Вёска Малая Слабада знаходзіцца далекавата ад райцэнтра. У населеным пункце няма вытворчасцяў, цэнтральнага водаправода, ацяпляюцца дамы печамі на цвёрдым паліве. Жыве 48 чалавек, у асноўным пенсіянеры. У тым ліку і Ніна Яўгенаўна Драпкова са сваім мужам Анатолем Сяргеевічам. А прыехалі мы з медыкамі да іх не ў госці, а з канкрэтнай мэтай. Работнікі аховы здароўя — каб зрабіць сужэнцам прышчэпку ад COVІD-19, а журналісты з дазволу гаспадароў — пагутарць з імі, чаму прынялі такое рашэнне.
Перш чым прыступіць да працэдуры, урач Крупскай цэнтральнай раённай бальніцы Ала Карпейчык цікавіцца ў пацыентаў станам здароўя, бескантактным тэрмометрам вымярае тэмпературу цела, партатыўным прыборам — узровень сатурацыі лёгкіх, крывяны ціск, робіць іншыя, незнаёмыя нам, далёкім ад медыцыны людзям, дзеянні. І толькі тады прыступае да працэдуры.
— Гэта ўжо другая прышчэпка, першую мы зрабілі больш як дваццаць дзён таму. Перанеслі нармальна, ніякіх пабочных рэакцый не было, — кажа Ніна Яўгенаўна. — Праўда, напачатку хвалявалася, ці ўсё будзе добра. Нам па семдзесят гадоў, муж інвалід па зроку. Але бачыце, усё абышлося. Думаю, не апошнюю ролю адыграў прафесіяналізм урачоў.
— Самі вырашылі прышчапіцца або нехта падказаў? — цікаўлюся ў сваіх суразмоўцаў.
— Мы глядзім тэлевізар, перадачы пра гэтую хваробу, выступленні ўрачоў, якія раяць прышчапіцца. Кажуць, што прышчэпленыя пацыенты радзей хварэюць на COVІD-19. А калі нават падчэпяць гэтую заразу, то хвароба працякае значна лягчэй, чым у непрышчэпленых. Сярод людзей яшчэ распаўсюджана меркаванне, што пажылым людзям нельга праходзіць вакцынацыю. А мы вось рызыкнулі і не шкадуем, раім і іншым «укалоцца».
Ніна Яўгенаўна і Анатоль Сяргеевіч жывуць адны. Муж і жонка выхавалі пяцярых дзяцей, якія выраслі і разляцеліся з роднага гнязда. У іх трынаццаць унукаў, чатыры праўнукі. Яны наведваюць бабулю з дзядулем. Відаць, і гэта паўплывала на тое, што гаспадары зрабілі прышчэпкі — каб не абмяжоўваць сябе ў зносінах з самымі блізкімі людзьмі. Тры дачкі Драпковых працуюць у раённай бальніцы на розных пасадах. Яны таксама паўплывалі на рашэнне бацькоў прышчапіцца.
— Так, дзяўчаты сказалі нам: «Бацькі, прышчапляйцеся — паберажыце сябе нам на радасць», — пацвярджае гаспадыня. — Раней мы хадзілі ў госці да вяскоўцаў, суседзяў. Цяпер практычна не кантактуем, засцерагаемся. Сустракаемся толькі тады, калі аўтамагазін прыедзе, ды і то захоўваем меры бяспекі.
— З нашай вёскі выказала жаданне прышчапіцца яшчэ адна жанчына. Астатнія чакаюць, як мы зрэагуем на прышчэпкі. І толькі тады пачнуць масава вакцынавацца, — смяецца жанчына.
За станам самаадчування пацыентаў пасля прышчэпкі назірала ўрач. І толькі пасля таго, як упэўнілася, што сітуацыя стабільная, развіталася.
Падчас працэдуры вакцынацыі ў хаце Драпковых знаходзілася і фельчар Крупскага фельчарска-акушэрскага пункта Кацярына Агеевіч. Кацярына Міхайлаўна расказала, што ФАП збірае заяўкі ад насельніцтва для вакцынацыі.
— Запісваем усіх ахвотных, затым паведамляем у паліклініку, нам прысылаюць урача з медсястрой. Ахвотных прышчапіцца хапае, бо людзі зразумелі, што трэба берагчыся.
— Звычайнай практыкай стала і тое, што арганізацыі і прадпрыемствы пакідаюць заяўкі ў раённай паліклініцы на вакцынацыю ўсіх ахвотных работнікаў. Урачы выязджаюць і папярэдне праводзяць іх медагляд з мэтай выявіць адсутнасць супрацьпаказанняў. Калі такіх няма, то пасля адпаведных працэдур праводзяць вакцынацыю, — распавяла Ала Карпейчык. — Прышчапляюцца розныя катэгорыі насельніцтва: рабочыя настаўнікі, выхавальнікі дзіцячых садоў, работнікі культуры. На дадзены момант — расійскімі вакцынамі «Спутнік лайт», «Спутнік V», кітайскай вакцынай «VERO CELL». — Выязджаем па заяўках штодня па будніх днях. Напрыклад, я, як урач-афтальмолаг пэўны час вяду прыём пацыентаў на рабочым месцы па сваім профілі, а затым едзем у арганізацыі, медыцынскія ўстановы, да людзей дадому, якія не могуць звярнуцца ў паліклініку.
Спачатку грамадзяне Крупскага раёна недаверліва ставіліся да прышчэпак, зрэшты, як і ў іншых рэгіёнах вобласці. Цяпер яны разумеюць, што ёсць неабходнасць у вакцынацыі, бо рызыка захварэць зніжаецца.
— Ускладненняў пасля прышчэпак, як правіла, не назіраецца. На ўсе вакцыны арганізм можа зрэагаваць павышэннем тэмпературы цела да 37—37,2 градусаў, якая трымаецца на працягу першых трох сутак, нязначным болем у месцы ўвядзення ін'екцыі, — дзеліцца назіраннямі са сваёй практыкі Ала Міхайлаўна.
Зрабіць прышчэпку можна і ў перасоўным пункце, які працуе ў суботу і нядзелю з 9.00 да 14.00 каля гандлёва-забаўляльнага комплексу «К-сіці». Тут знаходзяцца ўрач і медсястра, якія раскажуць аб прышчэпках і пры жаданні пацыента і адсутнасці супрацьпаказанняў яго вакцынуюць.
Словам, супраць COVІD-19 у Крупках змагаюцца ўсёй талакой. Урачы расказваюць аб праўдзе і міфах аб вакцыне супраць каранавіруса, цячэнні хваробы і яе наступствах, праводзяць у калектывах лекцыі. Валанцёры атрада «Добрае сэрца» і медыкі раздаюць інфармацыйныя лісткі, накіраваныя на прафілактыку захворвання шляхам вакцынацыі, ладзяць акцыі пад дэвізам «Толькі разам мы можам перамагчы каранавірус».
З пачатку вакцынацыі ў Крупскай ЦРБ працуе кабінет імунапрафілактыкі № 240 з 8.00 да 16.00 без папярэдняга запісу і чаргі, а таксама кол-цэнтр. Па тэлефоне 5-66-31 медработнікі адкажуць на ўсе пытанні. У раённай бальніцы можна атрымаць сертыфікат аб вакцынацыі на англійскай і рускай мовах, цана якога каля трох рублёў.
Таццяна ЛАЗОЎСКАЯ
«Гарачыя лініі» па COVІD-19 працуюць не толькі ў рэгіёнах Мінскай вобласці. Спецыялісты дзяжураць і на абласной «гарачай лініі». Пытанні можна задаць па тэлефоне 8 (017) 517 20 25. Графік работы — панядзелак — пятніца з 8.00 до 17.00. «Гарачыя лініі» адкрыты таксама ў Мінскім абласным цэнтры гігіены, эпідэміялогіі і грамадскага здароўя, куды можна звярнуцца з 8.30 да 16.30 па тэлефонах 8 (017) 290-00-93, 331 26 14, 331-87-68.
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
