Як прыезджаму расказаць пра значныя мясціны горада? Як прымусіць яго недзе спыніцца, як без экскурсаводаў даць яму ўсю неабходную інфармацыю?
Каля знакавых мясцін Жабінкі размяшчаюцца тумбы з QR-кодамі. Асноўная іх мэта — стварэнне гарадскога пешаходнага інтэрактыўнага маршруту — знаёмства гараджан і гасцей Жабінкі з культурнымі і архітэктурнымі славутасцямі (тэхналогія QR-кадзіравання дазваляе атрымаць максімальны аб'ём інфармацыі аб аб'екце любому ўладальніку смартфона з выхадам у інтэрнэт).
Сёлета ідэя атрымала працяг: стойкі з QR-кодамі з'явіліся побач з аб'ектамі дзяржаўнага значэння — дзіцячай бібліятэкай, гарадскім Домам культуры, цэнтральнай бальніцай, што ва ўмовах пандэміі дапаможа чалавеку разабрацца, па якім пытанні куды звярнуцца...
Рэалізацыя ідэі (дарэчы, раённага выканаўчага камітэта) працягваецца, і цалкам магчыма, што неўзабаве навінка з'явіцца і за межамі Жабінкі. Напрыклад, каля мясцовага краязнаўчага музея ці мемарыяльнага комплексу «Драмлёва»... І тады любы з прыезджых будзе ведаць пра свой родны край хоць крыху ды больш.
Уладзіслаў ДЖЫГІЛА
Фота Святланы КІСЛАЙ
«Унылая пора» — пісаў пра восень вялікі Пушкін. І я з ім згодна: дажджліва і хмурна ў прыродзе, у душы. А калі да таго ж кожны дзень чуеш пра пандэмію...
Аднак жыццё ніхто не адмяняў: бываюць і ў восень святы ды прыемныя падзеі. На пачатку лістапада нарадзілася, напрыклад, мая прыяцелька. Лёс звёў нас гадоў 15 таму, жывём у розных кутках краіны і «сябруем», на жаль, па тэлефоне, але ж мне хацелася павіншаваць яе, парадаваць нечым прыемным.
Кажуць, што хацець не шкодна. Паўстала пытанне, як зрабіць, калі па магазінах цяпер не ходзяць...
Прыйшлося зазірнуць на старонку інтэрнэт-крамы Белпошты і ўразіцца, бо чаго там толькі няма: безліч тавараў айчынных ды іншых вытворцаў! Хіба што кветак ды цукерак не хапае!
Не адразу, але я ўсё ж выбрала падарунак, у тым ліку віншавальную паштоўку, зрабіла заказ на сайце. Праз нейкі час, але ў той жа дзень мне патэлефанавала ветлівая супрацоўніца крамы і ўдакладніла, да якой даты падрыхтаваць пасылку. Я, скарыстаўшыся магчымасцю, папрасіла ад майго імя падпісаць паштоўку.
У дзень Х гэта добрая жанчынка патэлефанавала яшчэ раз і паведаміла, што можа прапанаваць мне экспрэс-дастаўку...
Парушаць у гэты дзень планы прыяцелькі мне не хацелася. У выніку назаўтра яна атрымала паведамленне аб пасылцы, а крышку пазней — і сам падарунак. Сюрпрыз, карацей, атрымаўся! Нават почырк на віншавальнай паштоўцы аказаўся прыгожым і, што здзівіла, падобным на... мой.
З гэтай нагоды са старонак любімай газеты мне хочацца шчыра падзякаваць вялікаму калектыву Белпошты і, відаць, невялікаму — інтэрнэт-крамы — той стараннай добразычлівай супрацоўніцы, якая на пачатку лістапада падрыхтавала і адправіла пасылку для імянінніцы ў Мінску.
А ўсім іншым — сказаць: рабіце людзям дабро; па магчымасці радуйце іх, і тады жыццё абавязкова парадуе вас — вялікімі ці маленькімі падарункамі, але абавязкова!
Антаніна ЕРАМЕЕЕВА
Рагачоўскі раён
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».