На радзіме няма працы для спецыялістаў, таму вяртацца ў Ірак я не хачу. Такое меркаванне ў гутарцы з выказаў адзін з бежанцаў у ТЛЦ, перадае БелТА.
Сёння ідзе 26-ы дзень бежанцаў на мяжы. Знаходзяцца яны ў пункце часовага размяшчэння ў транспартна-лагістычным цэнтры непадалёк ад пункта пропуску «Брузгі». Сярод іх і малады мужчына. Ён распавёў, што мае навуковую ступень па фізіцы.
«Але ў Іраку, калі ты не карыстаешся падтрымкай урада або патрэбных людзей, то працы не атрымаеш. Я не запатрабаваны там. А між тым хачу працягнуць адукацыю, развіццё, хачу працаваць у гэтай сферы, прыносіць карысць», — кажа мужчына. Ён падкрэслівае, што не хоча вяртацца ў Ірак.
«У мяне там няма будучыні», — адзначае ён. Мужчына, як і іншыя бежанцы, цікавіцца ў журналістаў навінамі. Перш за ўсё міжнароднай позвай па сваёй сітуацыі. Ён не губляе надзеі на станоўчы вынік.
«Добра, што мы не засталіся адзін на адзін з праблемай. Беларусь нас падтрымала. У гэтым пункце куды лепш, чым было ў лесе», — адзначыў бежанец.
У ТЛЦ бежанцы забяспечаны гарачым харчаваннем, ім таксама выдаюць прадуктовыя наборы, у гуманітарных грузах паступае і цёплае адзенне. Працуе палявая лазня. Таксама кругласутачна арганізавана дзяжурства медыкаў.
Фота: БелТА
Амаль тысяча дзвесце чалавек сабраліся, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.