На тэлеканале «НТБ-Беларусь» у вячэрнім эфіры ў суботу пакажуць ваенную кінааповесць «Юрка — сын камандзіра». Фільм рэжысёра Мікалая Лук'янава ўбачыў свет на кінастудыі «Беларусьфільм» у 1984 годзе, але і сёння яго паглядзець варта.
Па сюжэце сямігадовы Юрка з сям'ёй пераязджае на беларускую пагранзаставу і там даведваецца, што ў новым месцы зусім няма яго аднагодкаў. А пасля выпадковае знаёмства з яфрэйтарам Шахназаравым перарастае ў сяброўства. І калі старэйшы таварыш трапляе з цяжкай ранай (атрыманай пры затрыманні злачынца) у шпіталь, то хлопчык не задумваючыся прапаноўвае сваю кроў...
Аднак гісторыя не толькі гэтых двух герояў звяртае на сябе ўвагу. У карціне таксама добра адлюстроўваюцца і сямейныя ўзаемаадносіны. Хоць падчас прагляду можа скласціся ўражанне, быццам гэта толькі фон для галоўнага. Тата на працы, маці дбае пра дом — звычайная справа. Але вось ці ёсць ім час і жаданне выхоўваць дзяцей не намінальна — пытанне. І нават калі хтосьці скажа, быццам час быў такі, то ўсё роўна неяк гэта гучыць непераканаўча. Бо набыццё жыццёвага вопыту побач з роднымі — таксама неад'емная частка выхавання і сталення. І нішто нашымі дзецьмі так не цэніцца і не запамінаецца, як час, праведзены разам.
Алена ДРАПКО
Фота з адкрытых крыніц
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
