Вы тут

Аб самым прыемным і эмацыянальна цяжкім у рабоце сацыяльнага надомнага памочніка


Самае цяжкае назіраць, як састарэлыя маці, бацька так і не дачакаліся не тое, што візіту, — тэлефоннага званка ад сваіх дзяцей. Аб самым прыемным і эмацыянальна цяжкім у рабоце сацыяльнага надомнага памочніка і каардынацыі дапамогі ў аддаленых маланаселеных вёсках інтэрв’ю «Звязды» з прадстаўнікамі сацыяльнай службы Кармянскага раёна Гомельскай вобласці.


Не ў сырніках справа

Галіна Галаўнёва адрасатаў сацыяльнай службы, якім яна аказвае надомную дапамогу, падапечнымі не называе, — толькі «мае бабулечкі, дзядулечкі». Супрацоўнік тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва Кармянскага раёна ў прафесіі восьмы год. За гэты час дапамагала амаль двум дзесяткам пенсіянерам, жыхарам раённага цэнтра Карма. 

— Старыя людзі, вядома, адыходзяць у лепшы свет, — кажа Галіна і просіць не кранаць гэту тэму: вельмі цяжка канстатаваць, што да кагосьці з такіх ужо родных людзей, яна больш з надомнай дапамогай не прыйдзе. — Сёння мая зона адказнасці — дзевяць састарэлых ва ўзросце ад 73 да 85 гадоў. Гэта адзінокія пенсіянеры, сямейныя пары. Пражываюць яны як ў шматкватэрным жыллі, так і ў прыватным сектары.

У кватэры — працуе паўтары гадзіны, у прыватным доме — дзве гадзіны 40 хвілін. Змена пралятае, кажа, імгненна. 

— Мне падабаецца, што праца мая рэальна патрэбная: бачны яе вынік, табе рады і сапраўды цэняць. Людзі мяне чакаюць, яны так шчыра ўдзячны, што гэта цяжка нават словамі перадаць, — дзеліцца Галіна.

Загадзя, на выхадных, яна складае спіс, каму з падапечных што патрэбна. Каб не марнаваць час, прыязджае на дом да іх з тым, што прасілі: прадукты, лекі, побытавыя тавары. Працуе Галіна на ўласнай машыне. Гэта яе асабістая ініцыятыва. 

Арганізацыя выязных гурткоў па інтарэсах для людзей залатога ўзросту.

— Калі хтосьці з маіх дзядуляў ці бабуль просіць нешта прывезці ці іх адвезці па тэрміновай справе, у тую паліклініку, ну як я магу адмовіць? Абавязкова суправаджаю, — дадае суразмоўца.

У дзень наведвае да пяці адрасатаў. У прыватным доме — прыносіць дровы, паліць печ. Калі вада не падведзена ў хату — ідзе па яе ў калодзеж. У сезон па асобнай дамоўленасці з цэнтрам тэрытарыяльнага абслугоўвання насельніцтва надомны памочнік дапамагае па гаспадарцы ў агародзе, садзе. 

— За сем гадоў у мяне лічаныя разы здараліся нейкія непаразуменні з адрасатамі дапамогі. Люблю радаваць сваіх старых рознай хатняй ежай. Калі гатую падчас візіту, любяць таксама паўдзельнічаць, хоць чымсьці дапамагчы. Што тычыцца просьбаў ці заказаў у плане гатавання, ніякіх праблем няма. Усе вельмі любяць сырнікі, блінчыкі з тварагом, малочны суп з вермішэллю, рэдзенькае бульбяное пюрэ. Аднойчы я толькі разгубілася, не ведала, што згатаваць, калі мая адна бабуля папрасіла: «Зрабі, калі ласка, драчонікі». Высветлілася, што ў яе гэта не дранікі і не калдуны, як я прывыкла гатаваць, а катлеты з фаршу, бульбы і цыбулі, — і праз такі дэталі імкнецца перадаць цеплыню яе службы Галіна. 

Сацработнік дзеліцца, што з яе асабістага назірання па службе, дзеці, што жывуць далей ад нядужых састарэлых бацькоў, падтрымліваюць, клапоцяцца аб іх намнога актыўней, чым тыя, хто жыве побач. 

Работа супрацоўнікаў Кармянскага раённага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва ў складзе «мабільных брыгад».

— Калі здараецца, што састарэламу чалавеку, майму падапечнаму неабходная шпіталізацыя, ці ён блага сябе адчувае, зразумела, выклікаю на дом медыкаў, сама магу суправадзіць ў медустанову, але гэтага для хворага старога чалавека мала. Тэлефаную дзецям. Іншыя за сотні кіламетраў адразу зрываюцца, а іншыя жывуць ў суседнім двары і не прыйдуць. Гэта самае цяжкае ў маёй рабоце — назіраць, як састарэлыя так і не дачакаліся не тое, што візіту, — тэлефоннага званка ад сваіх дзяцей, унукаў. Бо, якім бы добрым ні быў сацработнік, састарэлы чакае ўвагі менавіта ад родных. 

Асабістая ініцыятыва і лісты да дзяцей 

Сёння на ўліку ў Кармянскім тэрытарыяльным цэнтры сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва амаль 200 адзінокіх пажылых людзей, каля 80 самотных інвалідаў І і ІІ груп. Усяго сацыяльную падтрымку раённай службы атрымлівае больш за дзве тысячы грамадзян розных сацыяльных катэгорый.

— Сёння асноўная задача сацыяльнай службы не ў тым, каб змясціць адзінокага пажылога чалавека ў стацыянарную ўстанову, а дапамагчы максімальна доўга заставацца ў родных мясцінах, дома, мець стасункі,— падкрэслівае начальнік упраўлення па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Кармянскага райвыканкама Вольга ЗАХАРЭНКА.

Начальнік упраўлення па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Кармянскага райвыканкама Вольга ЗАХАРЭНКА.

А формаў работы шмат: паслугі сядзелкі і няні, дом сумеснага і часовага пражывання, гасцявая, прыёмная, патранатная сям’я. Кармянскі раён стаў першым у Гомельскай вобласці, дзе для аказання неабходных сацыяльных паслуг насельніцтву існуе такая форма падтрымкі ўразлівых людзей, як кватэра для часовага знаходжання. 

— Жыллё абсталявана мэбляй і побытавымі прыладамі. Засяляюцца самотныя пажылыя, людзі з інваліднасцю, якія апынуліся ў цяжкай жыццёвай сітуацыі. Напрыклад, у выпадках, калі здароўе не дазваляе чалавеку зімаваць аднаму ў аддаленай вёсцы. Аплачваюцца ў кватэры толькі выдаткі за камунальныя паслугі, — тлумачыць Вольга Анатольеўна. — Такая практыка з аднаго боку палягчае працу сацыяльных работнікаў, якія прыходзяць у кватэру адразу да некалькіх падапечных, а з другога — дазваляе палепшыць умовы пражывання адзінокіх пажылых людзей і стварыць больш спрыяльную эмацыянальную атмасферу.

У Кармянскім раёне, які вызначаецца значнай колькасцю аддаленых маланаселеных пунктаў, актыўна выкарыстоўваецца практыка сацыяльных «мабільных брыгад». Гэта работа на выездзе спецыялістаў ўсіх чатырох профільных аддзяленняў раённага цэнтра сацабслугоўвання насельніцтва, псіхолага і юрыста.

— Не радзей, чым раз у два тыдні такой «мабільнай брыгадай» наведваем населеныя пункты ўсіх сельсаветаў, — дадае Вольга Захарэнка. — Людзі ўсю неабходную дапамогу, кансультацыі атрымліваюць па месцы жыхарства. У складзе мабільнай брыгады выязджаюць спецыялісты цэнтра з ноутбукамі — вучаць вяскоўцаў залатога ўзросту кампьютарнай пісьменнасці: як стварыць электронны кабінет, каб запісацца на прыём да ўрача ў райцэнтры, аплаціць паслугі праз інтэрнэт ці проста навучыцца тэлефанаваць, мець зносіны, глядзець фотаздымкі сваякоў у сацсетках. Гэта вельмі падабаецца жыхарам аддаленых населеных пунктаў.

Асабліва ўвага падчас работы сацыяльных мабільных брыгад — праблемам захавання бяспечных умоў жыцця. 

— Пішам лісты дзецям, бо часта здараецца, што дапамогу бацькам яны аказваюць не своечасова, ці не аказваюць ўвогуле, — са шкадаваннем адзначае начальнік упраўлення. — Мы бяром на сябе ініцыятыву, калі бачым, што трэба адрамантаваць праводку ў доме, пячное абсталяванне. Звязваемся з гаспадаркай ў гэтым населеным пункце ці на прамую просім дапамогі ў спецарганізацыі. Мы ў сваю чаргу аказваем адрасную матэрыяльную дапамогу. Напрыклад, для таго, каб нарыхтаваць паліва да ацяпляльнага сезона, самі звязваемся з адпаведнай арганізацыяй і праз адрасную дапамогу выпісваем дровы для пенсіянера.

Наталля КАПРЫЛЕНКА

Фота з архіва гераінь

Выбар рэдакцыі

Грамадства

На Гомельшчыне актыўна развіваюць валанцёрскі рух

На Гомельшчыне актыўна развіваюць валанцёрскі рух

Форма сацыяльнай актыўнасці падлеткаў.

Культура

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».