Басанож прабегчыся па расе, даведацца, як пахне чабор, пакаштаваць чарнiцы з куста... Ну чаго яшчэ жадаць ад дзiцячага лета! I ўсё гэта можна падарыць хлопчыкам i дзяўчынкам, нават калi вашы бабулi даўно перабралiся жыць у горад, а лецiшчам вы так i не абзавялiся. Цяпер аграсядзiбы ладзяць разнастайныя летнiкi для малых. Сёлета такi адпачынак асаблiва запатрабаваны — у адрозненне ад звычайных стацыянарных лагераў, сядзiбы прымаюць невялiкiя групы дзяцей, на што падчас каранавiруса бацькi звяртаюць увагу.

У вёсцы Зароўе Лепельскага раёна, што на Вiцебшчыне, на гэты час тэрыторыя сядзiбы «Лясны дом» ператварылася ў сапраўднае дзявочае царства. Кожная ранiца ў маленькiх прыгажунь пачынаецца з ёгi i майстар-класаў па прыгатаваннi розных жаночых штучак. Тут вараць мыла, робяць свечкi i ўпрыгажэннi, разам гатуюць прысмакi, знаёмяцца з зёлкамi, нарыхтоўваюць iх, вядуць дзённiкi, ставяць спектаклi, танцуюць i спяваюць беларускiя народныя песнi, спасцiгаюць сакрэты прыгажосцi. А ўвечары паляць вогнiшчы, чытаюць кнiгi, iграюць на музычных iнструментах. Тут можна быць самой сабой, дзялiцца з сяброўкамi патаемным, загадваць жаданнi. Удалечынi ад гарадской мiтуснi дзяўчаты вучацца заўважаць, якi непаўторны свет навокал, адчуваць яго гукi i водары, задумваюцца, што такое сапраўдныя хараство, сяброўства, гармонiя.

Побач у лесе разбiты палатачны гарадок для маленькiх мужчын. Аляксей Харужка — iнжынер i выкладчык, арганiзатар актыўных тураў i падарожжаў, якi мае вопыт выжывання ў любой мясцовасцi, а таксама Сяргей Цiмавец — кiраўнiк сядзiбнага праекта «Лясны дом», прафесiянал у справе экабудоўлi, дзеляцца сваiмi ведамi з хлопчыкамi. У праграме лагера — паходы, даследаванне закiнутых месцаў у лесе, пошук былых пасяленняў людзей, навучанне лазанню па дрэвах са страхоўкай, вязанне вузлоў, назiранне за прыроднымi сiстэмамi, вызначэнне напрамку руху рэк, даследаванне раслiннасцi на розных участках лесу, пабудова хаткi на дрэве i паходнай лазнi, вязанне плыта i сплаў праз возера.

У вёсцы Маргi Глыбоцкага раёна адбываецца прысвячэнне ў «iндзейцы». Незвычайны этналагер стварылі гаспадары аграсядзiбы «Утрына» Наталля Трафiмава i Раман Мельнiчэнка. Тут хлопчыкi i дзяўчынкi вучацца ездзiць на конях, як гэта рабiлi сапраўдныя iндзейцы — без сядла. Даведваюцца, хто такiя хаскi, катаюцца на iх, збiраюцца на савет каля вогнiшча разам з павадыром Хуакасам, робяць сувенiры сваiмi рукамi. Дарэчы, размяшчаюцца дзецi ў традыцыйным iндзейскiм жытле — цiпi.

А вось у «Таццянiнай сядзiбе», што ў вёсцы Шыпкi Вiлейскага раёна на Мiншчыне, гаспадары пастаралiся стварыць такiя ўмовы, каб дзецi адчувалi сябе як у гасцях у бабулi. Малыя жывуць ва ўтульным дамку ў пакоях на 2-4 чалавекi, побач — прыгожы сад, месцы для гульняў i тэраса, дзе можна праводзiць разнастайныя мерапрыемствы: танцы, спектаклi, дыскатэкi. А яшчэ iх чакаюць творчыя i кулiнарныя майстар-класы, навучанне яздзе на конях, катанне на лодках, уласныя паказы мод i канцэрты...

Калi ж бацькi пакуль не гатовыя адпусцiць малых адных у летнiкi, можна паехаць у сядзiбы разам. Сёння шмат прапаноў для сямейнага адпачынку. Чаму б не выбрацца з экскурсiяй на страўсiную цi слiмаковую ферму, у кантактны заапарк, музей пчол або старажытных музычных iнструментаў, у конны паход, вяровачны гарадок, не ўзяць напракат веласiпед альбо байдарку? Можна падарожнiчаць па ўжо вядомых агратурыстычных маршрутах «Валожынскiя гасцiнцы», «Вялесаў шлях» цi апрабаваць новы «Муховецька кумора», якi звязвае Кобрынскi i Жабiнкаўскi раёны. Кожны такi маршрут аб'ядноўвае гаспадароў аграсядзiб, рамеснiкаў, мясцовыя школы i ўстановы культуры, дорыць многа эмоцый, адкрыццяў i знаёмстваў.

Алена ДЗЯДЗЮЛЯ