Валенцій Ваньковіч належаў да плеяды мастакоў, якія лічылі творчасць духоўнай місіяй па ўдасканаленні чалавека, узвышэнні яго душы.
Ян Баршчэўскi пакiнуў пасля сябе багатую спадчыну, але ў лiтаратуру ён увайшоў перадусiм як аўтар аповесцi «Шляхцiц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях».
Мастака Юзафа Аляшкевіча сучаснікі лічылі старамодным і дзіўным чалавекам.
Жыццё Тадэвуша Касцюшкі якраз і сведчыць пра яго барацьбу з гістарычнай і сацыяльнай несправядлівасцю.
У савецкай беларускай гістарыяграфіі імя Васіля Вашчылы стала сімвалам барацьбы беларускіх сялян за свабоду.
Ілья Капіевіч быў асветнікам, які шмат зрабіў для развіцця рускага кнігадрукавання, а вось на сваёй радзіме, у Беларусі, доўгі час быў амаль невядомы.
Яны пазнаёмiлiся ў 10-гадовым узросце ў харэаграфiчным вучылiшчы i з таго часу не расстаюцца.
Стыхiя абрынулася на паўднёвыя раёны Брэстчыны вечарам 6 лiпеня.
Колькасць людзей, якiя спрабуюць адшукаць свае каранi, з кожным годам павялiчваецца.
Дастаткова часта дзецi трапляюць у крытычныя сiтуацыi праз сваю цiкаўнасць i павышаную актыўнасць.
