Беларусам ёсць чым ганарыцца. І гэта не прапаганда. Гэта рэчаіснасць. Ну самі палічыце: супраць нас эканамічныя санкцыі — а ВУП падрос, нам замінаюць працаваць на рынках Еўропы — а мы істотна павялічылі тавараабарот, у тым ліку з вялікімі краінамі свету. А з суседняй Расіяй і ўвогуле сальда дадатнае.
Кажуць, цяпер самыя казачныя дні. А калі яшчэ? Нават дарослыя і сур'ёзныя людзі ўспамінаюць сваё дзяцінства. Грошы, машыны, асабнякі, тытулы — усё не тое. Шчасце родам з дзяцінства. І вось гэтыя светлыя дні вяртаюць нас да шчасця.
Ён быў прысвечаны Году малой радзімы.
Чаму, вырашыўшы «не прадаваць бацькаўшчыну», мы паводзім сябе з ёй як кошка з жабай.
«Больш за ўсё я бацькоўскаму краю адданы...»
Пошукавы атрад грамадскага аб'яднання «Айчына» Рэспублікі Татарстан сумесна з белару
Ён часта наведваў наш ціхі Глуск — сваю радзіму. Хадзіў па вуліцах і завулках. Ступаў няспешна, раздумліва.