Вось і дачакаліся мы цёплых дзён...
«На кніжных паліцах».
Скрозь жалюзі шчымілася ноч. Ала паспрабавала вызначыць час — каля трох.
Дачка з’ехала працаваць у Дубай. У нядзелю ўвечары яна патэлефанавала...
«Не будзь простай, як бот!» — сказала я суседцы. «Хлусіць не буду!»
Майская ноч бушавала гукамі...
Кожны талент бярэ вытокі з сям’і...
Спалоханая Зоя ўбегла ў кабінет кладаўшчыцы Алы Антонаўны...
Не здзіўляйцеся сябрам, якія выраслі як грыбы пасля дажджу, услед за прызначэннем вас на пасаду...
