Не ведаю, як для каго, а для мяне дзень сёмага лістапада з дзяцінства звязаны не з дэманстрацыямі, не з фільмамі пра Леніна і рэвалюцыю, не са святочнымі канцэртамі.
З Наташкай, стрыечнай сястрой, самай блізкай па крыві — у нас агульныя і дзед, і бабуля, — мы бачымся гады ў рады.
Такая шыкоўная — сонечна-мядовая, цёпла-бурштынавая цягам некалькіх не дзён, а тыдняў — восень была дагэтуль толькі ў 1995-м.
або Чаго вы не ведалі пра Беларусь, але пра што вам раскажуць экскурсаводы.
Прастора неабмежаванай шчырасці і гэткага ж самага неабмежаванага падману перастала быць віртуальнай.
Часам, каб зразумець простыя рэчы, трэба апынуцца за пяць тысяч кіламетраў.
Выпадак, які адбыўся нядаўна ў вёсцы Русакі пад Стоўбцамі, абмяркоўваюць цяпер не толькі тамтэйшыя жыхары, але і, з падачы пацярпелага боку, шматлікія інтэрнэт-карыстальнікі.
І сёлета пад зорным дажджом Персеідаў, які найбольш шчодра сыпаўся з неба ў ноч з 12-га на 13-га, пастаяць не атрымалася.
9 жніўня ў рэдакцыі панаваў працоўна-святочны настрой.
Сяброўка з сям'ёй па Еўропе раз'язджае. Былі ў Авіньёне, зараз у Фландрыі на ўзбярэжжы Ла-Манша вецер ловяць.
