Вы тут

Неасабісты суб'ектыў

Свае-чужыя. Навука жыць па-суседску ў спадчыну не перадаецца?
0 3522

Свае-чужыя. Навука жыць па-суседску ў спадчыну не перадаецца?

Толькі выйшла з непрацяглага адпачынку, думаю, якую б тэму ў калонцы закрануць, а тут прыходзіць у пісьме на электронную пошту падказка. Піша Наталля з суседняга з нашым Стаўбцоўскага раёна. Не скардзіцца — проста дзеліцца тым, што хвалюе. Тэма — вяскова-дачная і, як для мяне, дык надзвычай для нашага часу тыповая і актуальная

Атракцыён несусветнай дурасці. Усё гэта было б смешна, калі б не было так прыкра
0 3451

Атракцыён несусветнай дурасці. Усё гэта было б смешна, калі б не было так прыкра

Самае яркае ўражанне мінулага тыдня — убачанае ў тэлеперадачы, а пасля прачытанае ў афіцыйным паведамленні Следчага камітэта. Як, вы не чулі? Не здагадваецеся нават, пра што гэта я? Тады, калі дазволіце, кароткі адвольны пераказ.

Вокны ў дождж. Дзе кроплі гучаць як музыка
0 3508

Вокны ў дождж. Дзе кроплі гучаць як музыка

Глядзіш на гарадскую вуліцу з балкона на сёмым паверсе, прыслухоўваешся, спадзеючыся пачуць (і не чуеш, бо высока), як ляпаюць цяжкія кроплі па асфальце. Сцены суседняга дома, бетонна-шэрыя, на вачах пакрываюцца мокрымі падцёкамі. 

Пачак солі і лісце каштанаў. З чаго пачынаюцца сучасныя рэвалюцыі
0 3742

Пачак солі і лісце каштанаў. З чаго пачынаюцца сучасныя рэвалюцыі

Каля аўтакрамы кабеты ледзьве не пабіліся... за пачак солі. Не таму, што соль нейкая адмысловая, а таму, што пачак у наяўнасці адзін. Сцэна была, трэба сказаць, яшчэ тая. Жанкі сварыліся і ледзь не рвалі адна на адной валасы, а прадаўшчыца, узвышаючыся над імі ў акенцы крамы на калёсах і будучы недасягальнай, трымала запаветны пачак солі, маючы намер аддаць яго пераможцы. Нарэшце абвясцілі нічыю — купілі тую соль напалам...

Сэ ля ві. Пра мужчын, жанчын, іхніх і чужых дзяцей
0 3471

Сэ ля ві. Пра мужчын, жанчын, іхніх і чужых дзяцей

Сядзім нядаўна з прыяцелькай (яна ў Мінску ў гімназіі працуе), разважаем на тэму сямейных адносін. Пра тое, якія мужчыны сво..., а жанчыны часцей за ўсё ахвяры. Бо, як правіла, пры разводзе аказваецца, што ўся маёмасць на ім, і не факт, што ён праявіць высакароднасць і нешта былой палавіне з дзецьмі пакіне. Асабліва калі новая пасія ёсць і драпежніцкія замашкі мае.

Уласны кодэкс гонару. Гісторыя адной занядбанай магілы
0 3696

Уласны кодэкс гонару. Гісторыя адной занядбанай магілы

Галіна Кузьмінічна памерла мінулай восенню. Адмучылася — гадоў дзесяць са зламанай шыйкай бядра правяла ў даламаным інвалідным вазку ў адной кватэры з сынам-алкаголікам. Пахавалі яе нявестка з унукамі — удава і дзеці старэйшага сына. Прывезлі на вясковыя могілкі, дзе Галіну Кузьмінічну ўжо дваццаць пяць гадоў чакаў яе муж.

У пошуках пакуль не страчанага. Што ляжыць у бабуліным серванце
0 4666

У пошуках пакуль не страчанага. Што ляжыць у бабуліным серванце

За свае амаль сто шэсць гадоў існавання «Звязда» неаднойчы дапамагала людзям знаходзіць адно аднаго. Варта пагартаць падшыўкі, каб у гэтым пераканацца. Знаходзіліся дзеці, згубленыя ў мітусні эвакуацыі, знаходзіліся ветэраны-аднапалчане, знаходзіліся браты і сёстры, раскіданыя па розных дзіцячых дамах. 

«Добры вечар, махляр!», або Вучыцца лепш на чужых памылках
0 3936

«Добры вечар, махляр!», або Вучыцца лепш на чужых памылках

Мы сядзелі ў пятніцу вечарам у кавярні ў прыемнай дзявочай кампаніі, размаўлялі пра жыццё. І тут у мяне зазваніў тэлефон. Званок быў на «ватсап», нумар пачынаўся +63 (пасля высветліла, што гэта Філіпіны). «Ціха, дзяўчаты, мне махляры звоняць!» — прыкрыкнула на шумную кампанію. 

Урбаністы і рэалісты. Чаму гэтыя два паняцці ў вёсцы трэба сумяшчаць
0 3779

Урбаністы і рэалісты. Чаму гэтыя два паняцці ў вёсцы трэба сумяшчаць

З рубрыкі «Знарок не прыдумаеш». Калега акурат сёння са смехам расказвала. Едзе яна ў ліфце з дзвюма маладзіцамі. Адна трымае ў руках пакунак, з якога выглядвае расада перцаў. Добрая такая расада, ужо ў пучкі на кветкі пабралася. А другая на поўным сур'ёзе ёй кажа: «Якія ў цябе кветкі прыгожыя! Ужо нават у бутонах. 

Валодзя Дубінін супраць Стыва з «Майнкрафта». Развагі ў амаль забыты сёння Дзень піянерыі
0 3481

Валодзя Дубінін супраць Стыва з «Майнкрафта». Развагі ў амаль забыты сёння Дзень піянерыі

Нешта забытае, з савецкага дзяцінства, шчасліва-ўрачыстае круціцца ў галаве разам з датай 19 мая. А, вось яно — дзень нараджэння піянерскай арганізацыі! Адно з любімых вясновых школьных свят, бо гэта ж суцэльная прыгажосць. 

Ступень адказнасці. Як «пакаленне з ключом на шыі» выгадавала пакаленне з цвіком у галаве
0 3494

Ступень адказнасці. Як «пакаленне з ключом на шыі» выгадавала пакаленне з цвіком у галаве

Калі не глядзелі па АНТ фільм пра няспраўджаныя тэракты «Забойная пасылка», які паказалі ў сераду вечарам, — паглядзіце абавязкова, ён ёсць у інтэрнэце. Там не толькі пра філігранную работу нашых спецслужбаў і пра маладых дурняў, якія паламалі сабе лёс.

Не для падручніка гісторыі. Чаму нам дагэтуль баліць вайна
0 3375

Не для падручніка гісторыі. Чаму нам дагэтуль баліць вайна

Апошнія некалькі дзён я пішу адзін дзённік. Не свой асабісты — у ім словы людзей, якіх ужо няма на гэтым свеце. Не для сябе, не для «наступных пакаленняў». Я пішу яго для сваёй стрыечнай сястры. Яна жыве ва Украіне, у Палтаўскай вобласці. Ёй пяцьдзясят два гады, яна выкладае матэматыку ў каледжы.