Апошнім часам у мяне часта пытаюцца пра любоў. Якая яна і ў чым праяўляецца? Як адрозніць і пазнаць?
Усе людзі розныя. Немагчыма вынайсці адзіны рэцэпт шчасця. Нельга выпрацаваць аднолькавы падыход да ўсіх. Цяжка прадказаць рэакцыю.
У Цэнтры дзіцячай анкалогіі, гематалогіі і імуналогіі лечацца падлеткі. Хвароба насцігае іх у час палавога выспявання, ва ўзросце, на які прыходзіцца першы досвед адносінаў.
Інтэрнэт ускалыхнула гісторыя 4-гадовага Андрэйкі з Украіны, які лечыцца ад лейкозу ў беларускай клініцы і зарабляе на сваё лячэнне самороб
Яна размясцілася ў двары Рэспубліканскага рэабілітацыйнага цэнтра для дзяцей-інвалідаў.
У той вечар, калі ў Парыжы адбылася серыя тэрактаў, мы з мужам хадзілі ў тэатр. Я не шкадую, што склалася менавіта так.
Мы ўсе шукаем сэнс жыцця. Агульны, экзістэнцыйны сэнс — і прыватны, свой, асабісты.
Я атрымліваю на электронную пошту чарговы ліст ад незнаёмца. Чарговую просьбу дапамагчы. Мальбу дапамагчы.
Калі ў маім родным пасёлку абваліўся школьны дах і пад ім загінулі людзі, трагедыю перажывалі ўсе землякі.
Я ўдзячна Богу за ўсіх людзей, якіх сустракаю ў сваім жыцці. І асабліва — за каманду «Клуба 5000».
З Цэнтрам дзіцячай анкалогіі, гематалогіі і імуналогіі мяне звязваюць доўгія дзевяць гадоў валанцёрскай дзейнасці.
