Вы тут

Валянціна Быстры­мовіч

Валянціна Быстрымовіч. «Каго любіць, таго і чубiць»
0 1476

Валянціна Быстрымовіч. «Каго любіць, таго і чубiць»

Люба сядзела ў прыёмнай трэсту, чакаючы запрашэння на сумоўе. 

Валянціна Быстрымовіч. «Шкода»
0 1237

Валянціна Быстрымовіч. «Шкода»

У вёсцы ў ноч на Івана Купалу моладзь рабіла «шкоду», вядома, без вялікай шкоды, а так, каб на наступны дзень у вёсцы было што абмяркоўваць і чаму здзіўляцца. 

Валянціна Быстрымовіч. «Высока сяджу, далёка гляджу»
0 857

Валянціна Быстрымовіч. «Высока сяджу, далёка гляджу»

Мне было чатырнаццаць, калі я прыехала ў вёску на летнія вакацыі. 

Валянціна Быстрымовіч. «Можа, сапраўды нешта не так?»
0 754

Валянціна Быстрымовіч. «Можа, сапраўды нешта не так?»

Нaiля прачнулася і паглядзела ў акно. 

Валянціна Быстрымовіч. «Нагаданы суджаны»
0 1072

Валянціна Быстрымовіч. «Нагаданы суджаны»

На трэцім курсе тэхнікума мне і Галцы, як выдатніцам, выдзелілі бясплатныя пуцёўкі ў санаторый...