Вы тут

жыццёвінкі

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі
0 902

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

Свая зямля.

Уладзімір Пернікаў. Жыццёвінкі
0 1031

Уладзімір Пернікаў. Жыццёвінкі

Пра дзевак, баб і рыбалку.

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі
0 915

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

Не бяры чужога

0 992

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

 Перайсці поле...

0 989

Уладзімір Пернікаў. Жыццёвінкі

Жучок, У іх была свая вайна і Цярпенне лопнула...

0 838

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

Цесць Івана Дзмітрыевіча памёр параўнальна даўно, а нядаўна не стала і цешчы.

0 1067

Уладзімір Пернікаў. Жыццёвінкі

Пра лясныя прыгоды і тыдзень жахаў на ўсё жыццё.

0 1293

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

Міхась даўно скардзіўся дома і на працы, што нешта баліць іншы раз у грудзях — сцісне так, што не дыхнуць. 

0 961

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

Надоечы Сяргей Мурашоў ехаў у маршрутцы з Гомеля ў Доўск.

0 885

Уладзімір Пернікаў. Жыццёвінкі

Жаваранак, Грыбная падзяка, І тут прабліснуў праменьчык сонца...

0 1328

Уладзімір Пернікаў. Жыццёвінкі

У пачатку васьмідзесятых гадоў давялося мне па турыстычнай пуцёўцы пабываць у Балгарыі.

0 1020

Васіль Ткачоў. Жыццёвінкі

Я любіў слухаць байкі Лёхі. Прыязджаючы ў вёску, заўсёды стараўся сустрэцца з ім. Не кожны раз, прызнаюся, удавалася гэта зрабіць: чалавек ён заняты.