Вы здесь

Мамін дзённік. Там, дзе валадараць паны


«Прыдумаюць жа розныя штукі!» — кажа Аляксандр Фёдаравіч, гледзячы, як яго меншы праўнук дрыгае ножкамі ў дзіцячым шэзлонгу і ловіць цацкі на прымацаванай на ім дузе. «Для маіх дзяцей найлепшай забавай было сядзець на печы», — успамінае дзядуля (між іншым, ветэран вайны) і расказвае пра сваю маці, якая гадавала дзяцей так, як прыйдзецца. Жне жыта — значыць немаўля побач, спіць у стажку. Закрычыць — грудзьмі пакорміць і далей за серп.

Ніякіх дзіцячых прыстасаванняў, акрамя бадай падвешанай да столі люлькі, не было. Пакінуць малое на ложку, абкладуць падушкамі, каб не скацілася, і завіхаюцца па гаспадарцы. На шпацыраванне з каляскай па два разы на дзень не было ні часу, ні ўласна самой каляскі. Галоўным у хаце быў муж, да прыходу якога павінна было быць усё гатова.


Паўгода мы з Арцёмкам выходзілі на вуліцу двойчы на дзень. Цяпер, калі няма дажджу, абмяжоўваемся толькі адным шпацырам. Усё астатняе — кармленні, развівальныя гульні, заняткі на фітболе, расслабляльны масаж, купанне і такія доўгія цырымоніі адыходу на кароткі сон — па плане. Гатаванне вячэры і іншы хатні клопат у ім — пад пунктам нумар два.

Дзякуй богу, калі нешта не зроблена, мой муж не папракае каронным: «Ты ж у дэкрэце!» Ужо ў першую ноч дома, калі сыты сын, праігнараваўшы свой утульны ложачак, нарэшце заснуў пасярэдзіне бацькоўскай канапы, выселіўшы галаву сям'і на вузенькае крэсла-ложак, муж з усмешкай сказаў: «У нас з'явіўся пан», — і гэтым самым вынес вердыкт, хто ў сям'і галоўны.

Раней першых да стала запрашалі мужчын, якія ненадоўга адрываліся ад свайго цяжкага клопату (а яго, асабліва ў вёсцы, хапала). Дзеці даядалі тое, што засталося. Мы ж, пакуль малога не пакормім, самі есці не сядзем.

Ужо з маленства сучасныя дзеці дыктуюць нам свае правілы. Калі нам сустракацца з сябрамі, калі хадзіць у цырульню, калі, у рэшце рэшт, спаць... Але расказала б я пра бяссонныя ночы тым жанкам, якія і жыта жалі, і скаціну даглядалі. Не ведалі яны, як і нашы матулі, пра падгузкі, якія пазбавілі сучасных жанчын мазалёў на руках ад мыцця бялізны па некалькі разоў на дзень. Не мелі яны і цудадзейных дэвайсаў, якія сёння і прыгатуюць, і прыбяруць, і іншыя справы зробяць — дастаткова націснуць кнопачку. Ды і дэкрэтаў доўгі час ніхто не даваў, а тым больш не плаціў за тое, што ты гадуеш уласных дзяцей. А іх у тагачасных сем'ях звычайна было як мінімум трое.

Сёння ж статус шматдзетнасці прыраўноўваецца ледзь не да подзвігу. Тут як з адным справіцца! Хоць, дзякуючы гэткім розным штукам, усё ж нешта можна паспець. Пакуль Арцёмка гойдаецца ў шэзлонгу (з якога, каб не рамяні, ужо даўно выскачыў бы) і пільна слухае свайго прадзеда, які, як можа, забаўляе нашчадка, на пліце даварваецца боршч, а на паліцы — ужо стос папрасаванай бялізны.

Часам і паны бываюць літасцівыя...

Вераніка КАНЮТА

Выбор редакции

Культура

Чем в этом году будет удивлять посетителей «Славянский базар в Витебске»?

Чем в этом году будет удивлять посетителей «Славянский базар в Витебске»?

Концерт для детей и молодежи, пластический спектакль Егора Дружинина и «Рок-панорама».

Общество

Время заботы садоводов: на какие сорта плодовых и ягодных культур стоит обратить внимание?

Время заботы садоводов: на какие сорта плодовых и ягодных культур стоит обратить внимание?

Выбор саженца для садовода — тот момент, значимость которого сложно переоценить.

Сельское хозяйство

Как обстоят дела на полях Беларуси на данный момент?

Как обстоят дела на полях Беларуси на данный момент?

Успех зависит от соблюдения отраслевых регламентов и технологий.

Регионы

Бьюти-рецепты XVIII века восстанавливают в Грабовке

Бьюти-рецепты XVIII века восстанавливают в Грабовке

«Императорский» туристический маршрут поможет развивать сельскую территорию.