У вёсцы Швабы Лагойскага раёна спрадвеку калядаванне адбывалася на стары Новы год і называлі яго адным словам — «Шчодра». У гэты час праходзіць багатая, альбо шчодрая, куцця. Шчодрай называюць і жанчыну, якая носіць калядную зорку і шчодра пасыпае зернем хаты і іх гасцінных гаспадароў.
«Сею-сею, пасяваю,
Дабрабыту Вам жадаю!
Жадаю табе, Гаспада́ру,
І ў каморы, і ў амбары
Курэй падпечак
І аўса засечак!...»
Так зычыць гаспадарам Шчодра — галоўная гераіня швабскага гурта. А ў гурце калядоўшчыкаў абавязкова ёсць і каза аднарогая (як жа без казы!), і мядзведзь, і цыганы, і Дзед Мароз са Снягуркай, і вясёлы музыка. Гэтым разам швабскія культработнікі не «парушылі» святочнай традыцыі і, як стала брацца на прыцемкі, запрэглі коней і адправіліся на калядаванне. І, як заўсёды, у вясковых хатах гучала спрадведнае:
«Прыйшла Каляда да з вечара,
Прынесла дудак рэшата,
Паставіла на стаўпе,
Сама села да на куце!...»
Анатоль КЛЯШЧУК
Фота аўтара
Почти тысяча двести человек соберутся, чтобы решать важнейшие вопросы развития страны.
Как вакцины спасают жизни и чего может стоить их игнорирование?
Рассказал первый заместитель председателя Государственного комитета по науке и технологиям Республики Беларусь Денис Коржицкий.
Идентичность через наследство.
