Чаго толькi не было на сёлетнiм фестывалi «Гальшанскi замак». I турнiры рыцараў на мячах. I конныя бойкi на дзiдах. I гіганты ў рознакаляровых касцюмах, якiя хадзiлi на... хадулях. I змаганне за хусцiнку прыгожай паненкi. I нават жарсныя пацалункi рыцараў i дамаў!
Гэты фестываль, якi ладзiцца ля муроў Гальшанскага замка, што ў Ашмянскiм раёне Гродзенскай вобласцi, стаў ужо юбiлейным, дзясятым па лiку. Усё найлепшае, што было ў мiнулых гадах, госцi свята змаглi ўбачыць i сёлета.
Пачалося дзейства на цэнтральнай плошчы мястэчка з ускладання кветак да помніка Соф’і Гальшанскай — славутай пачынальніцы рода Ягелонаў. Тут жа дзяўчаты ў старадаўніх строях і нават блазан з тэатру гістарычнага танца «1410» на колькі хвілінаў зачаравалі прысутных рытмамі і рухамі з даўніх часоў. У гэты момант конная харугва, шматлікія пехацінцы — розных эпох і плыняў — ужо выстраіліся насупраць плошчы. І пасля ўрачыстым шэсцем накіраваліся да замка.
Каля старажытнага мура розныя клубы гiстарычнай рэканструкцыi размясцiлiся ў намётавым летнiку. Тут гарэлi кастрышчы, штосьцi лiлося i накладалася ў глiняны посуд — пакуль мужныя ваяры змагалiся ў сіле i спрыце. Ляцелi стрэлы, выбухалi гарматы, i ў той жа час з розных бакоў даносілася мяккая i жыццядайная музыка дудаў i флейтаў. Такое яно, замкавае Сярэднявечча ў сэрцы Гродзенскай вобласцi. Зрэшты, вы ўсё можаце ўбачыць самi.
Нiна Шчарбачэвiч
Фота Андрэя Сазонава
А вместе с ними обучение, соцпакет и даже жилье.
«Мы заинтересованы, чтобы к нам приезжали».
Беларусь — один из мировых лидеров в области добычи и глубокой переработки торфа.
