Сorvus Corax: «Мы першае пакаленне дыназаўраў сярэднявечнай музыкі»

Іх беларускія аматары сярэднявечнай музыкі слухалі дзесяцігоддзямі. Нямецкі гурт Corvus Corax — у ліку тых, каго варта ведаць усім. Не так даўно гурт завітаў у Беларусь, каб упершыню выступіць на фэсце «Наш Грунвальд». Кастус Рабензанг і Гарман дэр Дрэшэр, ён жа Норы, пагутарылі з нашым карэспандэнтам пра Грунвальдскую бітву, Game of Thrones і пра тое, чаму варта слухаць сярэднявечную музыку.

— Вы выступалі на фэсце, прысвечаным Грунвальдскай бітве. Можаце ўзгадаць, што гэта за падзея?

Кастус:

— Мы ў Беларусі ўпершыню, але маем тут сяброў, якія нас падтрымліваюць. Яны нам крыху расказалі пра гэтую падзею. Па шчырасці, мы не ведаем, што ўяўляе яна ў гістарычнай перспектыве, але нам усё цікава.

— Магу вам расказаць. Германскія рыцары прыйшлі на гэтыя землі і былі пераможаны.

Кастус:

— Многія гістарычныя факты могуць быць апісаны такім чынам. Адна краіна пайшла з вайной на іншую і была пераможана. Мы гэта часта чуем.

— Часта прымаеце ўдзел у фестывалях гістарычнай музыкі?

Кастус:

— Так, мы ж ствараем гістарычную музыку.

— Corvus Corax выконвае песні на розных мовах. Вы іх разумееце?

Норы:

— Натуральна, разумеем. Мы спяваем песні на вельмі старажытных мовах. Цалкам на іх мы не размаўляем, але перад выкананнем перакладаем. Мне важна ведаць, пра што я спяваю. Пры гэтым мне дапамагаюць сябры з розных універсітэтаў. Менавіта яны вучаць нас, як спяваць на старажытных мовах.

— А калі больш дакладна?

Норы:

— Напрыклад, як мы павінны вымаўляць словы.

Кастус:

— Старажытныя вершы многія слухачы не разумеюць. Тыя ж песні вікінгаў.

— Вы ўпершыню ў Беларусі. Як можаце апісаць першыя ўражанні?

Кастус:

— Я быў тут раней, калі ехаў з Берліна ў Маскву на цягніку. Гэта было шмат гадоў назад. З таго часу многае змянілася. Я родам з Усходняй Германіі, таму заўсёды многа чытаў пра Беларусь. З самага дзяцінства хацеў сюды прыехаць. І вось мы тут, каб сыграць. Мы ведаем музыкантаў з Irdorath. Яны казалі, што мы для іх — героі.

— Дык вы героі для ўсіх музыкантаў, хто іграе сярэднявечную музыку.

Кастус:

— Ну, а што, гэта нядрэнна (смяецца).

— Не так даўно вы перарабілі галоўную музычную тэму серыяла Game of Trones. Навошта?

Норы:

— Прадзюсар серыяла шукаў каманду, якая магла б гэта выканаць. Нас знайшлі праз інтэрнэт. І мы падумалі, ваў, як крута, давайце зробім.

— Вам спадабалася? Хацелася б змяніць фінал сезона?

Кастус:

— Так. Але навошта яго мяняць?

Норы:

— Калі вы пагледзіце першы сезон, то пабачыце мяне і нашы інструменты.

— Вы там ігралі?

Норы:

— Так, мы ведалі прыдзюсара і кампазітара.

Кастус:

— Нам прапаноўвалі працягнуць супрацоўніцтва, але тады ў нас быў тур, таму адмовіліся. Па шчырасці, калі б на той час ведалі, якой з’явай стане гэты серыял, то адмовіліся б ад многіх праектаў. Але тады мы сталі б надта знакамітымі (смяецца).

— У Германіі сёння многа гуртоў іграюць музыку ў вашым стылі. Цяжка з імі спаборнічаць?

Кастус:

— Напэўна, зараз варта весці размову пра трэцяе ці чацвёртае пакаленне прыхільнікаў сярэднявечнай музыкі. А мы былі ў свой час першымі. Людзі могуць не ведаць нас, проста іграюць нашу музыку. Гэта смешна, бо мы не проста выконваем старажытную музыку, мы яе мяняем. Гэта зразумела: ніхто не ведае, якой насамрэч была музыка ў тыя часы, як карыстацца тымі інструментамі.

Норы:

— На той час нам падавалася, што мы шукалі дыназаўра. Вывучалі навакольнае асяроддзе, інструмент...

Марына ВЕСЯЛУХА