Мой знаёмы Аляксандр Смірноў сабраўся з сям'ёй у гіпермаркет па пакупкі... Завёў машыну, але адчуў: нешта "не тое" з дном. Вырашыў паглядзець, што там і ўбачыў ката. (Хаця, як пазней высветлілася, гэта была кошка). Жывёлу заціснула паміж паддонам і карданным валам.
Аб самастойным вызваленні не магло быць і размовы. Кошка шыпела, не давалася ў рукі. Выклікалі выратавальнікаў. Тыя параілі ўзяць эвакуатар, адвезці машыну на СТА, зняць кардан...
Аляксандр паддамкраціў машыну, выклікаў ветурача. Той даў жывёле наркоз. Потым гаспадар сам зняў кардан і вызваліў няшчасную. У ветклініцы ёй зрабілі перавязку, бо на баку была вялікая апёкавая рана... Хіба магла тая кошка не стаць пасля гэтага паўнапраўным членам сям'і Смірновых?
Аляксей Глазкоў.
г. Брэст.
Елкі, вывезеныя на смеццевыя палігоны, падчас гніення выдзяляюць у асяроддзе шкодныя рэчывы не горш за пластык.
Наш даўні сябар — жыхар Вялікай Бераставіцы — Міхаіл Маскальчук даслаў нам чарговы цікавы аповед, які быў запісаны са слоў бацькі Міхаіла, Васіля Маскальчука.
Днямі аб праекце профільнай дзяржпраграмы журналістам падчас прэс-прэзентацыі расказаў міністр жыллёва-камунальнай гаспадаркі Андрэй Хмель.
Пра гэта ў нашай гутарцы з намеснікам старшыні Магілёўскага аблвыканкама Русланам Страхаром.
