Так трымаць!..

Ці лёгка быць прыгожым райцэнтрам?

Па выніках агляду-конкурсу добраўпарадкавання і санітарнага стану за мінулы год Пружаны аказаліся ў тройцы лепшых сярод невялікіх гарадоў. За прэміяльныя грошы тут паспелі набыць дзве машыны для прыбірання гарадскіх вуліц. Цяпер горад, відавочна, будзе яшчэ прыгажэйшы.

580-гадовыя Пружаны маюць даўнія традыцыі самакіравання. У 1589-м населены пункт атрымаў магдэбургскае права і новы герб. Цікава, што ён вельмі блізкі па сваёй сімволіцы да герба італьянскага Мілана. На сярэбраным полі намаляваны вуж, з пашчы якога з'яўляецца на свет немаўля. Гэтым падабенствам пружанцы абавязаны Ганне Ягелонцы, якая падарыла герб на ўспамін пра сваю маці, каралеву Бону Сфорца. На працягу вякоў горад меў некалькі гаспадароў, а значыць і гербоў. Але ў 1998 годзе намаганнямі мясцовай улады старадаўні герб быў па праве вернуты райцэнтру. Цяпер мемарыяльны знак з гербом упрыгожвае адну з цэнтральных плошчаў.

У навейшай гісторыі Пружаны былі звычайным раённым горадам, дзе пражывала менш за 20 тысяч чалавек. Да канца 1990-х гарадок, які карыстаўся савецкай інфраструктурай, прыйшоў у поўны заняпад, ва ўсялякім разе, па сваім знешнім выглядзе. Пераломным стаў 2003-ці, калі ў райцэнтры адбыліся рэспубліканскія «Дажынкі»

. Тады горад не проста пахарашэў і памаладзеў, ён літаральна нанова нарадзіўся. На месцы, дзе зліваюцца Муха і Вец, утвараючы Мухавец, паявілася прыгожая скульптура, а мост стаў любімым месцам прагулак і сустрэч. Праз чатыры гады ў Пружанах, у адным з першых сярод невялікіх гарадоў, з'явіўся лядовы палац, а тры гады таму быў узведзены водны палац з аквапаркам. Горад сталі называць адным з самых стыльных і дагледжаных райцэнтраў вобласці. Але ж падтрымліваць свой імідж аказалася не лягчэй, чым яго заваяваць.

Намеснік старшыні райвыканкама Сяргей ГУК сказаў карэспандэнту «МС», што ў сярэдзіне мінулага дзесяцігоддзя для паляпшэння гарадскіх вуліц і камунікацый было шмат зроблена. У год асфальтавалі па 6-7 кіламетраў вулічнага дарожнага пакрыцця — для Пружан гэта прыстойны аб'ём. У выніку пад асфальтам аказалася каля 95% вуліц. Зараз, на жаль, такіх бюджэтных магчымасцяў няма. Але, як кажуць, да добрага прывыкаеш хутка. Жыхары пачалі скардзіцца, пісаць звароты, каб хутчэй асфальтавалі дарогу менавіта побач з іх домам. Каб спыніць розныя размовы і здагадкі, вырашылі зрабіць працэс добраўпарадкавання максімальна празрыстым, а інфармацыю даступнай. Усе вуліцы горада, што патрабуюць асфальтавання, былі падзелены на чатыры катэгорыі. Першая — тыя, дзе ёсць камунікацыі і адпаведная дакументацыя, патрэбны толькі грошы на асфальт.

Другая — дзе інжынерныя сеткі пракладзены, але патрэбны праектна-каштарысныя работы на асфальт. Трэцяя — дзе не хапае газавых, водных ці электрычных камунікацый. І чацвёртая — дзе няма нічога, а толькі выдзяляюцца ўчасткі для будаўніцтва. Там, зразумела, будуць асфальтаваць у апошнюю чаргу. Парадак добраўпарадкавання і асфальтавання вынеслі на разгляд сесіі раённага Савета, якая яго зацвердзіла. Рашэнне было апублікавана ў раённай газеце і размешчана на сайце райвыканкама. Цяпер кожны можа з ім азнаёміцца і прыкінуць, калі чарга дойдзе да яго вуліцы.

А што датычыць штодзённага парадку ў дварах і на вуліцах, за гэтым сочаць работнікі прадпрыемства «Камунальнік». Яго дырэктар Алег ШОПІК паведаміў, што толькі за мінулы год у горадзе пасадзілі каля васьмі соцень дрэў, больш за тысячу кустоў і амаль 200 тысяч кветак.

Прадпрыемствы і арганізацыі даглядаюць не толькі свае тэрыторыі, але і вуліцы насупраць. Ужо з дзясятак гадоў мінула з часу, калі дырэктарскі сход горада дамовіўся ўсталяваць так званыя «чыстыя» чацвяргі. Гэта значыць, акрамя прывычных вясновых суботнікаў, калі тэрыторыя прыводзіцца ў парадак пасля зімы, кожны чацвер некалькі супрацоўнікаў таго ці іншага прадпрыемства або ўстановы выходзяць на тэрыторыю з граблямі ці іншым інвентаром, каб дагледзець кветкі, прыбраць смецце, што назапасілася за тыдзень, выканаць іншую работу. Бо, каб было чыста і прыгожа, трэба ўвесь час падтрымліваць чысціню. Паводле слоў Алега Фёдаравіча, узорам гэтай работы можна лічыць масласырзавод, камбінат будаўнічых матэрыялаў, камбінат кааператыўнай прамысловасці, а таксама ўсе школы горада, якія падыходзяць да пытання добраўпарадкавання не толькі сумленна, але і творча. Жыллёва-камунальная гаспадарка ўсяляк заахвочвае і тых гараджан, якія ператварылі свае двары ў сапраўдныя кветнікі.

Пытанні добраўпарадкавання пастаянна трымаюць у полі зроку дэпутаты райсавета. Як сказала яго старшыня Марыя СЦЕПАНЮК, сёлета работу жыллёва-камунальнай гаспадаркі разглядалі на прэзідыуме райсавета.

— Горад у нас прыгожы, — кажа Марыя Васільеўна. — А на гэта, як вядома, патрэбна шмат сродкаў. Скажам, летась на добраўпарадкаванне і падтрымку санітарнага стану пайшло 12 мільярдаў рублёў. Калі б менш грошай трацілася на прыбіранне вуліц, дарог і прыдарожных палос, якія штодзень засмечваюцца несумленнымі грамадзянамі, можна было б зрабіць асобныя куточкі горада яшчэ больш прыгожымі.

Святлана ЯСКЕВІЧ
Фота Валерыя КАРАЛЯ.