Удзельнікі конкурсу «Уладар сяла» спявалі, пілавалі дровы, запрагалі каня і паказвалі відэаролікі пра свае падворкі
У фінале ўжо традыцыйнага конкурсу «Уладар сяла», які адбудзецца ў рамках рэспубліканскага фестывалю-кірмашу «Дажынкі-2013», Гродзеншчыну прадставіць сям'я Ясемчык з вёскі Дзеравянчыцы Слонімскага раёна — Мікалай, Наталля і іх дзеці Ілья, Мікіта і Дамініка ва ўзросце ад трох да дзесяці гадоў. Яны перамаглі на абласным этапе гэтага сямейнага сельскагаспадарчага праекта, які прайшоў у агратурыстычным комплексе «Гарадзенскі маёнтак «Каробчыцы».
Мікалай Ясемчык працуе механізатарам на сельгаспрадпрыемстве «Пераможца», Наталля — памочнік выхавальніка ў дзіцячым садку. У конкурсе «Уладар сяла» ўдзельнічаюць у другі раз: летась у вобласці занялі трэцяе месца, і вось — перамога. Для гэтага трэба было паказаць не толькі спрыт у распілоўцы і рубцы дроў, вырабе кухоннай дошкі з дапамогай толькі сякеры, уменні запрэгчы і распрэгчы каня, у спартыўнай эстафеце, але і заслужыць сімпатыі журы творчымі здольнасцямі ў конкурсе «Давайце пазнаёмімся»
, а таксама відэаролікам-прэзентацыяй свайго падворка. Ясемчыкі першынствавалі ў чатырох конкурсах з шасці. Дарэчы аказаліся і звычкі ў прысядзібнай гаспадарцы (каровы, коні, гусі, авечкі), і хобі Наталлі, якая спявае ў мясцовым хоры.
«На свеце няма нічога больш важнага, чым сямейны ачаг, сагрэты дабром», такое ў Ясемчыкаў жыццёвае крэда.
Прычым удзельнікі конкурсу распавядалі не толькі пра сябе, але і пра родныя мясціны, сваіх продкаў і славутых землякоў. Напрыклад, сям'я Шыманчук са Свіслацкага раёна (Андрэй, Наталля, дзеці Арцём і Карына) ганарыцца тым, што іх маленькая вёска Якушоўка вядома на ўвесь свет, бо тут жыў Кастусь Каліноўскі. А Мар'ян і Ірына Тункель з вёскі Больцішкі Воранаўскага раёна пазнаёмілі не толькі са сваімі сынамі Аляксандрам, Вадзімам і Арцёмам, але і з генеалагічным дрэвам сям'і — бацькамі, дзядамі і прадзедамі.
— У нас літоўскія карані, польская кроў, а жывём на прыгожай беларускай зямлі. І трэба абавязкова шанаваць сваіх продкаў, бо гэта сувязь мінуўшчыны, сучаснасці і будучыні, — зазначае Ірына Тункель.
На другім месцы ў агульным заліку абласнога конкурсу аказалася сям'я Якімчык з Мастоўшчыны. Сяргей — аператар па штучным асемяненні ў філіяле «Мастоўскі кумпячок» таварыства «Агракамбінат «Скідальскі», Вольга кіруе аддзяленнем паштовай сувязі ў аграгарадку Дубна. Кажуць, што розныя сямейныя конкурсы для іх разам з дочкамі Кацярынай і Палінай — у радасць, падстава разам павесяліцца. Некалькі разоў удзельнічалі ў раённым конкурсе «Уладар сяла», а цяпер узышлі на абласны п'едэстал.
На трэцім месцы — сям'я Талочка з Ваўкавыскага раёна (Валянцін, Ганна, дзеці Валерыя і Алесь). Валянцін — мастацкі кіраўнік у Вярэйкаўскім цэнтры культуры і адпачынку, Ганна працуе педагогам-псіхолагам у мясцовай школе і дзіцячым садку. Пазнаёміліся яны каля купальскага вогнішча, разам ужо каля дванаццаці гадоў, але рамантычнага настрою не страчваюць, пра што сведчаць вершы і песні сумеснага аўтарства. Менавіта іх мовай сям'я Талочка прадставіла ў Каробчыцах сваю «візітоўку».
Увогуле галоўнымі дзеючымі асобамі гэтага спаборніцтва і адначасова свята (арганізатары — Гродзенскі аблвыканкам і абласны камітэт БРСМ) сталі 13 сем'яў. Прычым для сям'і Гольмант з аграгарадка Ёдкі Лідскага раёна (Дзмітрый, Алена, дзеці Маргарыта і Іван) гэтае свята атрымалася, так бы мовіць, двайным: менавіта ў дзень правядзення конкурсу яны адзначылі пяцігоддзе вяселля. А Раецкія з вёскі Нёўда Навагрудскага раёна (Сяргей, Настасся і сын Аляксей) не адмовіліся ад конкурсных выпрабаванняў, нягледзячы на хуткае папаўненне ў сваёй сям'і.
Самай шматдзетнай на конкурсе ў Каробчыцах была сям'я Кушнярэвічаў з пасёлка Астрына Шчучынскага раёна (Аляксандр, Таццяна, дзеці Давід, Рувім, Павел, Мілана і Эля).
— У кожнага з дзетак свой адметны характар, але нас яднаюць дабрыня і ўзаемапавага. А яшчэ працавітасць — у кожнага свае абавязкі па гаспадарцы. Як жа гэта здорава жыць у вялікай сям'і! — кажа Таццяна Кушнярэвіч.
Верагодна, неўзабаве гэтая сям'я папоўніцца: Аляксандр і Таццяна плануюць узяць на выхаванне прыёмнае дзіця.
Вось такія яны, сённяшнія ўладары сяла ў Прынямонні. Дарэчы, падтрымаць іх у Каробчыцы завіталі мінулагоднія пераможцы абласнога этапу, а затым і рэспубліканскага фіналу на «Дажынках» у Горках — сям'я Скорб з аграгарадка Дэмбрава Шчучынскага раёна (Дзмітрый, Алена, дзеці Дыяна і Аляксандр). Дзмітрый працуе аграномам у сельгаскааператыве «Дэмбрава», Алена — настаўніцай пачатковых класаў у тутэйшай школе. Яны не з тых маладых спецыялістаў, якія пасля размеркавання ў сельскую мясцовасць адлічваюць дні да сканчэння абавязковага тэрміну адпрацоўкі, быццам салдаты да «дэмбелю». Не, нікуды з'язджаць не збіраюцца. Каля дома з усімі выгодамі, які прадаставіла маладой сям'і гаспадарка, Алена разводзіць кветкі (сапраўдны разарый), Дзмітрый даглядае за садам, а нядаўна закончыў будаваць лазню.
Барыс ПРАКОПЧЫК.
Фота Яраслава ВАНЮКЕВІЧА
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
