Дзеці, якія часта хварэюць, — гэта тыя дзеці, што часцей за «сярэднестатыстычных» пераносяць вострыя рэспіраторныя захворванні, не звязаныя з прыроджанымі або набытымі паталогіямі. У кожным канкрэтным выпадку для ўдакладнення прычын частых рэспіраторных інфекцый неабходна праводзіць дасканалы аналіз клінічных даных, вынікаў лабараторнага і інструментальнага даследаванняў. Найбольш частыя клінічныя формы: рыніт, назафарынгіт, ларынгатрахеіт, бранхіт, бронхапнеўманія, ЛОР-паталогія (атыт, сінусіт і інш.).
Дзеці, якія часта хварэюць, адносяцца да 2-й групы здароўя, куды трапляюць пацыенты без хранічных захворванняў, але з функцыянальнымі, марфалагічнымі парушэннямі. Урач-рэабілітолаг 20-й гарадской дзіцячай паліклінікі г. Мінска Тамара ЖДАНОВІЧ тлумачыць падрабязнасці.
Што азначае «часта»?
Немаўляты — 4 і болей эпізодаў ВРІ за год
1-3 гады — 6 і болей
4-5 гадоў — 5 і болей
пасля 5 гадоў — 4 і болей.
Што робіць дзіцячы арганізм
такім успрымальным да ВРІ?
1. Неданошанасць, функцыянальная няспеласць, затрымка ўнутрывантробнага развіцця.
2. Пашкоджанне цэнтральнай нервовай сістэмы ў выніку гіпаксіі.
3. Парушэнне адаптацыі да розных фактараў знешняга асяроддзя, часта назіраюцца парушэнні тэрмарэгуляцыі.
4. Дыятэзы (праяўленне генетычнай схільнасці да разнастайных паталагічных рэакцый на звычайныя раздражняльнікі).
5. Хранічная інфекцыя ў носа- і рота-
глотцы.
6. Нізкі ўзровень санітарнай культуры, неспрыяльныя бытавыя ўмовы.
7. Ранні пачатак наведвання дзіцячай дашкольнай установы (1-1,5 года).
8. Пражыванне ў сем'ях з вялікай колькасцю дарослых або проста сярод вялікай колькасці людзей (у інтэрнаце, вялікіх камунальных кватэрах).
9. Нерацыянальнае харчаванне (лішак вугляводаў, дэфіцыт бялку, вітамінаў, мікраэлементаў).
10. Экалогія.
Тры асноўныя тыпы дзяцей,
якія сапраўды часта хварэюць
— вострыя захворванні да 8 і больш разоў на працягу года, выяўленая інтаксікацыя, высокая тэмпература, ваніты, працяглы кашаль, ускладненні — бранхіт, пнеўманія;
— захворванні 4-6 разоў за год, схільнасць да працяглага рыніту, адэноіды, павелічэнне лімфавузлоў, ускладненні — атыт, сінусіт;
— змешаны тып.
Тэрапія
Супрацьвірусная, антрыбактэрыяльная; выкарыстоўваюцца гарачкапаніжальныя, супрацькашлевыя, назальныя сасудазвужальныя.
Як умацаваць здароўе?
* Мінімум стрэсаў!
У групе дзяцей, пра якіх ідзе размова, часта маюць месца парушэнні з боку цэнтральнай нервовай сістэмы і вегетатыўнай нервовай сістэмы. Таму неабходна рабіць так, каб дзіця пазбягала павышаных нагрузак, у тым ліку эмацыйных: абмяжоўваць прагляд тэлевізара, гульні на камп'ютары. Дзённы сон абавязковы. Начны падоўжаны на 1-1,5 гадзіны. Пры расстройстве сну, магчыма, варта параіцца з неўролагам наконт седатыўных прэпаратаў. Прагулкі на свежым паветры.
* Знешняе асяроддзе.
Члены сям'і абавязаны ізаляваць хворага, насіць маскі, пажадана не карыстацца грамадскім транспартам па дарозе да дзіцячага садка, не курыць, рэгулярна праветрываць жыллёвае памяшканне. У дамах з цэнтральным ацяпленнем у зімовы перыяд назіраецца нізкая вільготнасць паветра, што прыводзіць да падсыхання слізістых носа падчас сну. Таму для скарачэння ўспрымальнасці дзяцей да вірусных інфекцый рэкамендуецца закапваць фізіялагічны раствор 1-2 разы на дзень.
* Цеплавы рэжым.
Аптымальная тэмпература паветра ў памяшканні — 18-20 градусаў удзень і на 2-4 градусы ніжэйшая ноччу. Паступова трэба прывучаць дзіця да знаходжання ў пакоі падчас праветрывання. Адзенне павінна адпавядаць тэмпературы паветра і так званай сістэме «1, 2, 3»: летам — адзін слой, вясной і восенню — два, зімой — тры. Першы слой павінен быць з бавоўны або льну.
* Рацыянальнае харчаванне.
Абавязкова даваць агародніну, садавіну, кісла-малочныя прадукты, арэхі, семкі, гарбуз, белакачанную капусту, тлустую рыбу, натуральныя антыаксіданты (напрыклад, мандарыны, моркву, слівы, вінаград, цыкорый), ялавічны язык, курыную грудку, авёс, грэчку, проса, талакно, пятрушку. У выпадку харчовай алергіі рэкамендуецца індывідуальная гіпаалергенная дыета.
* Загартоўванне.
Яно неабходнае для трэніроўкі сістэмы тэрмарэгуляцыі арганізма. У загартаваных дзяцей падчас ахалоджвання тэмпература ў поласці носа зніжаецца ўсяго на 0,3-0,5 градуса, што не парушае функцыі ахоўных клетак. Для загартоўвання ў такіх дзяцей не выкарыстоўваюцца вельмі нізкія тэмпературы. Уздзеянне холадам — 10-20 хвілін. Важна: займацца загартоўкай трэба рэгулярна, паступова павялічваць нагрузку.
З першых тыдняў жыцця дзіця пакідаюць раздзетым на некалькі хвілін пры тэмпературы 22 градусы (у 2-3 месяцы — 20 градусаў, 4-6 месяцаў — 18) падчас спавівання, гімнастыкі, перад купаннем. Пасля купання 2-3 разы на тыдзень дзіця абліваюць вадой на 2-4 градусы халаднейшай, чым вада ў ванне (кожныя тры дні можна зніжаць тэмпературу вады на 2-3 градусы). Праз месяц тэмпература вады павінна складаць 20-24 градусы. Пасля аблівання трэба добра расцерці цела ручніком. Методыка не рэкамендуецца дзецям з неўралагічнай паталогіяй.
У 2 гады штодня дзіцяці мыюць ногі халаднаватай вадой (паступова, праз кожныя 1-3 дні, паніжаюць тэмпературу вады на 2-3 градусы з 27 да 16 градусаў). Кантрасны душ: 30-40 секундаў вада да 40 градусаў, 15-30 секундаў — 15 градусаў.
Для дашкольнікаў можна арганізаваць паветраныя ванны. У пакоі, дзе спіць дзіця, адчыняем фрамугу і паніжаем тэмпературу паветра да 15 градусаў, будзім дзіця і прымушаем зрабіць некалькі прабежак з халоднага пакоя ў цёплы і назад.
Мясцовая загартоўка. Мыць твар, рукі, за вушамі халоднай вадой, паласкаць горла вадой пакаёвай тэмпературы. Можна рабіць некалькі разоў на дзень без перапынку. Рэкамендуецца таксама гімнастыка, масаж твару, правільнае насавое дыханне. Пасля няцяжкага рэспіраторнага захворвання загартоўку можна аднавіць праз 7-10 дзён, пасля захворвання з тэмпературай больш за 4 дні — праз 2 тыдні.
* Вітаміны.
Мультывітамінныя прэпараты рэкамендуюцца ў час здароўя паміж захворваннямі, а таксама пры слабым апетыце, незбалансаваным харчаванні, хранічных хваробах органаў стрававання.
* Карэкцыя імунітэту.
Спецыяльная тэрапія для ўздзеяння на імунныя працэсы (сістэму інтэрферону, клетачны імунітэт і інш.) падбіраецца ўрачом.
* Карэкцыя дысбактэрыёзу.
Для аднаўлення мікрафлоры кішэчніка выкарыстоўваюць прэ- і прабіётыкі.
* Вакцынацыя.
Супраць грыпу А і В, гемафільнай палачкі, пнеўмакока — важная справа ў прафілактыцы ВРІ.
* Санацыя хранічных ачагоў інфекцыі.
Асабліва паказана дзецям з гіпертрафіяй паднябенных міндалін, адэноідамі, хранічнымі захворваннямі розных органаў.
Двойчы на год рэкамендуецца дэгельментызацыя.
Святлана БАРЫСЕНКА.
Фота Марыны Бегунковай.
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».