Януковiч пагадзiўся на да­тэр­мі­но­выя вы­ба­ры

Ня­гле­дзя­чы на аб­ве­шча­нае ў ноч на пят­ні­цу ра­шэн­не Вяр­хоў­най Ра­ды аб ад­ме­не ан­ты­тэ­ра­рыс­тыч­най апе­ра­цыі, за­ціш­ша ака­за­ла­ся ня­доў­гім. Апоўд­ні ў пят­ні­цу ра­ды­ка­лы са збро­яй па­ча­лі пра­ры­вац­ца да бу­дын­ка Ра­ды ў Кі­е­ве, ве­ду­чы пры гэ­тым агонь па су­пра­цоў­ні­ках унут­ра­ных вой­скаў, пе­рад­ае NЕWSru.uа. Маг­чы­ма, па­клас­ці ка­нец гвал­ту змо­гуць да­тэр­мі­но­выя вы­ба­ры прэ­зі­дэн­та, на якія зга­дзіў­ся Вік­тар Яну­ко­віч.

Прэ­зі­дэнт Укра­і­ны пас­ля пе­ра­моў з лі­да­ра­мі апа­зі­цыі і прад­стаў­ні­ка­мі кра­ін Еў­ра­са­ю­за за­явіў, што іні­цы­юе вяр­тан­не да Кан­сты­ту­цыі 2004 го­да з пе­ра­раз­мер­ка­ван­нем паў­на­моц­тваў у бок пар­ла­менц­кай рэс­пуб­лі­кі і пад­рых­тоў­ку да вы­ба­раў.

«За­яў­ляю пра тое, што я іні­цы­юю да­тэр­мі­но­выя прэ­зі­дэнц­кія вы­ба­ры. Я іні­цы­юю так­са­ма вяр­тан­не да Кан­сты­ту­цыі 2004 го­да з пе­ра­раз­мер­ка­ван­нем паў­на­моц­тваў у бок пар­ла­менц­кай рэс­пуб­лі­кі». Яну­ко­віч так­са­ма за­клі­каў да «па­чат­ку пра­цэ­ду­ры фар­мі­ра­ван­ня ўра­да на­цы­я­наль­на­га да­ве­ру».

«У гэ­тыя тра­гіч­ныя дні, ка­лі Укра­і­на па­нес­ла та­кія цяж­кія стра­ты, ка­лі за­гі­ну­лі лю­дзі па абод­ва ба­кі ба­ры­кад, лі­чу сва­ім аба­вяз­кам пе­рад свет­лай па­мяц­цю за­гі­нулых за­явіць: ні­чо­га ня­ма больш важ­на­га за жыц­цё ча­ла­ве­ка, — ска­за­на ў да­ку­мен­це. — І ня­ма та­кіх кро­каў, якія б мы ўсе ра­зам не па­він­ны бы­лі зра­біць, каб ад­на­віць мір ва Укра­і­не».

Між тым да­ныя са­цы­я­ла­гіч­на­га апы­тан­ня кам­па­ніі «Со­цыс», апуб­лі­ка­ва­ныя 31 сту­дзе­ня, па­каз­ва­юць, што, ка­лі б вы­ба­ры ад­бы­лі­ся 2 лю­та­га, у трой­цы лі­да­раў мог бы ака­зац­ца дзе­ю­чы кі­раў­нік дзяр­жа­вы Вік­тар Яну­ко­віч.

Тым ча­сам Мі­ніс­тэр­ства ахо­вы зда­роўя Укра­і­ны пры­вя­ло тра­гіч­ную ста­тыс­ты­ку. З 18 па 21 лю­та­га з мес­ца аб­васт­рэн­ня су­тык­нен­няў у цэнт­ры Кі­е­ва да бры­гад эк­стран­най ме­ды­цын­скай да­па­мо­гі і ва ўста­но­вы ахо­вы зда­роўя го­ра­да Кі­е­ва па ме­ды­цын­скую да­па­мо­гу звяр­ну­лі­ся 577 па­цяр­пе­лых, 369 з іх шпі­та­лі­за­ва­ны. З па­чат­ку су­тык­нен­няў за­гі­ну­лі 77 ча­ла­век...

З гэ­тай на­го­ды па­ка­заль­ны зва­рот да на­ро­да в.а. мі­ніст­ра ўнут­ра­ных спраў Укра­і­ны Ві­та­ля За­хар­чан­кі. Тэкст раз­ме­шча­ны на афі­цый­ным сай­це ве­дам­ства.

«Аба­ра­ня­ю­чы эк­стрэ­міс­таў, вы зма­га­е­це­ся не су­праць ула­ды або мі­лі­цыі — вы ва­ю­е­це су­праць ся­бе і сва­ёй Ра­дзі­мы», — за­явіў ён. «Ка­лі я ба­чу сён­ня лю­дзей, якія ста­яць у чэр­гах па хлеб, у чэр­гах да бан­ка­ма­таў і аў­та­за­пра­вак, ба­чу во­чы жан­чын, якія вы­во­зяць з Кі­е­ва сва­іх дзя­цей, а так­са­ма скры­ваў­ле­ных лю­дзей, па­цяр­пе­лых у вы­ні­ку су­праць­ста­ян­ня, у мя­не цяж­ка на ду­шы. Цяж­ка ад та­го, што хтось­ці імк­нец­ца па­дзя­ліць на­род, — га­во­рыц­ца ў зва­ро­це . — І ка­лі СМІ ка­жуць, што з ад­на­го бо­ку за­гі­ну­лі 13 ча­ла­век, а з дру­го­га — 67, для мя­не гэ­та гу­чыць дзі­ка, бо гэ­та за­гі­ну­лі 80 на­шых гра­ма­дзян, укра­ін­цаў, якіх увод­зяць у зман уме­лай пра­па­ган­дай». На дум­ку кі­раў­ні­ка МУС, лю­дзі ў рэ­гі­ё­нах бла­кі­ру­юць дзяр­жаў­ныя ўста­но­вы і ад­дзя­лен­ні мі­лі­цыі, але пры гэ­тым не ра­зу­ме­юць да кан­ца сут­нас­ці тых пра­цэ­саў, якія сён­ня ад­бы­ва­юц­ца ў дзяр­жа­ве. «Ка­го яны аба­ра­ня­юць? Куч­ку эк­стрэ­міс­таў, якім не па­трэб­ны спа­кой у дзяр­жа­ве? Або іх ляль­ка­во­даў, якія дзей­ні­ча­юць па сцэ­на­ры­ях Сі­рыі, Егіп­та і ін­шых кра­ін, што фак­тыч­на сён­ня ўцяг­ну­ты ў ха­ос. Ня­ўжо мы хо­чам, каб пра­цяг­ва­лі­ся ма­ра­дзёр­ства і па­гро­мы? Ня­ўжо нас ні­чо­му не на­ву­чы­ла гіс­то­рыя? Бо заўт­ра гэ­тыя ба­е­ві­кі са збро­яй прый­дуць да­до­му да лю­дзей: ка­мусь­ці спа­да­ба­ец­ца чы­ясь­ці ма­шы­на, і ён яе за­бя­рэ, а ка­мусь­ці не спа­да­ба­ец­ца хтось­ці — і ён яго за­б'е», — ад­зна­чае Ві­таль За­хар­чан­ка.

У якас­ці пры­кла­ду ён пры­во­дзіць сі­ту­а­цыю ў Льво­ве, дзе хоць і аб­ве­шча­на ўла­да на­род­най ра­ды, але рай­ад­дзе­лы ўзя­ты ў аб­ло­гу, пе­ра­ста­ла пра­ца­ваць лі­нія 102. Лю­дзі ў па­ні­цы і не мо­гуць вы­клі­каць мі­лі­цыю, пра­цяг­ва­юц­ца па­гро­мы і ма­ра­дзёр­ства, але звяр­нуц­ца па да­па­мо­гу і аба­ро­ну ад ба­е­ві­коў ня­ма да ка­го.