Падмаслiм вясну!

На пча­ляр­скую аг­ра­ся­дзі­бу ў вёс­цы Гай­на Ла­гой­ска­га ра­ё­на гэ­ты­мі дня­мі едуць не столь­кі мё­ду па­каш­та­ваць ды пчол «на­гле­дзець», коль­кі Мас­ле­ні­цу спра­віць. Па тры-ча­ты­ры аў­то­бу­сы ста­ліч­ных ту­рыс­таў гас­цін­на су­стра­кае што­дня ся­дзі­ба і, акра­мя эк­скур­сіі па зі­мо­вым пчаль­ні­ку, ла­дзіць для вя­лі­кіх і ма­лень­кіх мін­чан свя­точ­ную пра­гра­му, на­пры­кан­цы якой аба­вяз­ко­ва спаль­ва­ец­ца чу­ча­ла зі­мы. Та­му гас­па­дар ся­дзі­бы Сяр­гей Се­лях з дачкой Ульянай (на фо­та­здым­ку) за­га­дзя пад­рых­та­валі да аб­ра­ду свя­точ­на­га вог­нен­на­га шоу больш за тры дзя­сят­кі са­ла­мя­ных чу­ча­лаў, каб ха­пі­ла іх да са­ма­га апош­ня­га мас­ле­ніч­на­га дня.

Па­коль­кі аг­ра­ся­дзі­ба «Га­ен­скія вы­то­кі» спе­цы­я­лі­зу­ец­ца на тра­ды­цый­ным пча­ляр­стве, а Сяр­гей Се­лях — адзін з са­мых вя­до­мых на Ла­гой­шчы­не пча­ля­роў-спе­цы­я­ліс­таў, ту­рыс­таў аба­вяз­ко­ва зна­ё­мяць з сак­рэ­та­мі мя­до­вай вы­твор­час­ці, пры­чым у лю­бую па­ру го­да, у са­мыя моц­ныя ма­ра­зы. І чым ха­лад­ней, тым больш не­звы­чай­най і на­ват эк­за­тыч­най зда­ец­ца гэ­тая эк­скур­сія. Ла­дзяць эк­скур­сію і па не­вя­лі­кім, але вель­мі ба­га­тым на экс­па­на­ты эт­на­гра­фіч­ным му­зей­чы­ку, «зна­ё­мяць» з дву­ма руч­ны­мі ваў­ка­мі. На­пры­кан­цы ў гас­ця­вой аль­тан­цы аба­вяз­ко­ва час­ту­юць роз­ны­мі га­тун­ка­мі мё­ду, гар­ба­тай з ле­ка­вых зё­лак, які­мі ба­га­тыя па­гор­кі Ла­гой­шчы­ны, блін­ца­мі-на­ліс­ні­ка­мі, га­ра­чай буль­бач­кай у мун­дзі­рах.

— Каб на­вед­ван­не на­шай ся­дзі­бы за­пом­ні­ла­ся, у кан­цы гуль­бі­шча спаль­ва­ем чу­ча­ла зі­мы, — ка­жа гас­па­дар Сяр­гей Се­лях. — Маг­чы­ма, для ма­лень­кіх мін­чан гэ­ты ўдзел у мас­ле­ніч­ным гу­лян­ні на­огул пер­шы ў жыц­ці. Трэ­ба спа­дзя­вац­ца і ру­піц­ца пра тое, каб і з іх вы­рас­лі са­праўд­ныя за­ха­валь­ні­кі на­шых цу­доў­ных тра­ды­цый.

Ана­толь Кля­шчук. Фо­та аў­та­ра.

Ла­гой­скі ра­ён