Наша музыка — у трэндзе

Ужо шос­ты раз уз­на­га­ро­ды, якія з 2008 го­да ўру­чае му­зыч­ны пар­тал Experty.by леп­шым аль­бо­мам бе­ла­рус­кіх вы­ка­наў­цаў, знай­шлі сва­іх ула­даль­ні­каў. Праў­да, сё­ле­та гэ­тая прэ­мія пе­ра­жы­ла ка­рэк­цыю фар­ма­ту — у яе аб­на­віў­ся склад рэ­цэн­зен­таў і, акра­мя тра­ды­цый­ных ужо на­мі­на­цый, з'я­віла­ся Гран-пры. Да яго, акра­мя сім­ва­ліч­на­га пры­зу, пе­ра­мож­ца атры­маў ад­чу­валь­ны бо­нус — рэ­клам­на-ін­фар­ма­цый­ную пад­трым­ку ўлас­на­га кан­цэр­та, які му­сіць зла­дзіць ця­гам трох ме­ся­цаў пас­ля аб­вя­шчэн­ня вы­ні­каў прэ­міі.

...Ка­лі б па­доб­най прэ­міі не іс­на­ва­ла, яе вар­та бы­ло б пры­ду­маць. Хоць бы дзе­ля та­го, каб ве­даць, чым жы­вуць і ды­ха­юць сён­ня ай­чын­ныя му­зы­кі, ці вы­ні­ко­ва пра­цу­юць. По­тым — для та­го, каб ува­со­біць ру­жо­вую ма­ру ўсіх твор­чых лю­дзей пра аб'­ек­тыў­насць ацэн­кі іх пра­цы. У ка­ман­ды Experty.by, якая аб'­яд­на­ла на­ма­ган­ні ча­ты­рох жу­ры — 6 штат­ных му­зыч­ных экс­пер­таў, Вя­лі­ка­га жу­ры (16 вя­до­мых ай­чын­ных кры­ты­каў і жур­на­ліс­таў), за­меж­на­га жу­ры (5 ад­мыс­лоў­цаў з па­меж­ных кра­ін) і на­род­ных экс­пер­таў (ка­рыс­таль­ні­каў сай­та) — гэ­та атры­ма­ла­ся. Як атры­ма­ла­ся і не пра­мар­гаць твор­часць усіх тых ар­тыс­таў, хто ні­ко­лі ў жыц­ці не па­дасць за­яў­ку на ўдзел у «фар­мат­ных», «па­псо­вых» кон­кур­сах, а зна­чыць, мо­жа за­стац­ца прос­та не за­ўва­жа­ным шы­ро­кай пуб­лі­кай.

На­прык­лад, як вы ду­ма­е­це, коль­кі ай­чын­ных ар­тыс­таў і ка­лек­ты­ваў ле­тась за­пі­са­лі паў­на­вар­тас­ныя аль­бо­мы? Амаль упэў­не­на, што не ўга­да­е­це. Агу­лам дзея­чы поп-, рок-, фолк-, джаз- і аль­тэр­на­тыў­най му­зы­кі вы­да­лі 47 аль­бо­маў. Мно­га гэ­та ці ма­ла? У па­раў­на­нні з 2012 го­дам, ка­лі ўба­чы­лі свет і знай­шлі сва­іх слу­ха­чоў 67 ра­бот, ня­шмат. Але з улі­кам су­час­ных умоў, у якіх му­зы­кан­ту мож­на не ла­маць са­бе га­ла­ву з кан­цэп­цы­яй і за­пі­сам паў­на­вар­тас­на­га аль­бо­ма, а пры­дбаць па­пу­ляр­насць праз уся­го па­ру пе­сень ды ін­тэр­нэт-ка­на­лы — вель­мі на­ват ня­дрэн­на. Пры­нам­сі, да­стат­ко­ва для та­го, каб з упэў­не­нас­цю сцвяр­джаць, што ай­чын­ная му­зы­ка і вы­ка­наў­цы раз­ві­ва­юц­ца, пры­чым у са­мых роз­ных жан­рах. Не­здар­ма за­меж­ныя экс­пер­ты — му­зыч­ныя жур­на­ліс­ты і кры­ты­кі з Ра­сіі, Укра­і­ны, Поль­шчы, Літ­вы, Лат­віі, якія тра­ды­цый­на вы­стаў­ля­юць свае ад­зна­кі бе­ла­рус­кім ар­тыс­там, — за­зна­ча­юць з нот­кай бе­лай зайз­драс­ці: «У нас та­кой раз­на­стай­нас­ці ня­ма».

А ў Бе­ла­ру­сі ёсць. Чым не на­го­да, ня­хай са­бе не для го­на­ру, а для та­го, каб пе­ра­стаць па­блаж­лі­ва кры­віць вус­ны на «сва­іх» і па­слу­хаць уваж­лі­ва хоць бы па­ло­ву гэ­тых ар­тыс­таў ды ад­крыць для ся­бе шэ­раг но­вых ім­ёнаў? Па­чаць зна­ём­ства мож­на ха­ця б з сё­лет­ніх пе­ра­мож­цаў.

Уз­на­га­ро­ды ў на­мі­на­цы­ях «Дэ­бют го­да», «Леп­шы ін­стру­мен­таль­ны аль­бом» і «Аль­бом го­да»

па вер­сіі штат­ных кры­ты­каў атры­ма­ла ра­бо­та Паў­ла Ку­зю­ко­ві­ча, ён жа Pafnutіy's Dreams. У яго аль­бо­ме «The Sandman» ёсць коль­кі слоў, але ня­ма пе­сень. Але за­тое му­зы­ка, свет­лая і чыс­тая, па­доб­ная ча­сам да са­ўндтрэ­каў доб­ра­га кі­но, без­умоў­на, вар­тая ўва­гі. Лі­таў­ры, аль­пій­скі рог, пер­ку­сія, кла­ві­шы, вал­тор­на — у та­кім спа­лу­чэн­ні вы іх яшчэ не чу­лі.

Уз­на­га­ро­ду «Леп­шы поп-аль­бом» не­каль­кі га­доў не ўру­ча­лі — па­вод­ле слоў кі­раў­ні­ка пра­ек­та Experty.by Змі­це­ра Бес­ка­ра­вай­на­га, прос­та не бы­ло з ча­го вы­бі­раць. А сё­ле­та ўзя­лі ды ад­на­га­лос­на пры­зна­лі най­леп­шым прад­стаў­ні­ком жан­ру Мак­са Кар­жа. І хоць сам поп-рэп-вы­ка­наў­ца на цы­ры­мо­нію (як, зрэш­ты, на ўсе бе­ла­рус­кія прэ­міі, на­мі­нан­там якіх ён быў) не пры­ехаў, дып­лом праз ме­не­джа­раў пе­рад­алі ад­ра­са­ту. Леп­шы рок-аль­бом, па вы­ні­ках ацэ­нак усіх жу­ры, за­пі­саў Сяр­гей Пукст. Што ад­мет­на, гэ­тая яго пра­ца но­сіць наз­ву «Апош­ні аль­бом», а па­ру га­доў та­му вы­ка­наў­ца да­ваў «Апош­ні кан­цэрт». «Ка­лі ў ча­ла­ве­ка вя­лі­кае твор­чае жыц­цё, у яго час ад ча­су зда­ра­юц­ца апош­нія кан­цэр­ты», — ад­жар­та­ваў­ся ар­тыст у ад­каз на кпі­ны.

Леп­шым фолк-аль­бо­мам суд­дзі пры­зна­лі но­вую ра­бо­ту «Кры­ві», за­ўва­жыў­шы мі­ма­ходзь, што гэ­ты гурт — «гэ­та і гіс­то­рыя, і куль­ту­ра, і трэнд, і брэнд, як хо­ча­це». Па ўзна­га­ро­ду з Бер­лі­на пры­еха­ла са­ма са­ліст­ка Ве­ра­ні­ка Круг­ло­ва (на здымку)  — між ін­шым, ці не адзі­ная з лаў­рэ­а­таў, хто быў ад­зна­ча­ны як зга­да­най, так і афі­цый­най «мі­ніс­тэр­скай» — На­цы­я­наль­най му­зыч­най прэ­мі­яй.

Прыз за леп­шы бе­ла­рус­ка­моў­ны аль­бом атры­маў гурт «Бо­сае сон­ца» — мяр­ку­ю­чы па тым, што ка­лек­тыў пе­ра­адо­леў «кры­зіс 5 га­доў іс­на­ван­ня», ад яго і на­да­лей вар­та ча­каць ці­ка­вай і якас­най му­зы­кі.

«Аль­бо­мам го­да» ай­чын­нае Вя­лі­кае жу­ры па­лі­чы­ла плас­цін­ку «Pukstband», за­меж­нае жу­ры ад­да­ло пе­ра­ва­гу го­мель­ска­му элект­рон­на­му пра­ек­ту (((О))), а на­род­нае га­ла­са­ван­не вы­ве­ла ў лі­да­ры гурт «The UNB». Па су­ме га­ла­соў, з улі­кам пер­шых і дру­гіх мес­цаў у рэй­тын­гу кож­на­га з суд­дзяў, Гран-пры атры­маў усё ж Сяр­гей Пукст і яго ка­лек­тыў «Pukstband». Так што не су­мня­вай­це­ся — ёсць у Бе­ла­ру­сі не толь­кі па­пу­ляр­ныя эст­рад­ныя «зор­кі», але і ад­мет­ныя ма­ла­дыя кам­па­зі­та­ры, му­зы­кан­ты, вы­ка­наў­цы... Вар­та толь­кі пры­слу­хац­ца, каб іх па­чуць.

Вік­то­рыя ЦЕ­ЛЯ­ШУК.

P.S. Прад­чу­ва­ю­чы «ары­гі­наль­ныя» ка­мен­та­ры ў сты­лі «Хто ўсе гэ­тыя лю­дзі?», раю спа­чат­ку ўсё ж па­слу­хаць, а по­тым ра­біць вы­сно­вы. Аб­са­лют­на ўсе аль­бо­мы лаў­рэ­а­таў да­сяж­ныя для пра­слу­хоў­ван­ня на сай­це www.experty.by