Ксяндзы памянялі сутаны на спартыўную форму, каб вызначыць, хто з іх у футболе мацнейшы. У Лідзе прайшоў 8-ы чэмпіянат Еўропы па міні-футболе, які ў старадаўнім горадзе сабраў святароў з 13 еўрапейскіх краін.
«Беларусь, наперад!» — трыбуны безупынна падтрымлівалі каманды, трэнеры эмацыянальна рабілі апошнія заўвагі на планшэтах, а стомленыя ксяндзы-футбалісты літаральна клаліся пад мяч, каб той не трапіў у іх вароты. Ніхто не хацеў саступаць, але толькі адна дружына магла стаць першай...
Арганізаваць у Беларусі падобны турнір святарам прапанавалі пасля леташняга кантынентальнага першынства ў Славеніі, дзе нашы суайчыннікі занялі 8-е месца. Да хатніх стартаў беларускія ксяндзы рыхтаваліся адказна: заявілі каманду на першынство Гродна па зальным футболе, зладзілі адмысловае першынство краіны. І як прызнаваўся ў інтэрв'ю «Звяздзе» айцец Павал Салабуда, капітан беларускай зборнай, сёлетняя каманда стала мацнейшай за леташнюю. Што казаць, меў рацыю а. Павел! Беларусы атрымалі тры вікторыі запар у напружаных матчах і апынуліся ў паўфінале. Разам з усімі да адказных паядынкаў рыхтаваўся, адточваў удары і Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі, архіепіскап Тадэвуш Кандрусевіч. На полі ён праводзіў не так шмат часу, але і на лаве запасных імкнуўся падбадзёрваць беларускую каманду.
— Гэтыя спаборніцтвы — добрая нагода несці Евангелле ў сучасны свет, — у перапынку паміж сустрэчамі разважае архіепіскап Тадэвуш Кандрусевіч. — Усе бачаць, як часам паводзяць сябе балельшчыкі на трыбунах. Гэты турнір — добры спосаб паказаць, што мы можам прымаць паражэнне, прабачаць, вучыць нашых вернікаў-балельшчыкаў, каб прыходзілі падтрымліваць каманду, а не чыніць беспарадкі. Першынство сярод святароў па міні-футболе таксама стала добрай магчымасцю для нашых гасцей адкрыць для сябе Беларусь.
За некалькі хвілін да паўфінальнай гульні з палякамі а. Павел Салабуда выглядаў даволі аптымістычна і спадзяваўся на перамогу ў гульні з камандай, якую складалі святары з футбольным мінулым. Некалькі ксяндзоў з «бела-чырвонай» дружыны ў свой час паспелі пагуляць нават у вялікі футбол у ніжэйшых лігах чэмпіянату Польшчы. Заходнія суседзі правялі гульню досыць актыўна і не пакінулі нам ніякіх шанцаў — 0:5.
— Не па зубах аказаўся «польскі арэшак», — прызнаўся пасля сустрэчы а. Павел. — Ведалі, што будзе цяжка. За нас прыйшло «пахварэць» шмат людзей, і расчараванне прысутнічае. Але мы трапілі ў чацвёрку мацнейшых, і гэта ўжо добры вынік.
Нягледзячы на паражэнне, заўзятары актыўна падтрымлівалі каманды і былі ў добрым настроі. Моладзь спявала песні, скандзіравала, размахвала сцягамі. Былі сярод гледачоў і людзі сталага веку. Напрыклад, Крысціна Ямант, верніца з лідскай парафіі ў гонар Святой Сям'і, якая разам з парафіянкамі прыйшла падтрымаць беларусаў.
— Дарэчы, за нашу каманду ў варотах гуляе ксёндз з нашага храма Юрый Гурскі. Між іншым, добры галкіпер, — з гонарам прызнаецца спадарыня Крысціна. — Мерапрыемства і арганізацыя нам вельмі спадабалася.
Сам ксёндз Юрый і сапраўды прадэманстраваў некалькі сапраўдных варатарскіх сэйваў, але не збярог свае вароты ад галоў.
— Гулялася з хваляваннем, — выцірае пот з твару і ўзгадвае падзеі апошняй гульні а. Юрый Гурскі. — Падтрымаць мяне прыйшоў наш пробашч, парафіяне. А нам у гульні, каб дасягнуць большага, нечага ўсё ж не хапіла.
Адметна, што за асноўнымі матчамі разам з балельшчыкамі ўважліва сачыў і Віктар Тарчыла, галоўны трэнер міні-футбольнай каманды «Лідсельмаш», які адразу і заўважыў хібы ў гульні гаспадароў.
— Турнір цікавы нават у кантэксце ўсеагульнага развіцця нашага віду спорту. І адразу відаць, што зборныя Харватыі, Польшчы, Партугаліі рыхтаваліся добра. Мне здаецца, што да семінарыі святары з пералічаных краін паспелі пагуляць на неблагім узроўні. А нашым не хапіла менавіта фізічнай і тактычнай падрыхтоўкі.
Фінальны матч паміж Польшчай і Харватыяй падарыў усім прысутным мазаіку разнастайных эмоцый. Святары часам гулялі жорстка, у корпус, але з усмешкай, ветліва дапамагалі адзін аднаму падымацца і працягвалі захапляльны паядынак. У выніку вікторыю заваявалі палякі (2:1) і атрымалі чэмпіёнскі кубак. На трэцім радку — Партугалія, на чацвёртым — Беларусь.
Тарас ШЧЫРЫ. Фота аўтара.
г. Ліда.
Карэкціроўкі па аплаце жыллёва-камунальных паслуг закрануць чатыры катэгорыі жыхароў.