«Шлях» Анд­рэя Ва­раб'­ё­ва

У Ма­гі­лёў­скім мас­тац­кім му­зеі імя Паў­ла Мас­ле­ні­ка­ва ад­кры­ла­ся вы­ста­ва вя­до­ма­га бе­ла­рус­ка­га скульп­та­ра, пры­све­ча­ная яго 45-год­дзю.

Яго скульп­ту­ры зна­ё­мыя ў Ма­гі­лё­ве на­ват тым, хто не ве­дае яго проз­ві­шча. І не толь­кі ў Ма­гі­лё­ве. Да­стат­ко­ва ўспом­ніць брон­за­вы сім­вал го­ра­да Шкло­ва — агу­рок з ко­шы­кам у ру­цэ. Але да сва­ёй юбі­лей­най вы­ста­вы «Шлях» Анд­рэй Ва­раб'­ёў пад­рых­та­ваў усё тое, што не­па­срэд­на да­ты­чыц­ца яго жыц­ця ці ду­мак пра яго. Гэ­та ней­кія фі­ла­соф­скія воб­ра­зы, якія вон­ка­ва на­гад­ва­юць ге­ро­яў плас­ты­лі­на­вых мульт­філь­маў Аляк­санд­ра Та­тар­ска­га. Зда­ец­ца, што яны рап­там ажы­вуць і пры­муць ней­кую ін­шую фор­му. У іх і на­са­мрэч шмат агуль­на­га з аў­та­рам.

— Гэ­та май­стар сва­ёй спра­вы, — па­дзя­лі­ла­ся дум­ка­мі на­мес­ні­ца стар­шы­ні ўпраў­лен­ня ідэа­ла­гіч­най ра­бо­ты, куль­ту­ры і па спра­вах мо­ла­дзі Ма­гі­лёў­ска­га гар­вы­кан­ка­ма Іры­на Жа­ба­ра­ва. — У яго ёсць свой па­ды­ход, по­чырк, стыль. Ён пра­пус­кае праз ся­бе па­чуц­ці, эмо­цыі, пе­ра­жы­ван­ні, і гэ­та атрым­лі­ва­ец­ца цу­доў­на. Тут і па­ца­лун­кі, і дрэ­ва жыц­ця з роз­ны­мі над­пі­са­мі на род­най бе­ла­рус­кай мо­ве.

Пра свае пра­цы аў­тар ка­жа, што яны ўсё ўлю­бё­ныя, але най­больш бліз­кі яму «Пя­соч­ны га­дзін­нік, аль­бо Ка­роль і ка­ра­ле­ва». «У гэтай працы спа­лу­ча­юц­ца дзве мае га­лоў­ныя тэ­мы — аў­та­парт­рэт і ка­хан­не».

— А які жанр ці на­пра­мак для вас блі­жэй? — пы­та­ю­ся ў Анд­рэя.

— Не ве­даю, — шчы­ра пры­зна­ец­ца ён, — мас­та­кі пра гэ­та не ду­ма­юць. На­пэў­на, фі­гу­ра­тыў­нае мас­тац­тва, рэа­лізм.

Сам аў­тар ад­зна­чыў, што вы­ста­ва для яго — гэ­та пад­вя­дзен­не ней­ка­га вы­ні­ку, прой­дзе­на­га шля­ху.

Яшчэ ад­ной знач­най па­дзе­яй у жыц­ці май­стра ста­ла ня­даў­няе яго абран­не на па­са­ду кі­раў­ні­ка Ма­гі­лёў­ска­га ад­дзя­лен­ня Са­ю­за мас­та­коў. Ры­гор Сіт­ні­ца, які ўзна­чаль­вае ў Бе­ла­ру­сі гэ­тую твор­чую су­пол­ку, ад­зна­чыў, што Анд­рэй Ва­раб'­ёў — гэ­та лі­дар сва­ёй спра­вы, вель­мі крэ­а­тыў­ны, пры­кмет­ны твор­ца, яко­га не зблы­та­еш ні з кім.

Нэ­лі ЗІ­ГУ­ЛЯ