Псіхолаг як сябар

Ка­лі та­бе ад 10 да 19, у ця­бе мно­га пы­тан­няў… Ка­му іх за­даць?

Звыш 50 спе­цы­я­лі­за­ва­ных служ­баў зда­роўя ў на­шай кра­і­не ары­ен­та­ва­на на пад­лет­каў. Шэ­раг та­кіх уста­ноў — цэнт­раў дру­жа­люб­ных ад­но­сін да пад­лет­каў — ад­кры­ты пры пад­трым­цы Дзі­ця­ча­га фон­ду ААН (ЮНІ­СЕФ).

Не­аб­ход­насць ства­рэн­ня па­доб­ных цэнт­раў аб­умо­ві­ла са­мо жыц­цё. Да­сле­да­ван­ні па­ка­за­лі, што мно­гія школь­ні­кі не ва­ло­да­юць дак­лад­най ін­фар­ма­цый аб ры­зы­цы і на­ступ­ствах за­ра­жэн­ня роз­ны­мі ін­фек­цы­я-
­мі, псі­ха­ла­гіч­ных асаб­лі­вас­цях ста­сун­каў па­між юна­ка­мі і дзяў­ча­та­мі, аб шкод­ным уплы­ве ня­пра­віль­на­га хар­ча­ван­ня, ты­ту­ню, ал­ка­го­лю і нар­ко­ты­каў. Са­мі ма­ла­дыя лю­дзі па­ста­ян­на ўказ­ва­юць на тое, што лю­бая праб­ле­ма пры­му­шае іх звяр­тац­ца не да баць­коў, а да ра­вес­ні­каў і ін­тэр­нэ­ту. Цэнт­ры ж пра­па­ну­юць ква­лі­фі­ка­ва­ную да­па­мо­гу — та­кую, якая за­ха­вае зда­роўе, за­бяс­пе­чыць до­ступ да су­час­ных ме­ды­цын­скіх па­слуг.

— З мо­ман­ту ад­крыц­ця цэнт­ра «Пос­пех» у 2003‑м ты­ся­чы юна­коў і дзяў­чат, і не толь­кі з Мін­ска, атры­ма­лі кам­пе­тэнт­ныя ад­ка­зы на свае пы­тан­ні ад­нос­на ста­сун­каў з баць­ка­мі, ня­шчас­на­га ка­хан­ня, кан­флік­таў у шко­ле, — ка­жа ка­ар­ды­на­тар Цэнт­ра дру­жа­люб­ных ад­но­сін да пад­лет­каў «Пос­пех», псі­хо­лаг 23‑й га­рад­ской дзі­ця­чай па­лі­клі­ні­кі г. Мін­ска Ка­ця­ры­на БЛІЗ­НЮК.

 — Ка­лі да нас звяр­та­юц­ца баць­кі, то яны час­цей на­ра­ка­юць на дрэн­ную па­спя­хо­васць дзі­ця­ці ў шко­ле, на пра­гу­лы ці, на­ад­ва­рот, на тое, што дзі­ця — «ці­хо­ня». Рас­це коль­касць зва­ро­таў, звя­за­ных з роз­ны­мі стра­ха­мі: нех­та ба­іц­ца за­ста­вац­ца до­ма адзін, дру­гі ба­іц­ца цем­ры і г. д. Рас­це коль­касць дзя­цей з кам­п'ю­тар­най за­леж­нас­цю — хоць, вя­до­ма ж, са­мі «іг­ра­ма­ны» ад­маў­ля­юць сваю за­леж­насць і не лю­бяць па­хо­ды да псі­хо­ла­га…

Дру­жа­люб­ныя цэнт­ры пра­цу­юць на ба­зе па­лі­клі­нік і да­паў­ня­юць іх ра­бо­ту, а та­му мед­карт­ка тут не за­во­дзіц­ца. Пад­ле­так звяр­та­ец­ца ана­нім­на: не па­ве­дам­ляе ні свай­го проз­ві­шча, ні ад­ра­са.

У цэнт­рах пра­цу­юць пе­ды­ятр, аку­шэр-гі­не­ко­лаг, псі­хо­лаг, ва­ле­о­лаг. Ад­нак пры не­аб­ход­нас­ці за­пра­ша­юц­ца і ін­шыя спе­цы­я-
­ліс­ты — на­прык­лад, нар­ко­лаг або дэр­ма­то­лаг. Тут мо­гуць пры­зна­чыць ля­чэн­не, але, акра­мя гэ­та­га, ідзе ве­лі­зар­ная асвет­ніц­кая пра­ца: пра­хо­дзяць «круг­лыя ста­лы», чы­та­юц­ца лек­цыі. Ска­жам, шас­ці­клас­ні­кам рас­каз­ва­юць пра гі­гі­е­ну і фі­зі­я­ло­гію.

У цэнт­ры «Пос­пех» пра­цу­юць клу­бы «Хлоп­чык. Юнак. Муж­чы­на» і «Я са­мая, са­мая, са­мая…».

— За час ра­бо­ты цэнт­ра бы­ло не­каль­кі вы­пад­каў, звя­за­ных з ран­няй ця­жар­нас­цю, — рас­каз­вае Ка­ця­ры­на Бліз­нюк. — Ін­ды­ві­ду­аль­ныя кан­суль­та­цыі гі­не­ко­ла­га і псі­хо­ла­га да­па­ма­га­лі ча­сам за­ха­ваць дзі­ця. Да­рэ­чы, ле­тась на пры­ёме ў псі­хо­ла­га па­бы­ва­ла амаль ты­ся­ча ча­ла­век, у гі­не­ко­ла­га — звыш 700 дзяў­чат. Боль­шасць звяр­та­ец­ца па за­пі­се, ад­нак ёсць і тыя, хто пры­хо­дзіць без па­пя­рэд­ня­га зван­ка. Мы ак­тыў­на пра­цу­ем і пад­час ка­ні­кул. Кан­суль­та­цыі пра­во-
д­зяц­ца бяс­плат­на.

Цэнт­ры дру­жа­люб­ных ад­но­сін да пад­лет­каў у Мін­ску:

«Ювен­тус» (17‑я га­рад­ская дзі­ця­чая па­лі­клі­ні­ка), тэл. 261 02 19.

«Пос­пех» (23‑я га­рад­ская дзі­ця­чая па­лі­клі­ні­ка), тэл. 242 15 73.

«Да­вер» (8‑я га­рад­ская дзі­ця­чая па­лі­клі­ні­ка), тэл. 272 22 94.

«Юнікс» (26‑я га­рад­ская па­лі­клі­ні­ка), тэл. 315 54 38.

«Галс» (13‑я га­рад­ская дзі­ця­чая па­лі­клі­ні­ка), тэл. 389 31 63.

«Ра­зам» (11‑я га­рад­ская дзі­ця­чая па­лі­клі­ні­ка), тэл. 260 36 39.

«Сі­няя птуш­ка» (4‑я га­рад­ская па­лі­клі­ні­ка), тэл. 250 64 00.

«Па­рус над­зеі» (7‑я га­рад­ская дзі­ця­чая па­лі­клі­ні­ка), тэл. 248 32 34.

Свят­ла­на БА­РЫ­СЕН­КА