Дэпутаты рыхтуюць законапраект, які забяспечыць сумяшчэнне гэтых двух паняццяў
Чыгуначнікам заканадаўча забароняць удзельнічаць у забастоўках; прыватнікі, пры жаданні, змогуць пабудаваць уласныя чыгуначныя пуці, а пры наяўнасці інвестыцый праз тэрыторыю нашай краіны пачнуць хадзіць высокахуткасныя цягнікі. Карэспандэнтка «Звязды» пабывала на пасяджэнні Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па прамысловасці, паліўна-энергетычным комплексе, транспарце і сувязі і даведалася, што яшчэ прадугледжваецца праектам Закона «Аб унясенні змен і дапаўненняў у некаторыя законы Рэспублікі Беларусь па пытаннях чыгуначнага транспарту».
Стажыроўкі замест забастовак
Праект Закона ў першым чытанні Палата прадстаўнікоў плануе разгледзець 2 красавіка.
«Гэтым законапраектам ствараюцца прававыя ўмовы і механізмы недыскрымінацыйнага доступу да паслуг чыгункі, — адзначыў Дзмітрый ХАРЫТОНЧЫК, старшыня Пастаяннай камісіі. — Таму карэктуецца існуючая прававая база, уводзіцца шэраг новых паняццяў. Напрыклад, «перавозчык», «нацыянальны перавозчык», «аператар сетак», «спажывец» і шэраг іншых, неабходных для прававога стварэння недыскрымінацыйных умоў. Адпаведна ўводзяцца і дадатковыя нормы, звязаныя з гэтай задачай».
Так, у праекце закона перавозкі падзяляюцца, у адпаведнасці з сусветнай практыкай, на гарадскія, рэгіянальныя, міжрэгіянальныя, міжнародныя і камерцыйныя. Рэгіянальныя і міжрэгіянальныя прапануецца дадаткова падзяліць на «бізнес-клас» і «агульныя вагоны». Такім чынам, можна сказаць, што ідзе ўзаконьванне таго, што ўжо рэалізуецца на практыцы.
Таксама ў праект закона дадаткова будуць уключаны некаторыя патрабаванні да персаналу. У прыватнасці, прапануецца ўвесці норму, якая забараняе ўдзел у забастоўках асобам, што задзейнічаны ў перавозачным працэсе. Таксама да персаналу будуць прад'яўляць патрабаванні, накіраваныя на забеспячэнне іх адпаведнай падрыхтоўкі: павышэнне кваліфікацыі, стажыроўкі...
Як паведаміў парламентарый, праект закона быў распрацаваны з улікам Пагаднення па рэгуляванні доступу да паслуг чыгуначнага транспарту і асноў тарыфнай палітыкі, якое было падпісана 9 снежня 2010 года, а таксама тэхнічных рэгламентаў Мытнага саюза.
Ці прыйдуць прыватнікі на чыгунку?
Сяргей НАВІЦКІ, намеснік старшыні Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па рэгіянальнай палітыцы і мясцовым самакіраванні, падкрэсліў неабходнасць развіцця хуткасных ліній чыгункі, на якіх цягнік мог бы развіваць хуткасць да 350 кіламетраў за гадзіну. Такія чыгуначныя магістралі неабходны, перш за ўсё, для сувязі з буйнымі цэнтрамі Расіі, Украіны, Польшчы, краін Прыбалтыкі. Па словах сенатара, гэта павялічыць пасажырапаток на чыгунцы (за кошт таго, што частка людзей аддасць перавагу хуткасным цягнікам, а не аўта- і авіятранспарту), скароціць стратнасць пасажырскіх перавозак і зменшыць негатыўнае ўздзеянне на экалогію. «Для такіх структурных праектаў — а яны дастаткова дарагія — неабходна прадугледзець механізм фінансавання ва ўмовах прыватнага і дзяржаўнага партнёрства», — заявіў Сяргей Навіцкі.
Сёння беларуская чыгунка — гэта дзяржаўная манаполія. Але паколькі пастаўлена задача развіваць малы і сярэдні бізнес, даводзіць яго ўнёсак у ВУП да 10%, то прадстаўнік Савета Рэспублікі прапануе падумаць пра стварэнне канкурэнтнага асяроддзя на беларускай чыгунцы адразу ў некалькіх кірунках.
Па-першае, гэта лібералізацыя рынку лакаматыўнай тэхнікі. Сяргей Навіцкі лічыць, што можна даць магчымасць прыватным кампаніям набываць лакаматывы, прычым з новымі ўстаноўкамі, і перадаваць іх затым у арэнду «Беларускай чыгунцы». Па-другое, сёння ў Беларусі рамонт рухомага саставу таксама манапалізаваны дзяржавай. Таму парламентарый прапануе і тут пераходзіць на рыначныя прынцыпы. Па-трэцяе, у Беларусі няма прыватных перавозчыкаў на чыгунцы. У той жа час у Расіі і Казахстане, у нашых партнёраў па Мытным Саюзе, такая практыка ўжо ёсць. У Расіі ёсць кампанія, якая перавозіць пасажыраў з Дамадзедава ў цэнтр Масквы. Гэта цалкам прыватны перавозчык са сваім рухомым саставам, і ён паказаў сябе дастаткова эфектыўна.
Будуць інвестыцыі — будзе хуткасная магістраль
Каментуючы прапановы парламентарыя, першы намеснік міністра транспарту і камунікацый Рэспублікі Беларусь Яўген РАГАЧОЎ заўважыў, што калі прааналізаваць вопыт Расійскай Федэрацыі, Казахстана, то «ён сумны». І расійская чыгунка, і казахская прызнаюць тое, што тыя рэформы, па якіх яны пайшлі, адыходзячы ад дзяржаўнай манаполіі, мелі негатыўны эфект для нацыянальнага перавозчыка ў прыватнасці і для дзяржавы ў цэлым.
«Што да хуткаснага руху, то адкажу як прадстаўнік Міністэрства транспарту — мы будзем рады, калі ў нас з'явіцца інвестар, які пабудуе праз Беларусь хуткасную дарогу, — адзначыў прадстаўнік Мінтранса. — Я, як куратар Беларускай чыгункі, падтрымліваю гэта рашэнне, але наколькі важны для Беларусі хуткасны рух? У нас не вельмі вялікая краіна, прытым што мы таксама развіваем і нацыянальнага авіяцыйнага перавозчыка». Між тым Яўген Рагачоў пагадзіўся, што калі такую магістраль мы будзем будаваць як удзельнікі праекта, які звяжа, напрыклад, Маскву і Берлін, то гэта будзе цалкам мэтазгодна. Зноў жа, міністэрства як орган дзяржаўнага рэгулявання такіх сродкаў у сябе ў бюджэце пакуль не бачыць, таму ўся надзея на інвестараў.
«Калі казаць пра перавозкі ў аэрапорты, то міністэрства не супраць, каб тут на чыгунцы з'явіўся прыватны перавозчык, — заўважыў намеснік міністра. — Тым больш што на тэрыторыі аэрапорта мы гатовы ісці на нейкія зрухі, каб ля таго тэрмінала, дзе будзе спыняцца цягнік, пабудаваць нейкія гандлёвыя пункты». Таксама Яўген Рагачоў дадаў, што міністэрства будзе падтрымліваць ідэю прыватнікаў пабудаваць, напрыклад, Палескую чыгунку. «Гэта патрэбна для аграпрамысловага комплексу, для перавозкі пасажыраў», — заявіў ён.
Надзея ЮШКЕВІЧ.
Карэкціроўкі па аплаце жыллёва-камунальных паслуг закрануць чатыры катэгорыі жыхароў.