Насельніцтва краіны лічыцца старым, калі доля людзей, старэйшых за 65 гадоў, у ім большая за 7%. Беларусь жа перакрыла гэтую планку ўдвая. І хоць гэты працэс характэрны для большасці еўрапейскіх краін, аптымізму гэта не прыбаўляе. Але ж такая дынаміка звязана не толькі з невысокімі паказчыкамі нараджальнасці, але і павелічэннем працягласці жыцця.
— Калі ў 2005 годзе чаканая працягласць жыцця пры нараджэнні не дацягвала і да 69 гадоў, то летась яна ўшчыльную наблізілася да 72 з паловай гадоў. Вось толькі нікуды не знік дысбаланс паміж працягласцю жыцця мужчын і жанчын. Зараз ён складае дзесяць з паловай гадоў на карысць слабага полу, — гаворыць начальнік упраўлення дэмаграфічнай статыстыкі Нацыянальнага статыстычнага камітэта Руслан Урублеўскі.
Аднак вялікую заклапочанасць у дэмографаў выклікае сітуацыя вакол узроставай градацыі насельніцтва. Не сакрэт, што ў апошнія гады значна прыбавілася людзей, якія выйшлі на пенсію па ўзросце. Растлумачыць гэта вельмі проста. Зараз шэрагі працаздольнага насельніцтва пакідаюць людзі, якія нарадзіліся ў 50-я гады мінулага стагоддзя. Тады ў Савецкім Саюзе адзначаўся сапраўдны дэмаграфічны бум.
А ў працаздольны ўзрост зараз уступаюць юнакі і дзяўчаты, якія з'явіліся на свет у 90-я гады, якія адзначыліся не толькі магутнымі эканамічнымі пературбацыямі, але і рэзкім падзеннем нараджальнасці. Таму фінансавая нагрузка, якую ствараюць пажылыя людзі на працаздольных, ужо дасягнула максімальнага значэння за ўвесь пасляваенны час. Так, у студзені на кожную тысячу працаздольных людзей прыпадала 403 пажылыя чалавекі. Пяць гадоў таму, дарэчы, гэтая лічба была меншай — 359. А вось дзяцей і падлеткаў на тысячу людзей у працаздольным узросце прыпадае 281. Хаця ў 2002 годзе было 359...
Ды і сярэдні ўзрост жыхароў краіны таксама павялічваецца. Цяпер ён складае 39,4 года (лічба вырасла за дзесяцігоддзе на паўтара года).
Карэкціроўкі па аплаце жыллёва-камунальных паслуг закрануць чатыры катэгорыі жыхароў.