Усміхнемся

Ён і яна.

— Як ты ставішся да структураванага вугляроду?

— Ды ты дастаў ужо інтэлектам ціснуць! Ідзі к чорту са сваім вугляродам!

— Добра, зразумеў. Брыльянтавы пярсцёнак, значыць, к чорту...

 ***

Пасварылася з мужам, адправіла спаць на канапу. Праз некаторы час пашкадавала крыху. Думаю, хаця б занясу яму падушку. На дыбачках падыходжу, ён дрэмле... Нахілілася, каб ціхенька пад галаву падсунуць, а ён прачынаецца ды як закрычыць: «Даруй! Даруй! ТОЛЬКІ НЕ ДУШЫ!»

 ***

— Дзіма, да ты наогул не мужчына — нават цвік у сцяну забіць не можаш!

— А па-твойму, у сапраўднага мача ўся сцяна ў цвіках?