Чыр­во­на­бя­рэж­скі па­лац за­кра­суе і... за­ча­руе

У вёс­цы Чыр­во­ны Бе­раг Жло­бін­ска­га ра­ё­на на пло­шчы ў 10 га вя­дзец­ца ад­наў­лен­не ся­дзіб­на-пар­ка­ва­га комп­лек­су кан­ца ХІХ—па­чат­ку ХХ стст., які ў са­вец­кі час на­ле­жаў мяс­цо­ва­му саў­га­су-тэх­ні­ку­му.

Бе­ла­рус­кі Цэнтр па рэ­ге­не­ра­цыі гіс­то­ры­ка-куль­тур­ных ланд­шаф­таў і тэ­ры­то­рый пад на­ву­ко­вым кі­раў­ніц­твам Аляк­санд­ра Кро­па­та­ва рас­пра­ца­ваў рэ­стаў­ра­цый­ны пра­ект, пер­шы этап яко­га — ся­дзіб­ны дом — па­ды­хо­дзіць да за­вяр­шэн­ня. Ця­пер тут вя­дуц­ца ра­бо­ты па ад­наў­лен­ні ін­тэр'­еру. Ха­рак­тэр­ная асаб­лі­васць гэ­та­га пом­ні­ка ў тым, што і вон­ка­ва, і знут­ры ён спа­лу­чае роз­ныя сты­лі і кам­па­зі­цый­ныя пры­ёмы. У па­ла­цы ёсць па­кой, аформ­ле­ны ў араб­скім сты­лі, ёсць га­тыч­ны па­кой. Ад­наў­лен­не вя­дзец­ца па эс­кі­зах і за­ха­ва­ных эле­мен­тах, і, па сло­вах рэ­стаў­ра­та­раў, на­пры­кан­цы го­да пер­шыя на­вед­валь­ні­кі ўба­чаць не­звы­чай­ную пры­га­жосць, роў­най якой у Бе­ла­ру­сі ні­дзе не за­ха­ва­ла­ся.

— Рэ­стаў­ра­цый­нае ко­ла ахоп­лі­вае так­са­ма ад­наў­лен­не флі­ге­ля, гас­па­дар­чых па­бу­доў, цаг­ля­най ага­ро­джы, уяз­ной бра­мы, пар­ку, — ка­жа га­лоў­ны спе­цы­я­ліст ад­дзе­ла мас­тац­тва і ахо­вы гіс­то­ры­ка-куль­тур­най спад­чы­ны га­лоў­на­га ўпраў­лен­ня ідэа­ла­гіч­най работы, куль­ту­ры і па спра­вах мо­ла­дзі Го­мель­ска­га абл­вы­кан­ка­ма Сяр­гей Ра­за­нцаў. — Для Го­мель­шчы­ны гэ­ты комп­лекс — вель­мі перс­пек­тыў­ны аб'­ект. У бу­ду­чым тут раз­мес­ціц­ца фі­лі­ял Жло­бін­ска­га края­знаў­ча­га му­зея, зной­дзе ад­люст­ра­ван­не гіс­то­рыя чыр­во­на­бя­рэж­ска­га дзі­ця­ча­га ла­ге­ра смер­ці, пла­ну­ец­ца ства­рэн­не гас­ці­ніч­на­га комп­лек­су; бу­дуць аказ­вац­ца плат­ныя па­слу­гі, пра­во­дзіц­ца се­мі­на­ры і лек­то­рыі. Раз­ліч­ва­ем на вя­лі­кі ту­рыс­тыч­ны па­ток, па­коль­кі ся­дзіб­ны комп­лекс зна­хо­дзіц­ца по­бач з аў­та­ма­гіст­рал­лю Мінск — Го­мель.

Ана­толь Кля­шчук.
Фо­та аў­та­ра.

Жло­бін­скі ра­ён.