Вясна заўсёды прыходзіць да нас знянацку. Яшчэ ўчора ўсе хуталіся ў палітоны, а тут раз — і май прыляцеў. Дастаем з шафы лёгкае адзенне і глядзім у люстэрка. І многія, пэўна, бачаць там вельмі «выбітных» людзей. У тым сэнсе, што некаторыя часткі выбіваюцца з агульнай карціны прыгожага, падцягнутага, натрэніраванага зімовымі вечарамі цела, якое, між іншым, у леташнюю вопратку нават не ўлазіць...
«Кубікі» на пузе імгненна не зробіш
У. К. — Ну, не ведаю. Я вось свой гардэробчык перагледзеў — надзець магу ўсё. Не надта я памажнеў за год — і зімою з сябрамі на снезе ў футбол гулялі. А вы, відаць, толькі, як Карлсан у поўным росквіце сіл, сядзелі на дыеце з малінавага варэння. Таму і не ўлазіце ў свае шырокія штонікі...
С. К. — Але ж мне не 24 гады, як некаторым. Таму ў маразы я дома адпачываў. Аднак на канапе я не залежваўся. У мяне там у кутку гантэлькі стаяць. Праўда, яны крыху запыліліся... Але днямі пачаў з імі зноў сябраваць. Галоўнае — не рабіць леташніх памылак і не ісці адразу на рэкорды. А то два дні запар актыўна прэс трэніраваў, а потым тыдзень не толькі жывот, але і рэбры балелі.
У. К. — А мне здаецца, што ў вашы 47 не з прэса трэба пачынаць аднаўленне свайго цела, а з «дыхалкі». Пайшлі б пабегалі кіламетры з тры хаця б...
С. К. — Ты мне яшчэ «дзясятку» прапішы, трэнер дамарослы. Гэта ж будзе бег не ад інфаркту, а за інсультам. Маім аднагодкам да арганізма трэба больш ашчадна ставіцца. Я апошні месяц тры-чатыры прыпынкі да дому праходжу пешшу і на пяты паверх на працы без ліфта паднімаюся. У спартыўную форму трэба ўваходзіць паступова, калі нагрузкі павялічваюцца вельмі акуратна...
У. К. — Значыць, калі я правільна зразумеў, вы больш любіце індывідуальныя заняткі спортам у хатніх умовах. Няхай. Мне больш даспадобы калектыўныя спосабы падтрымання цягліц — футбол, валейбол, тэніс і іншыя гульні. Вось давайце і паглядзім, чые трэніроўкі будуць больш выгаднымі для сямейнага бюджэту.
«Інвентарызацыя» здароўя
С. К. — Пачынаць трэба са спартыўнай вопраткі, бо ў майках здароўе папраўляць можна на вёсцы ці на дачы. А ў горадзе фізкультура павінна выглядаць прыстойна. Як мінімум, варта абзавесціся спецыяльным абуткам. Кеды для майго малодшага сына каштуюць ад 115 да 200 тысяч рублёў. Да 300 тысяч каштуюць айчынныя красоўкі для дачок. А якасныя красоўкі для дарослых пацягнуць ужо на тысяч 500. Спартыўныя штаны для малых будуць каштаваць ад 30 да 50 тысяч. Беларускія для дарослых — 50-60 тысяч рублёў, а фірменныя — ажно да 300 тысяч.
У. К. — Футболкі, зразумела, у кожнага дома знойдуцца. Цяпер пяройдзем, так бы мовіць, да рэквізіту. Апошнім часам з кампаніяй гуляем у валейбол. Што для гэтага спатрэбіцца? Усяго толькі добры мяч і валейбольная сетка. Так, нармальны мяч для няспешнай гульні на прыродзе без сеткі і правілаў абыдзецца ў 150-170 тысяч. Калі ж вы гатовы пайсці ў спартыўную залу ці на спецыяльную пляцоўку, то за добры мячык (каб не збіць рукі ды не павыкручваць пальцы) давядзецца выкласці ад 230 да 300 тысяч рублёў. І, нарэшце, сетка. Тут выбар невялікі, але варыянты ўсё ж такі ёсць. Поліэстравая будзе каштаваць ад 160 да 500 тысяч, баваўняная — ад 200 да 350.
С. К. — Табе што, валейбол падабаецца? Гэта і не дзіва — ходзіш, як рэйка, доўгі. Сапраўдны мужык павінен быць каржакаватым, дакладней, моцным. А для гэтага «жалеза» цягаць трэба. У спецыялізаваных крамах гантэлькі нават для малых ёсць. Напрыклад, у Слуцку вырабляюць гантэлі вагой ад 1 да 12 кг. Самая маленькая каштуе 27 тысяч рублёў, а 12-кілаграмовая «жалезка» — 250 тысяч. У мяне дома дзве 8-кілаграмовыя гантэлі (173 тысячы за штуку). Для сярэднестатыстычнага гараджаніна якраз тое, што трэба. Для тых, хто хоча папантавацца, ёсць кітайскія, «абгорнутыя» ў каляровую гуму гантэлі. Нават 2 кг пацягнуць на 205 тысяч рублёў (але за пару). Ёсць у нас дома і скакалка. Яе можна набыць за 27-35 тысяч.
У. К. — Калі ўжо выбіраць «жалеза», то лепей, мне здаецца, узяць зборныя гантэлі. Яны больш практычныя, бо можна паступова нарошчваць нагрузку ад 4 да 10 кг. Праўда яны будуць значна даражэйшымі і чамусьці толькі кітайскай вытворчасці — ад 530 да 650 і нават 950 тысяч за штуку. Але зламаць іх цяжка, і застануцца яны ў вас на ўсё жыццё. Адным словам, доўгатэрміновыя ўкладанні. Асабіста вам я б прапанаваў увогуле ўзяць яшчэ гіру для сілавых практыкаванняў на 24 кг. Вы ж у нас асілак — што вам тыя «дзясяткі». І каштуе нармальна — усяго 490 тысяч.
С. К. — А што ты ўсміхаешся? Думаеш, што я такую не падніму? Мабыць, разы тры змагу, і ўсё — гасі святло. Не, калі сур'ёзна, восем мне хапае. Тут кожны павінен вызначыць сваю планку. А ўвогуле перад тым, як брацца за цяжкае «жалеза», нядрэнна было б патрэніраваць канечнасці гнуткімі трэнажорамі. Самым простым з іх будзе экспандар. Яны бываюць двух відаў — расцяжны і кісцявы. Першы будзе каштаваць ад 90 да 120 тысяч. Апошні (барысаўскай вытворчасці) абыдзецца ўвогуле ў 7250 рублёў. А падобнае гумавае колца замежнае можна набыць за 25-30 тысяч.
«Захварэць» на гульню
У. К. — Сумна гэта ўсё. Сядзіш, як пень, і тузаеш гумку альбо гантэль куляеш. Неяк з дзяцінства мне гэта не прыйшлося даспадобы. Хаця ва ўніверсітэце хадзілі часта ў трэнажорку — і тое не паасобку, а разам, каб весялей. Памятаю, як дзядуля са мною ўвесь час гуляў у настольны тэніс дома — во задавальненне было. На доўгі і шырокі драўляны стол мы замест сеткі ставілі кнігі і рэзаліся, як шалёныя. Можа быць, гэты гульнявы азарт ува мне так і застаўся.
С. К. — Я таксама са сваім шасцігадовым сынам узімку ў хаце «футбольныя» спаборніцтвы арганізоўваў. Мяч лёгкі, непрафесійны, але... Там столькі радасці было, калі малы гол забіваў. Цяпер на прыродзе мы больш складаную гульню для сябе адкрылі — бадмінтон называецца. Правілы прасцейшыя, а за паўгадзіны набегаешся і намахаешся так, што ногі потым ледзь цягаеш. І набор для гэтай гульні не асабліва шыкоўны патрэбен — моцныя ракеткі ды некалькі валанчыкаў. У краме гэта ўсё можна набыць за смешныя грошы: пара ракетак каштуе каля 70 тысяч рублёў, а валанчык — 3500. Ёсць, вядома, ракеткі пасур'ёзней — кошт можа даходзіць да 300 тысяч за штуку. А на пёравы валанчык давядзецца аддаць тысяч 6.
У. К. — Дарэчы, пра футбол. Таксама добры спосаб скінуць тое-сёе з бакоў. І не патрабуе асаблівых інвестыцый — патрэбны мячык ды дзве каманды. Мяч можна купіць за тысяч 300-400. Ён будзе скураны, даўгавечны. Больш бюджэтныя варыянты таксама ёсць — ад 115 да 200 тысяч рублёў. Толькі паўстае іншая праблема: дзе гуляць? Добра, калі побач ёсць школьнае поле. Але часта даводзіцца арандаваць пляцоўку — можна выкласці ад 250 тысяч да 3 млн за гадзіну. Аднак, калі ўлічыць вялікую колькасць гульцоў, то не так і дорага атрымліваецца на аднаго. А вось арэнда тэніснага корта абыдзецца значна танней — тысяч 70-100 за гадзіну можна знайсці. Бывае, наколькі я ведаю, і танней, і даражэй — як пашчасціць. Але ў гэтым відзе спорту нельга эканоміць на інвентары (ведаю на ўласным вопыце). Ракетку лепей купіць падаражэй, затое гуляць будзе прыемна і зручна. Цэны вагаюцца ад 700 тысяч да 2 млн за штуку. Мячыкі таксама варта ўзяць нятанныя, каб добра скакалі. Гульня выдатна трэніруе рукі і ногі, а таксама развівае «дыхалку» з рэакцыяй.
Ладнае цела рабі ўмела
С. К. — Са спартыўнай амуніцыяй мы з табою крыху разабраліся. Але, каб сурёзна падысці да стварэння зграбнага цела, трэба, мабыць, да прафесіяналаў звяртацца. Для юнакоў у школах розныя секцыі прадугледжаны, аднак мы ўжо не хлопчыкі... Дарослым варта звяртацца ў «трэнажоркі» і спецыяльныя клубы. У сталіцы такіх дастаткова. Напрыклад, мой стрыечны брат у трэнажорную залу ўжо больш за год ходзіць. За 12 заняткаў у месяц «пакетам» ён плаціць каля 600 тысяч рублёў. Раней, калі ён толькі пачынаў, за кожнае асобнае наведванне плаціў каля 75 тысяч. Аднак, калі падлічыць, аплата за ўсе заняткі адразу больш выгадная — амаль на 350 тысяч танней. Гэта я аб «прыватным спартыўным сектары». Мне здаецца, што ў бюджэтных спарткомплексах за падобныя паслугі давядзецца заплаціць менш.
У. К. — У раённых аздараўленчых цэнтрах і сапраўды танней атрымліваецца, але ж там вы будзеце аплачваць час, а не заняткі. Зразумела, што тысяч 30 за гадзіну — гэта зусім капейкі. А раптам вам захочацца пазаймацца гадзіну і 5 хвілін — плаціць тады за дзве? Але і з заняткамі ў прыватнікаў ёсць свае нюансы. Скажам, узялі вы абанемент на тыя ж 12 наведванняў. Аднак ён дзейнічае толькі на працягу месяца і на наступны не пераходзіць. Жыццё сёння такое, што планы могуць змяніцца хутка — у выніку ў трэнажорку вы ў пэўныя дні не патрапілі. Нявыкарыстаныя заняткі проста згубяцца. Таму вырашайце самі, што вам больш зручна.
С. К. — Усё гэта так. «Жалеза» добра на плечы і рукі паўплывае, але апошнім часам прасунутыя гараджане сталі выкарыстоўваць «трэнажорку на колах». Я маю на ўвазе ровар. Гэта параўнальна недарагі спосаб падтрымання выдатнай формы, а па сумяшчальніцтве і транспартны сродак. Упэўнены, што з часам ровараў у нашым мегаполісе будзе больш. Гарадскія ўлады абяцаюць наладзіць інфраструктуру: стаянкі, веладарожкі і нават «гаражы» для двухколавых сяброў. Выбар веласіпедаў сёння ў крамах даволі вялікі. Звычайныя гарадскія айчыннай вытворчасці прапануюцца па кошце да 2 млн. Больш моцныя, з наваротамі, «замежнікі» каштуюць ад 3 да 5 млн.
У. К. — Гэта і сапраўды прымальны варыянт. Толькі мне не верыцца ў тое, што абяцаюць. Давесці ўсё да ладу збіраліся даўно, а ў выніку маем некалькі веладарожак і дзве-тры стаянкі. Да свабоднага руху па горадзе яшчэ далёка. Таму я на ровар перасаджвацца пакуль не збіраюся.
Сяргей КУРКАЧ,
Уладзіслаў КУЛЕЦКІ
Цырымонія адкрыцця XXX Мінскага міжнароднага кінафестывалю «Лістапад» прайшла 1 лістапада ў Палацы Рэспублікі.
Для Блізнятаў падзеі на гэтым тыдні складуцца на іх карысць.
Эксперты адказалі на распаўсюджаныя пытанні аб зменах у пенсіённым забеспячэнні.