Пажадай мне, мама!..

Пес­ня «Па­жа­дай мне, ма­ма!..» Ула­дзі­мі­ра Пе­цю­ке­ві­ча і Дзміт­рыя Даў­га­лё­ва ад­ра­зу за­па­ла ў сэр­цы слу­ха­чоў, як толь­кі за­гу­ча­ла на эст­ра­дзе, у ра­дыё- і тэ­ле­эфі­ры. На па­чат­ку гэ­та­га ста­год­дзя яе прэ­зен­та­ваў Алег Ся­мё­наў. Спя­вак змог ду­шэў­на пе­ра­даць пры­ся­галь­ны роз­дум ма­ла­до­га па­ка­лен­ня, дзя­цін­ства яко­га апа­лі­ла вай­на. Ня­лёг­кая до­ля вы­па­ла тым юна­кам і дзяў­ча­там. І заў­сё­ды на жыц­цё­вай да­ро­зе іх пад­трым­лі­ва­ла і клі­ка­ла на­пе­рад свя­тая ве­ра ў роск­віт род­на­га краю, яго шчас­лі­вую бу­ду­чы­ню. А гэ­та маг­чы­ма толь­кі та­ды, ка­лі во­ля і не­за­леж­насць за­ва­ла­да­раць паў­сюль у мір­най пра­сто­ры.

Ула­дзі­мір Пе­цю­ке­віч і Дзміт­рый Даў­га­лёў у цес­ным су­пра­цоў­ніц­тве на­пі­са­лі не­каль­кі дзя­сят­каў ва­каль­ных тво­раў («Гаю мой, не кліч», «Мі­лая спа­да­ры­ня», «За­спя­вай мне пес­ню, кры­ві­чан­ка», «Ба­ла­да», «Бе­лая лі­лея», «Па­ла­ча­нач­ка-кня­зёў­на», «Рэ­ха жу­раў­лі­нае» і ін­шыя). Усе яны ўраж­ва­юць тон­кім паэ­тыч­ным пра­нік­нен­нем у ду­хоў­ную сут­насць бе­ла­рус­ка­га на­ро­да і яе мас­тац­ка-воб­раз­ным вы­яў­лен­нем му­зыч­ны­мі срод­ка­мі. Пес­ня «Па­жа­дай мне, ма­ма!..» увай­шла ў за­ла­ты фонд бе­ла­рус­кай пе­сен­най лі­ры­кі, год­на аздаб­ляе яе част­ку, пры­све­ча­ную па­дзе­ям мі­ну­лай вай­ны.

Верш Ула­дзі­мі­ра Пе­цю­ке­ві­ча

Му­зы­ка Дзміт­рыя Даў­га­лё­ва

Па­жа­дай мне, ма­ма, па­жа­дай мне

Яс­ных дзён і са­мых свет­лых сноў! —

Я іду ў ня­зве­да­ныя да­лі

Веч­ным по­лем гор­кіх па­лы­ноў.

Я іду на кліч сві­таль­най чай­кі —

Не­дзе там сві­тае ра­нак мой,

Не­дзе там спат­каю веч­насць баць­кі,

Што ўзы­шла кур­ган­наю га­рой.

Не­дзе там, за той га­рой свя­тою,

На­та­лю ду­шу з жы­вых кры­ніц

І знай­ду я, ма­ма, крас­ку-до­лю

У свят­ле ку­паль­скіх за­ра­ніц.

Не­дзе там, за той га­рой свя­тою,

Я не раз зга­даю твой на­каз:

— Пом­ні, сын, і ты, як баць­ка, во­лю

За­сла­ні са­бой у гроз­ны час!..

Па­жа­дай мне, ма­ма, па­жа­дай мне

Яс­ных дзён і са­мых свет­лых сноў! —

Я іду ў ня­зве­да­ныя да­лі

Веч­ным по­лем гор­кіх па­лы­ноў.

Пад­рых­та­ваў Мі­хась ША­ВЫР­КІН