Дзень ратаўніка ў Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь прайшоў незвычайна. Кожны з прысутных мог адчуць на сабе, што ж такое праца ратаўніка ў задымленым памяшканні, ці патрэніравацца на манекене аказаць першую дапамогу. Зрабіў гэта і карэспандэнт «Звязды».
У дыме
У фае Акадэміі кіравання разгарнулася тэматычная экспазіцыя, прысвечаная барацьбе з надзвычайнымі сітуацыямі ў сучасных умовах. Наведвальнікі ўстановы на свае вочы пабачылі экіпіроўку ратаўнікоў, пазнаёміліся з прыборамі цэнтра хімічнай і радыяцыйнай абароны. А побач з трэнажорамі-манекенамі для аказання першай медыцынскай дапамогі была размешчана і дымаімітуючая ўстаноўка.
— Ці не хочаце зайсці ў палатку? Адчуеце непасрэдна, як мы працуем на выездзе, — пасміхаюцца ратаўнікі.
Згаджаюся і пачынаю апранаць экіпіроўку. З непрывычкі не адразу спраўляюся з металічнымі зашпількамі ў куртцы з вогнеўстойлівага матэрыялу. За спіну ратаўнікі вешаюць балон са сціснутым паветрам. На галаву з цяжкасцю ўзлазіць кіслародная маска. Паверх яе — шлем. Рухі крыху скаваныя, бо заўважна пагрузнеў (толькі пасля даведаўся, што амуніцыя важыць кілаграмаў дваццаць). Бяру ў рукі святлодыёдны ліхтарык. Ад яго асляпляльнага бляску навакольныя жмурацца. Разварочваюся на 180 градусаў і заходжу ў палатку, поўную імітатару дыму. Прамень магутнага ліхтарыка прабівае дарогу, магчыма, на два-тры дзясяткі сантыметраў наперадзе. А менавіта ў такіх умовах часта і ратуюць жыцці падчас пажараў у жытле. Толькі калі я магу сабе дазволіць перасоўвацца па палатцы няспешным крокам, то ў ратаўнікоў адлік часу ідзе на секунды, каб зарыентавацца і выцягнуць чалавека на свежае паветра…
Ратаўнікі высокай кваліфікацыі
Таксама ў Дзень ратаўніка кіраўнікі Міністэрства па надзвычайных сітуацыях і Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Уладзімір Вашчанка і Марат Жылінскі падпісалі пагадненне аб супрацоўніцтве. Цяпер у краіне будуць рыхтаваць высокакваліфікаваных кіраўнікоў па пытаннях абароны насельніцтва і тэрыторый ад надзвычайных сітуацый як прыроднага, так і тэхнагеннага характару, а таксама вядзення грамадзянскай абароны. Таксама бакі плануюць абменьвацца тэарэтычнай і практычнай інфармацыяй, якая дапаможа папярэджваць і ліквідаваць такія здарэнні.
— Армія ратаўнікоў у краіне вельмі вялікая. Планку ўзроўню падрыхтоўкі спецыялістаў мы трымаем высока, але хочам дапоўніць вучэбны працэс кіраўніцкім кампанентам, — сцвярджае міністр па надзвычайных сітуацыях Уладзімір ВАШЧАНКА. — Час пастаянна вымушае карэктаваць запас прафесійных ведаў у тым ліку і тым, хто кіруе пытаннямі бяспекі ўжо непасрэдна на месцах. Галоўнае для нас сёння — гэта не толькі паўплываць на свядомасць людзей, але і прывіць ім разуменне таго, што пра ўласную бяспеку ніхто лепш за іх саміх не паклапоціцца. Са свайго боку мы пастаянна праводзім разнастайныя мерапрыемствы, дзе дзелімся сакрэтамі сваёй працы і дэманструем тэхніку. Што да кіраўнікоў, то кожны з іх мусіць забяспечваць бяспеку свайго калектыву. Але практыка паказвае, што ўзровень гэтай адказнасці разумее не кожны…
Паркоўкамі зоймецца Генпракуратура?
Вельмі набалелая тэма для перапоўненага Мінска — бессістэмная паркоўка аўтамабіляў жыхарамі ў дварах. Яна прагучала на вучэбным семінары па пытаннях забеспячэння пажарнай бяспекі і папярэджання надзвычайных сітуацый для дзеючых і будучых кіраўнікоў.
З аднаго боку, многія кіроўцы жадаюць бачыць свайго жалезнага каня з вокнаў уласнай кватэры ці офіса, нават не разглядаючы ў якасці альтэрнатывы спецыялізаваныя стаянкі, калі яны і ёсць. Ці пакідаюць машыну «на пяць хвіліначак». Але месца пад вокнамі хопіць далёка не ўсім. І ці многія кіроўцы, паркуючы аўто, думаюць пра магчымы праезд ратавальнай тэхнікі?
У лістападзе мінулага года ў Мінску гарэла кватэра ў адным са шматпавярховікаў у спальным раёне. Доступ тэхнікі да месца пажару быў ускладнены абы-як прыпаркаванымі ў двары аўтамабілямі. Калі ратаўнікі ўсё ж дабраліся да палаючай кватэры і патушылі пажар, яны знайшлі там два трупы…
— На жаль, ёсць выпадкі, калі немагчымасць праезду стварае праблему пры ліквідацыі пажараў і эвакуацыі людзей, — гаворыць Уладзімір Вашчанка. — Таму мы вынеслі гэтае пытанне на разгляд у Генеральнай пракуратуры. Няпроста адказаць, як гэтую праблему можна вырашыць. Відавочна, тут ёсць прэтэнзіі не толькі да кіроўцаў, але і да тых, хто праектаваў прылеглую да будынкаў тэрыторыю, памыліўшыся ў прагнозе на будучыню. Колішняя норма ў адно машынамесца на чатыры кватэры працавала, калі аўтамабіль быў маладасяжнай пакупкай, а не сродкам перасоўвання. А цяпер гэта ўплывае і на нас. У многіх сем'ях ёсць па два аўтамабілі і нават больш. Можа, і аднаго машынамесца на кватэру ўжо будзе недастаткова? Праблема доступу праз няправільна прыпаркаваныя аўто перашкаджае не толькі нам, але ад гэтага не лягчэй…
Валяр'ян ШКЛЕННІК
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.
Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.