Груша на прышчэпе рабіны

У суровыя зімы дрэвы грушы часта вымярзаюць цалкам. Пладовыя гадавальнікі не паспяваюць атрымліваць новыя саджанцы для пасадкі. Ды і сарты часам не тыя, што хацелася б пасадзіць у сябе на ўчастку. Але калі вырасціць у садзе іргу або рабіну, а затым прышчапіць на іх культурныя грушы, карлікавасць будзе забяспечана.

Асабліва проста атрымаць прышчэпы звычайнай чырвонай рабіны, але не ўсе сарты сумяшчальныя з такой прышчэпай. Пра тое, што прышчэпа і прышчэплены гатунак сумяшчальныя, можна даведацца ўжо праз 4-5 гадоў па месцы спайкі: калі наплыву няма і шчэпа не таўсцейшая за прышчэпу, падвойна-сартавую камбінацыю можна лічыць удалай. Пажадана прышчапляць маладыя прышчэпы, не старэйшыя за 2-3 гады, калі яны яшчэ не перараслі, кара лёгка адстае ад драўніны, прышчэпкі хутка прыжываюцца на прышчэпах. Улетку можна прышчапляць спячым вочкам. Спосаб прышчэпкі — акуліроўка або амерыканская прышчэпка шчытком упрыкладку. Другі спосаб дазваляе расцягнуць тэрміны прышчэпкі на некалькі месяцаў незалежна ад руху соку; акуліроўка спячым вочкам у Т-падобны разрэз праводзіцца толькі ў перыяд актыўнага руху соку. У год прышчэпкі нельга абразаць прышчэпу, але вясной наступнага года гэта трэба зрабіць абавязкова, у адваротным выпадку прышчэпленыя вочкі так і не прачнуцца.

Калі ўсё зрабіць правільна, з прышчэпленай пупышкі вясной разаўецца парастак з прыкметамі шчэпы. Рэгулярныя палівы, падкормкі, рыхленне глебы ўжо ў першы год росту прышчэпленаму сорту грушы дазваляюць даць парасткі вышынёй 50-80 см. Калі прышчэплены саджанец дасягне вышыні 85-90 см, яго можна фарміраваць.

Увесну адмяраюць 50 см для штамба, над ім вылучаюць частку стволіка з 6 міжвузеллямі (тут будуць закладвацца бакавыя галіны грушы), усё астатняе зразаюць вострым садовым нажом над якой-небудзь нармальна развітай пупышкай.

Да восені вырастае стандартная двухгодка. Лепш перасаджваць на пастаяннае месца аднагодкі: яны лягчэй пераносяць перасадку, менш траўмуецца каранёвая сістэма. Крону фарміруюць непасрэдна ў садзе. Саджанцы, выгадаваныя сваімі рукамі, часта больш надзейныя за набытыя: сорт, які спадабаўся, загадзя вядомы, прышчэпа падабрана самастойна, ды і грошы можна сэканоміць немалыя.

Увосень вырываюць пасадачную яму глыбінёй 60-70 і шырынёй 80-100 см і саджаюць грушу гэтак жа, як і яблыні, але абараняць на зіму іх давядзецца больш старанна, прыкрываючы штамбы руберойдам, лапнікам і абкопваючы іх зямлёй перад маразамі. Ранняе абкопванне можа прывесці да падправання кары ў восеньскі перыяд з высокай вільготнасцю. Яшчэ лепш выкапаную яму пакінуць да вясны пустой, а ранняй вясной пасадзіць грушу. На зіму саджанцы прыкопваюць нахільна, прыкрываючы зямлёй траціну штамба; у такім стане саджанец грушы больш надзейна застрахаваны ад падмярзання ў суровую зіму.