Людміла Уланава. Прадчуванні

Так жыць на свеце цяжка мне, сябры,

Чакаю я з усіх бакоў падману.

Як добра зранку — гэта да пары:

Увечары напэўна дрэнна стане.

Не адключылі ні святло, ні газ,

Надвор’е — проста супер! Што за здзекі?

А, ведаю! Буран ідзе на нас!

Паветра нават пахне небяспекай.

Калега кампліментаў цэлы воз

Мне выдаў, а за вочы, пэўна, лае.

Зарплату сёння павялічыў бос,

Відаць, кагось пры гэтым скарачае.

Ў аўтобусе ўсміхнуўся кантралёр,

Народу мала і білецік шчасны.

Не парушае ПДР шафёр…

Дзе ўсё-ткі гадасць? Дзе яна захрасла?

Майму прыходу радая сям’я,

Не падгарэлі смачныя катлеты.

І гэта ўсё, дакладна знаю я,

Якіхсьці непрыемнасцей прыкметы.

Відаць, чакае нас благое штось…

Я сплю. Пад’ём на працу будзе ранні.

Паганы сон мне сніцца. Вось жа! Вось!

Ізноў не падманулі прадчуванні.

Пераклад з рускай Веранікі МАНДЗІК.