Жанчына і каханне зноў становяцца цэнтральнымі матывамі — 18 жніўня ў Нацыянальным мастацкім музеі адкрылася выстава графіка і скульптара Сашы Шапо «Сюіта №45». Прысвечаная жонцы экспазіцыя ў якасці эпіграфа мае выраз са Старога Запавету: «Моцнае як смерць каханне». Магчыма, на гэтым трымаецца не толькі сэнс выставы, але і светабудова ўвогуле.
Экспазіцыю, што ў самой назве мае адсылку да ўзросту (Аляксандру Шапо 45 гадоў), варта разглядаць, вядома ж, як падвядзенне вынікаў. 20 скульптур і 30 літаграфій, дзе самы ранні экспанат датуецца 1999 годам, а самы позні 2016-м, — гэта ілюстрацыя пэўнага перыяду мастака. Гратэск, эротыка, гумар — усё працятае шматзначнымі сімваламі і пачуццёвасцю. Што можна патлумачыць розумам і адчуць праз эмоцыі.
Сам аўтар, якога называюць мастаком-філосафам (хоць які творца філосафам не з'яўляецца?), акцэнтуе ўвагу на тым, што ў асэнсаванні Быцця галоўныя паняцці — гэта каханне і небыццё, што часам адно да аднаго прыроўніваецца. І каханне тут — гэта не толькі адносіны паміж мужчынам і жанчынай, але і любоў увогуле, бо простых і сціслых паняццяў у мастацтве, а тым больш у філасофіі, няма.
Таму паняцце кахання (усё ж больш кахання, а не любові) паварочваецца і разглядаецца тут з усіх бакоў, базуецца ў вобразах і архетыпах жанчын, дапаўняецца цытатамі з Бібліі і адсылкамі да міфалогіі.
Некаторыя работы з выставы ўжо вядомыя беларускаму наведвальніку (і не толькі беларускаму, творчасць Аляксандра Шапо захоўваецца за мяжой таксама), нешта выстаўлена ўпершыню. У 2008 годзе мастак стаў прызёрам прэстыжнай Міжнароднай трыенале друкаванай графікі Кочы ў Японіі, яго скульптурныя работы штодзень бачаць жыхары беларускіх, украінскіх, літоўскіх і расійскіх гарадоў.
Таямнічыя жаночыя (і не толькі) вобразы майстра, яго асэнсаванне базавых паняццяў Быцця, яго пачуцці і яго каханне да 25 верасня выстаўляюцца ў залах Нацыянальнага мастацкага музея.
Ірэна КАЦЯЛОВІЧ
«Залатая падаплёка крылаў... »
Лёс другога зборніка ў літаратарскай кар’еры — самы складаны.
На пытанні «Звязды» адказвае галоўны рэдактар расійскага літаратурнага часопіса «Москва».
Ужо традыцыя з нагоды Дня роднай мовы прапаноўваць чытачам праверыць свае веды.
