Іх падрыхтавала каманда валанцёраў — супрацоўнікаў Беларускага таварыства інвалідаў па зроку і экспертаў музея.
Аўдыягіды для невідушчых не толькі расказваюць гісторыю карціны, але і падрабязна апісваюць, што на ёй намалявана, напрыклад, якое размяшчэнне прадметаў ці людзей на карціне, якая колеравая гама і г. д.
Такім жа чынам невідушчыя і тыя, хто слаба бачыць, могуць знаёміцца і з іншай візуальнай мастацкай творчасцю (фільмамі, тэатрам, скульптурамі і г. д.). Тэхніка, дзякуючы якой гэта становіцца магчымым, называецца аўдыядэскрыпцыяй. Падчас аўдыядэскрыпцыі славеснае апісанне сцэн дазваляе сляпому чалавеку "ісці" за падзеямі, а таксама чуць і разумець усё, што адбываецца на карціне, сцэне, экране. Нядаўна ў Беларусі быў праведзены навучальны курс па стварэнні аўдыядэскрыпцыі, адным з арганізатараў якога быў Офіс па правах людзей з інваліднасцю.
Нацыянальны мастацкі музей і далей плануе станавіцца ўсё больш даступным для людзей з інваліднасцю. Так, наступнай задачай супрацоўнікі музея бачаць стварэнне аўдыягіда для дзяцей са слабым зрокам і планшэтных аўдыягідаў для глухіх людзей.
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
