Не варта атакаваць першым. Агрэсару проста трэба даць зразумець, што сваіх мэт ён не дасягне.
Навакольныя нярэдка спрабуюць кіраваць нашымі паводзінамі. У псіхалогіі гэта называецца маніпуляцыяй. І самае важнае — усвядоміць, што гэта менавіта яна. Як толькі мы гэта ўсвядомілі, пачынаюць прачынацца абарончыя механізмы.
— Мы можам уцячы, схавацца або напасці ў адказ ці паспрабаваць паўплываць на паводзіны агрэсара, — тлумачыць урач-псіхатэрапеўт Мінскага гарадскога клінічнага псіхіятрычнага дыспансера Алена ДРАВІЦА. — Пасіўная абарона — самы бяскрыўдны спосаб, які можна прымяніць ва ўмовах дэфіцыту часу, калі мы не ведаем, што зрабіць або калі проста не жадаем сапсаваць стасункі. У такім выпадку не рэагуйце на словы маніпулятара, зрабіце выгляд, што не пачулі/не заўважылі/не зразумелі. Перавядзіце размову на іншую тэму. Можаце «пагадзіцца», але з агаворкай, маўляў, трэба падумаць. Захоўвайце спакой. У сітуацыі лішку адмоўнай інфармацыі неабходна канцэнтравацца не на тым, што і як кажа суразмоўца, а на яго знешнасці, наваколлі — разглядвайце дэталі, нібыта вам пасля трэба гэта намаляваць. Раптоўнае маўчанне збівае напор маніпулятара. Уявіце, што ў маніпулятара выраслі вялікія вушы або крылы матылька. Няхай ён ператворыцца ў вашым уяўленні ў ліліпута, гнома або прусака.
Абарона можа быць і актыўнай
А вось і ўніверсальныя спосабы
Святлана БАРЫСЕНКА
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».