Яшчэ летась «звяздоўская» пошта прынесла вось гэты верш... Спярша — у падрадковым перакладзе з удмурцкай на рускую мову. Газета звярнулася да лаўрэата дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Міколы Мятліцкага з просьбай перакласці твор на нашу родную мову.
Да Мікалая Міхайлавіча звярнуліся не выпадкова. Ён і раней перакладаў Вячаслава Ар-Сяргі, які ў 2008 годзе прыязджаў у Беларусь на традыцыйны міжнародны круглы стол айчынных і замежных пісьменнікаў «Мастацкая літаратура як шлях адзін да аднаго», прымаў удзел у святкаванні Дня беларускага пісьменства. Вершы Вячаслава Ар-Сяргі друкаваліся ў «Полымі». А па-руску — у часопісе «Всемирная литература». Тады ж, у 2008 годзе, Вячаслаў Васілевіч перазнаёміўся са многімі беларускімі літаратарамі, шмат з кім пасябраваў... Зараз, калі часам піша па электронцы, згадвае светлай памяці паэта Юрыя Міхайлавіча Сапажкова. Нейкае душэўнае, сардэчнае яднанне атрымалася ў Вячаслава з беларускім паэтам Віктарам Гардзеем. Яны, як памятаю, не толькі пра Беларусь і літаратуру гутарылі, але і пра Віктару Гардзею знаёмую Каму. Так спакваля ў Віктара Канстанцінавіча шлях скіраваўся да перакладу кнігі вершаў удмурцкага паэта, і летась Выдавецкі дом «Звязда» кнігай Вячаслава Ар-Сяргі «Ранішні вецер у акне» адкрыў серыю «Сябрына: паэзія народаў Расіі».
У тую амаль дзесяцігадовай даўнасці паездку па Міншчыне наш удмурцкі сябра пабываў у вёсках Мётча Барысаўскага, Блужа, Блонь, Зацітава Слабада, горадзе Мар'іна Горка Пухавіцкага, гарадскім пасёлку Смілавічы Чэрвеньскага раёнаў, у самім Чэрвені. З вялікай цікавасцю ў Блужы ў школьным музеі распытваў пра Героя Савецкага Саюза воіна-«афганца» Мікалая Чэпіка. Была ў гэтых роспытах асаблівая нагода... У сярэдзіне 1980-х Вячаслаў служыў у войску у Туркестанскай акрузе, дакладней — у Ашхабадзе, з многімі беларусамі поруч. А дывізія, куды камсамольцаў Іжэўска і іншых удмурцкіх ваколіц накіроўвалі, была адмысловая — у ёй рыхтавалі папаўненне для савецкага кантынгента ў Афганістане...
З тае паездкі па Міншчыне нарадзілася некалькі беларускіх вершаў Ар-Сяргі — «У Камісарскім Садзе», «Зацітава Слабада»... Сёння яны вядомыя і беларускаму чытачу. Як і вось гэты праніклівы, шчыры твор, з якім зараз знаёмяцца чытачы «Звязды».
Алесь Карлюкевіч
Вячаслаў АР-СЯРГІ, народны пісьменнік Удмурціі
Ветрык — у Беларусь
На Дзень Незалежнасці
Рэспублікі Беларусь
Беларусь,
блаславёная Богам зямля,
Да цябе ветрам цёплым
лячу я здаля —
Да тваіх, Беларусь, гарадоў
Цеплынёю душы
я прыпасці гатоў...
Я праводжу сяброў у застолле,
Беларускую песню спяю...
Падару вам паклоны Прыкам'я,
А на памяць — і песню сваю!
Да сваіх беларусаў
і ў вёсцы зайду,
Там на танец
дзяўчыну-красу запрашу,
Да багатых сталоў
у гасціны прыйду —
Ціха-мірна ў куце пасяджу...
Беларускаю радасцю поўны, —
Прагучала як голас святынь...
Дзень для добрага ветру —
цудоўны,
Слёзы — у дождж, і — цяплынь...
3 ліпеня 2016 года
З удмурцкай.
Пераклаў Мікола Мятліцкі.
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».