Вы тут

На працу ў глыб Палесся


Больш за палову маладых спецыялістаў з'язджае пасля адпрацоўкі з Ганцавіцкага раёна. Сорак працэнтаў застаецца.

Гадоў дзесяць таму выпускніца ганцавіцкай школы №2, на той час навучэнка каледжа мастацтваў, Алена Сталярэнка заявіла падчас сустрэчы выпускнікоў: «Я прыеду сюды і зраблю так, што праз тры гады Ганцавічы затанцуюць». Некаторыя тады палічылі заяву амбіцыйнай. А яна сказала — зрабіла. Раней з харэаграфіяй тут было сапраўды не вельмі. Цяпер танцамі ў палескім райцэнтры займаецца больш за сотню дзяцей. І ўжо вучні Алены Аляксандраўны (цяпер яе прозвішча Варэйка) прыязджаюць у дзіцячую школу мастацтваў у якасці педагогаў.


Дзя­ніс Са­ла­ду­ха.

Вучаніца — настаўніца

Пра гэты цікавы факт з жыцця раённай школы мастацтваў расказаў намеснік старшыні Ганцавіцкага райвыканкама Сяргей САРОКАЎ. Сяргей Вітальевіч падкрэсліў, што Алена Варэйка знайшла калег-аднадумцаў і яны заахвоцілі да заняткаў танцамі столькі школьнікаў, што на справаздачных канцэртах зала літаральна не можа ўмясціць гледачоў — родных, блізкіх, сяброў юных танцораў.

У ліку многіх выхаванцаў школы была і Аліна Сапун. Сёлета пасля заканчэння Пінскага каледжа мастацтваў Аліна прыйшла ў родную школу настаўніцай харэаграфіі. Работа ёй падабаецца. З жыллём праблем няма — жыве дома, у бацькоў. Пакуль яна не можа сказаць, што адназначна застанецца ў родным горадзе. Толькі адно ведае Аліна Сапун дакладна, што харэаграфія назаўсёды стане яе прафесіяй, якую яна выбрала пад уплывам Алены Аляксандраўны Варэйкі.

На­дзея Хра­піц­кая і Дзміт­рый Ша­ла­міц­кі.

Унікальная практыка для ўрача

Варта адзначыць, што ва ўстановах адукацыі і культуры пасля абавязковай адпрацоўкі ў раёне застаецца больш за палову маладых спецыялістаў. Як, дарэчы, і ў медыцынскіх установах. Пагутарыла з двума маладымі ўрачамі, якія прыехалі па размеркаванні ў Ганцавічы ў 2011 годзе і засталіся тут. Уладзімір Цанда — урач лабараторнай дыягностыкі, з 2012 года працуе загадчыкам лабараторыі. Уладзімір Мікалаевіч падкрэсліў, што ў іх раённай бальніцы ўстаноўлена новае сучаснае дыягнастычнае абсталяванне, якое не саступае лабараторыям у Баранавічах або ў Брэсце. А наконт скарыстання вольнага часу доктар указаў на магчымасць у выхадныя паехаць у Баранавічы, Брэст, сталіцу. Чыгуначныя зносіны добрыя, ёсць і свой транспарт. Уладзімір Цанда разам з жонкай, урачом-педыятрам, гадуюць дваіх дзяцей, жывуць у службовай кватэры, якую атрымалі адразу пасля прыезду на працу. Потым сям'я ўзяла ўчастак і цяпер будуе свой дом.

Аналагічныя жыллёвыя ўмовы і ў калегі — доктара Дзяніса Саладухі. Яны з жонкай, урачом функцыянальнай дыягностыкі, таксама ўзводзяць уласнае жыллё. Дзяніс Віктаравіч — урач анестэзіёлаг-рэаніматолаг, цяпер выконвае абавязкі загадчыка аддзялення. Кажа, што ў раённай бальніцы ў доктара ёсць магчымасці для практыкі, якую не атрымаеш у клініцы вялікага горада, дзе вузкая спецыялізацыя. Тут жа маеш справу з пацыентамі ва ўзросце ад нованароджанага да пажылога чалавека з узроставымі паталогіямі: «Скажам, у першы год работы я сутыкнуўся з такімі выпадкамі, як аказанне дапамогі пры ўкусе гадзюкі ў язык ды складанымі аперацыямі накшталт кесарава сячэння. Працаваць цікава. Вядома, ёсць свая спецыфіка. У вялікім горадзе ты адпрацаваў змену — і свабодны. Тут ты заўсёды на сувязі. І калі спатрэбіцца, цябе выклічуць ноччу, у выхадны ці святочны дзень».

Яшчэ Дзяніс адзначыў, што яму пашанцавала прыехаць сюды менавіта ў 2011 годзе, калі ў Ганцавічах памянялася кіраўніцтва раённай медыцынай. Новы кіраўнік, давялося пачуць ад многіх маладых урачоў, вельмі ўважліва ставіцца да маладога папаўнення і робіць усё магчымае, каб спецыялісты заставаліся.

Андрэй Халецкі пасля заканчэння Віцебскага медыцынскага ўніверсітэта прыехаў на работу сёлета і адразу стаў галоўным урачом Малькавіцкай сельскай участковай бальніцы. Прыём у паліклініцы, абслугоўванне выклікаў, выезд на два ФАПы, якія ў зоне абслугоўвання ўчастка, стацыянар на 25 ложкаў, — адным словам, работы маладому доктару хапае. Пакуль Андрэй Аляксандравіч не будуе далёкіх планаў, але ўжо зразумеў, што тут ён атрымае ўнікальны вопыт.

Алі­на Са­пун.

Час пакажа

Лясная гаспадарка мае нядрэнныя паказчыкі замацавання моладзі. З усіх прыбылых на работу застаецца прыкладна палова. Прыкладам у гэтым сэнсе можа паслужыць, пэўна, Аляксей Дзічка, ляснічы Хатыніцкага лясніцтва. Аляксей прыехаў па размеркаванні ў лясгас у 2014 годзе, і вось ён ужо ляснічы, кіруе калектывам з 16 чалавек, адказвае за 12,7 тысячы гектараў лясных угоддзяў. Аляксей мясцовы, жыве з бацькамі, ездзіць на работу з Ганцавіч. Ён з дынастыі леснікоў, у лесе працавалі дзядзькі, дзяды і па бацькавай, і па матчынай лініі. Таму хлопец з маленства не бачыў сябе ў іншай прафесіі, адказна рыхтаваўся да паступлення, паспяхова скончыў ВНУ. «Менавіта на сваіх, мясцовых выпускнікоў школ трэба рабіць стаўку,» — лічыць намеснік старшыні райвыканкама Сяргей Сарокаў.

А вось у сельскай гаспадарцы за апошнія пяць гадоў засталося толькі 30 працэнтаў маладых спецыялістаў, якія прыязджалі па накіраванні. Напрыклад, у 2011 годзе на работу прыехаў 21 малады спецыяліст, а пасля адпрацоўкі застаўся толькі адзін. З выпускнікоў 2014 года замацавалася больш за 60 працэнтаў.

Землі на Ганцаўшчыне не надта ўрадлівыя, гаспадаркі не вельмі паспяховыя. Адсюль зарплаты, сацыяльныя даброты і іншае. Але ж на выбар спецыялістаў уплывае шмат абставін. Скажам, бухгалтар ААТ «Люсіна Агра» Надзея Храпіцкая пакуль не збіраецца шукаць новае месца працы. Дзяўчыне далі дом — службовае жыллё з так званых прэзідэнцкіх домікаў. Ёй падабаецца вёска, якую цяпер называюць аграгарадком. А вось яе калега па працы Дзмітрый Шаламіцкі, які займаецца электразабеспячэннем гаспадаркі пасля заканчэння Пружанскага аграрнага каледжа, любіць гарадскія выгоды, дзе больш магчымасцяў для актыўнага адпачынку. І хлопец, і дзяўчына працягваюць вучобу завочна, атрымліваюць вышэйшую адукацыю. Дзмітрыю таксама далі тут службовае жыллё. Маладыя людзі атрымліваюць даплаты з бюджэту, вызначаныя для маладых спецыялістаў. Пакуль што ўпэўнена адказаць на пытанне, ці з'едуць адсюль, яны не могуць — час пакажа.

Святлана ЯСКЕВІЧ

уасkеvісh@zvіаzdа.bу

Сяргей САРОКАЎ, намеснік старшыні Ганцавіцкага райвыканкама:

— Пытанні работы з маладымі спецыялістамі разглядаліся на пасяджэнні райвыканкама ў 2015 годзе, іх абмяркоўвалі на сесіі раённага Савета летась. Сёлета адбыўся каардынацыйны савет па гэтай тэме. У нас сталі традыцыяй сустрэчы старшынь райвыканкама і райсавета з маладымі спецыялістамі. Перад гэтым супрацоўнікі райвыканкама выязджаюць на месцы, каб азнаёміцца з умовамі пражывання выпускнікоў навучальных устаноў. Звычайна гэтыя абследаванні ладзяцца ў кастрычніку. Сёлета ўсіх маладых спецыялістаў аб'ехалі за верасень. На месцы ўдалося ліквідаваць агрэхі па добраўпарадкаванні жылля, на якія ўказала моладзь.

Хачу адзначыць, што вельмі нядрэнна замацоўваюцца маладыя спецыялісты ў галінах адукацыі, аховы здароўя, лясной гаспадарцы. Крыху горшая сітуацыя ў сельскай гаспадарцы, дзе застаецца адзін з трох размеркаваных. А вось у галіне гандлю і грамадскага харчавання, у прамысловай вытворчасці ўвогуле застаецца толькі адзін з пяці маладых спецыялістаў. Арганізацыям, установам названых галін трэба перастройваць работу ў адпаведнасці з часам, каб у маладых спецыялістаў была магчымасць развівацца, прыстойна зарабляць, будаваць жыллё. Многім кіраўнікам трэба больш уважліва ставіцца да патрэб маладых спецыялістаў.

Выбар рэдакцыі

Грамадства

Час клопату садаводаў: на якія сарты пладовых і ягадных культур варта звярнуць увагу?

Час клопату садаводаў: на якія сарты пладовых і ягадных культур варта звярнуць увагу?

Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.

Культура

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».