Батлеечнікі і лялечнікі сабраліся на святкі ў адукацыйным цэнтры Свята-Елісавецінскага манастыра ўжо чацвёрты раз. Аб'яднаныя шчырым жаданнем падарыць гледачам радасць і святочны настрой, яны прывезлі ў Мінск займальныя і павучальныя, вясёлыя і кранальныя, класічныя і эксперыментальныя, непадобныя адзін да аднаго спектаклі.
Пад адным дахам сёлета сустрэліся калектывы з розных гарадоў Беларусі, Украіны, Расіі, Літвы, Эстоніі, Вялікабрытаніі і Германіі. Беларускую і замежную праграмы «Нябёсаў» ацэньвалі не толькі гледачы, але і члены журы: амаль усе тэатры-ўдзельнікі ў выніку былі адзначаны дыпломамі, у прыватнасці спецыяльнымі дыпломамі ад Прадстаўніцтва Рассупрацоўніцтва ў Рэспубліцы Беларусь. Пераможцам стаў львоўскі тэатр эстрадных мініяцюр «І людзі, і лялькі»: пастаноўка «Скінія залатая» Рамана Козака атрымала Гран-пры і дыплом «За найлепшы спектакль». Пасля падзякі арганізатарам прадстаўнікі тэатра ў калядных традыцыях выканалі вядомую песню, словы якой адразу падхапілі іншыя канкурсанты.
Самым далёкім ад Беларусі ўдзельнікам «Нябёсаў» гэтым разам быў лялечны тэатрык «Вялікі Нос» (BіgNose Theatrіk) з англійскага горада Олд Стратфард. Ён прыехаў на фестываль у Мінск упершыню і атрымаў дыплом «За найлепшы дэбют» — яго спектакль «Казка пра БабУшку» рэжысёра Наталлі Курашовай-Шрадзецкі паказалі ажно два разы. Самай кранальнай ды павучальнай назвалі пастаноўку «Мішка і Раство» ад тэатрыка Сашы Луняковай з расійскага горада Пушкіна: ёй прысудзілі дыплом «За найлепшае раскрыццё духоўна-маральнага зместу спектакля». Прыгожая батлейка сямейнага тэатра з беларускай вёскі Стойлы павезла дадому ўзнагароду «За найлепшае мастацкае афармленне батлеечнай скрыні». На «Нябёсах», дарэчы, была арганізавана адмысловая выстаўка ўзораў батлеечнага мастацтва — макеты лялек ды скрыняў прадаставілі самі ўдзельнікі.
Вядучы і мастацкі кіраўнік фестывалю акцёр Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Максіма Горкага Аляксандр Ждановіч нагадаў, што фестываль не імкнецца вызначаць найлепшых, а хоча падарыць радасць і любоў кожнаму, хто са сваім тэатрам прыехаў у Свята-Елісавецінскі манастыр. Здаецца, гледачам і членам журы сапраўды спадабаліся ўсе выступоўцы, і ніводнаму чалавеку на «Нябёсах» не прыйшлося адчуць сябе пакрыўджаным.
Фестываль батлеечных і лялечных тэатраў у Мінску можна лічыць і сапраўдным дзіцячым святам: амаль кожны калектыў, акрамя спектакляў, што ўдзельнічалі ў конкурснай праграме, падрыхтаваў забаўляльную праграму для маленькай аўдыторыі. Некаторыя спектаклі, як «Вар'етэ з маленькім Генры» берлінскага тэатра «Thomas Herfort Marіonettes», сумяшчалі дзею з інтэрактывам: некаторыя дзеці нават заплакалі ад таго, што не дачакаліся сваёй чаргі пагуляць з лялькамі.
Як звычайна, удзельнікі «Нябёсаў» сёлета наведалі бальніцы і інтэрнаты ў межах дабрачыннай акцыі «Святло душы — дабрадзейнасць». На самім жа фестывалі кожны ахвотны, апроч уласна прагляду батлейкі, мог узяць удзел у майстар-класах па маляванні, саломапляценні і майстраванні лялек хоць з драўляных прышчэпак, хоць са старой адзежы (у руках здатнага лялечніка нічога не прападае).
Дар'я ЧАРНЯЎСКАЯ
Фота Ганны ЗАНКАВІЧ
Амаль тысяча дзвесце чалавек збяруцца, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
