Маладая сям'я з Баранавіч Яўген і Аляксандра СЯДЗЕЛЬНІКІ выправіліся ў падарожжа: яны едуць у сонечную Грузію. Гэты здымак зроблены ў Светлагорскім раёне, каля пасёлка Парычы, калі велатурысты былі ў паездцы ўжо чацвёрты дзень, адмахаўшы 267 кіламетраў. Яны мінулі Ляхавічы, Слуцк, Старыя Дарогі, Бабруйск, наперадзе — Светлагорск, Рэчыца, Гомель, дзясяткі гарадоў і сёл Расіі і закаўказскай рэспублікі — некалькі тысяч кіламетраў пад коламі. З імі вандруе іх чатырохногі сябар, які то бяжыць побач, то адпачывае ў спецыяльным вазку.
— У дарозе мы адчуваем сябе камфортна, едзем па дзевяць-дзесяць кіламетраў у гадзіну, часта спыняемся, адпачываем, аглядаем свае ровары, кормім свайго ахоўніка, — кажуць Яўген і Аляксандра ў час нашай размовы на ўскрайку дарогі Р-31. — Мы не першы год разам ходзім у пешыя вандроўкі, ездзім на роварах, аўтастопам дабіраліся ў Грузію. Але першы раз туды — на «колах»!
Калі сцэнарый падарожжа ўдасца здзейсніць без праблем (у дарозе ўсё бывае), турыстычная сям'я марыць дасягнуць чарнаморскага ўзбярэжжа Грузіі праз два месяцы. А каб круціць педалі было лёгка, каб дарога была ў радасць, яны адказна падрыхтаваліся: Яўген сканструяваў каркас вазка, Аляксандра пашыла на яго тэнт, зрабіла надзейныя багажныя сумкі для правіянту. А правіянт у Сядзельнікаў невялікі: намёт, спальнікі, зменны абутак, трохі ежы... Пакуль рыхтаваўся матэрыял, вандроўнікі паспелі апынуцца не толькі за межамі радзімы, але нават і за межамі тэлефоннай сувязі.
Анатоль КЛЯШЧУК, фота аўтара
Карэспандэнты «Звязды» разам з супрацоўнікамі ДАІ паназіралі, як мінчане карыстаюцца сродкамі персанальнай мабільнасці.
Больш за 1410 тэматычных канструкцый з’явіцца на вуліцах сталіцы
Праект надзвычай важны сацыяльна, але не толькі…
На прасторах яе вялікасці кнігі.
