У Чамялах гаспадыні да веснавых свят рыхтавалі не толькі ўласнае жыллё. У вясковым грамадскім доме таксама наводзілі прыгажосць перад Вялікаднем. Разам са старастам Ганнай Емельяновіч жанчыны перамылі-перапрасавалі ўсе фіранкі, вымылі падлогу, прыбралі. Сюды напярэдадні свят прыязджаў айцец Цімафей паспавядаць старых і нямоглых, асвяціць велікодныя стравы.
Гэта перад вялікімі святамі Дом сацыяльных паслуг у вёсцы становіцца месцам сустрэч і гутарак са святаром. А так ён найбольш служыць своеасаблівым філіялам медыцынскай установы. Часцей за ўсё раз на месяц, па папярэдняй дамоўленасці са старастам, які загадзя вядзе запіс пацыентаў на прыём, сюды прыязджаюць доктар з медсястрой з Даманаўскай амбулаторыі. У гэты дзень абавязкова бывае і выязная аптэка, каб людзі маглі купіць прызначаныя прэпараты.
Урач Алена Дрозд праводзіць прыём пацыентаў. Для агляду і маніпуляцый абсталявана медыцынская кушэтка. Тут жа па меры неабходнасці робіцца кардыяграма сэрца, у наведвальнікаў бяруць кроў на аналіз. Потым Алена Іванаўна наведвае інвалідаў першай і другой груп і тых, хто па стане здароўя не змог прыйсці на прыём, але папярэдне прасіў аб візіце доктара.
Медсястра агульнай практыкі Даманаўскай амбулаторыі Ала Паўловіч сказала, што стараста ў іх найлепшы рэгістратар у сваёй вёсцы:
— Ганна Мікалаеўна ўсіх абыдзе — хто на дыспансерным уліку, хто хварэе, складзе спісы пацыентаў, якія прыйдуць на прыём і якіх трэба наведаць дома. Таму да візіту ўрача ўсё дакладна і акуратна падрыхтавана. Калі прыязджаем, адразу пачынаем працаваць, час на арганізацыйныя моманты ды розныя ўдакладненні траціць не трэба. А яны, актывісткі гэтага дома, заўсёды печку напаляць, падлогу памыюць, каб было камфортна і нам, і пацыентам.
Цікавая гісторыя гэтага грамадскага дома ў Чамялах. Нават не зусім звычайная. Часцей пад Дом сацыяльных паслуг адводзяць былыя клуб, бібліятэку, нават школу альбо краму. Тут названых аб'ектаў няма. А магазін райспажыўтаварыства, на шчасце, не зачыняўся. Дык вось, у цяперашнім Доме сацыяльных паслуг некалі пражывалі гаспадары па прозвішчы Монцік. Мелі вялікую сям'ю. Дзеці даўно выраслі і раз'ехаліся, бацькі пайшлі з жыцця. Найбліжэйшая спадчынніца домаўладання жыве ў Івацэвічах. Жанчына ўжо мае даволі сталы ўзрост, даўно на пенсіі. Дом даглядаць дачцэ гаспадароў апошнім часам стала цяжкавата, але і прадаваць бацькоўскую хату яна не надта хоча, усё ж памяць. Аб гэтым неяк падчас аднаго з прыездаў пагаварыла са старастам. І Ганна Мікалаеўна ёй прапанавала такі варыянт: уласніца перадае дом у карыстанне вясковай грамады. А грамада, у сваю чаргу, падтрымлівае парадак, праводзіць неабходны бягучы рамонт як знутры, так і звонку. Фармальна ж па законе домаўладанне застаецца ва ўласнасці спадчынніцы. Так і дамовіліся.
Пасля дасягнутай дамоўленасці жанчыны сабраліся і правялі нешта накшталт суботніка. Адразу зрабілі генеральную прыборку. Па-першае, беражліва абышліся з тым, што засталося пасля гаспадароў. Па-другое, прынеслі і дабавілі свае рэчы. У доме паявіліся прыгожыя абрусы, на вокнах — новыя фіранкі. Падлогу пафарбавалі. Нехта здагадаўся са старога клуба даставіць драўляныя крэслы. Гэта на той выпадак, калі праводзіцца сход альбо святочнае мерапрыемства і збіраецца многа людзей. Гутаркі па бяспецы тут праводзяць супрацоўнікі міліцыі і пажарнага нагляду. Ёсць дзе сабрацца, пасядзець у выхадны ці святочны дзень з гарбатай. Для гэтага набылі чайнік.
У двары вакол дома таксама парадак, нядаўна паднавілі калодзеж. А на градзе з боку вуліцы павылазілі шматгадовыя кветкі. Іх даглядаюць гаспадыні з Чамялоў. Пражывае ў вёсцы цяпер 129 чалавек. З усіх сацыяльных устаноў, як было сказана, засталася крама. А цяпер ёсць і гэты дом, які замяніў і клуб, і ФАП. Машына бібліятэкі са сваім перасоўным фондам таксама не мінае гэту ўстанову. Калі праводзілі свята вёскі, то артысты выкарыстоўвалі хату як касцюмерны і грымёрны пакой.
Старшыня Вулькаўскага сельскага Савета Ігар КАРПОВІЧ расказаў, што для вёскі такая ўстанова вельмі патрэбная. Цяпер ужо і ўявіць цяжка, што не было куды зайсці прадстаўнікам любой службы, калі яны наведвалі Чамялы, хіба толькі на вуліцы стаяць. А так і на дзень вёскі, і на інфармацыйны дзень, калі прыязджаюць спецыялісты з раёна, не сорамна сабрацца і пагаварыць з вяскоўцамі. Сюды ж заходзіць і мясцовы фермер Віктар Горбач, калі трэба вырашыць якое пытанне. Вяскоўцы ўдзячныя Віктару Барысавічу за дапамогу ў апрацоўцы прысядзібных участкаў. Калі трэба бульбу пасадзіць і выкапаць, цяпер звяртаюцца да яго.
Старшыня Івацэвіцкага раённага Савета Аляксандр САРОКА падкрэсліў:
— Вельмі важна мець такога лідара ў вёсцы, як Ганна Мікалаеўна Емельяновіч. Яе людзі паважаюць, да яе прыслухоўваюцца. Яна, як бачыце, і сама ўмее вырашаць арганізацыйныя пытанні, здолела знайсці патрэбны дом і дамовіцца з гаспадарамі. Ну і жанчыны ў вёсцы жывуць дружныя, парадак у доме падтрымліваюць, ім не трэба нагадваць альбо кантраляваць. Гэта і ёсць парасткі сапраўднага самакіравання: арганізаваліся і зрабілі добрую справу для сябе, для камфорту ўсёй вёскі.
Святлана ЯСКЕВІЧ
Івацэвіцкі раён
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
Ідэнтычнасць праз спадчыну.
Беларусь — у тройцы лідараў па захваральнасці.
