Супрацоўнікі Чырвонага Крыжа знайшлі ордэн Айчыннай вайны ІІ ступені ў рэчах гуманітарнай дапамогі.
У лістападзе на сталічных вуліцах з'явіліся кантэйнеры, у якія можна здаць непатрэбнае адзенне. Рэчы, якія сюды трапляюць, Беларускае таварыства Чырвонага Крыжа сартуе і перадае тым, хто мае ў іх патрэбу. Аднак у красавіку ў рукі супрацоўнікам арганізацыі трапіла рэч, якую наўрад ці нехта асмеліцца прымераць, — ордэн Айчыннай вайны ІІ ступені.
— Дагэтуль знаходзілі ў адзенні рознае. Народ перад тым, як несці рэчы ў кантэйнер, не заўсёды іх пераглядвае. Вось і трапляюць да нас старыя кашалькі, правы кіроўцы і нават банкаўскія карткі. Праўда, усё адзенне ў самым пачатку пасля сартавання адпраўляецца на дэзынфекцыю. Яго адпарваюць пад тэмпературай 300 градусаў. Ад паперы і пластыку пасля такога ўздзеяння нічога не застаецца. Таму не варта забываць асабістыя рэчы ў кішэнях, — расказвае Андрэй БАГДАНАЎ, галоўны спецыяліст Мінскай гарадской арганізацыі Чырвонага Крыжа. — Ордэн мы знайшлі не ў самім адзенні, а ў скрыні, дзе яно было. Як ён туды трапіў — таямніца. Хутчэй за ўсё, нехта паклаў разам з рэчамі, а ён выкаціўся. Цікава, што на адваротным баку ордэна шмат сажы, быццам ён пабываў на пажары.
Паколькі ўзнагарода нумарная, супрацоўнікі Чырвонага Крыжа ўзяліся за пошукі ўладальніка. Спачатку дасылалі запыты ў беларускія архівы, пасля ў Цэнтральны архіў Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі, дзе захоўваецца інфармацыя савецкіх часоў.
— Аказалася, што належаў ордэн Іосіфу Ільічу Меляшчэню 1922 года нараджэння. Ён нарадзіўся і жыў у вёсцы Знаменка Жыткавіцкага раёна. Запыт на пошук сваякоў мы адправілі ў МУС. Працэдура не хуткая, таму пакуль чакаем адказ, — падзяліўся спецыяліст Чырвонага Крыжа па пошукавай дзейнасці Ідаэль Герэра. — Увогуле, наша арганізацыя даволі актыўна працуе ў сферы пошукаў загінулых падчас Вялікай Айчынай вайны. Пачынаючы з 1995 года да нас паступіла каля 30 тысяч запытаў на пошукі, прыкладна палова спраў была закрыта з паспяховым вынікам.
Пакуль праваахоўныя органы займаюцца пошукамі сваякоў уладальніка ордэна, Андрэй Багданаў правёў сваё невялічкае «расследаванне».
— Патэлефанаваў знаёмым з Жыткавіцкага раёна. Высветлілася, што ў Знаменцы большая частка жыхароў з прозвішчам Меляшчэня. Аднак знайшліся людзі, якія памятаюць Іосіфа Ільіча і ведаюць, дзе ён пахаваны. Кажуць, што сын яго даўно з'ехаў жыць у Мінскую вобласць, але і яму зараз павінна быць за 70. Таму спадзяёмся, што ў хуткім часе ўдасца выйсці на ўнукаў і разабрацца ў сітуацыі.
Ганна КУРАК, фота аўтара
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!