МАРГ: Спагнанне платы за самавываз неправамернае

У сувязі са шматлікімі зваротамі спажыўцоў аб правамернасці спагнання платы за «самовывоз» тавараў з пунктаў выдачы інтэрнэт-крам, МАРГ паведаміў наступнае.

У сілу артыкула 10 Закона "Аб абароне правоў спажыўцоў" прадавец (вытворца, выканаўца) абавязаны аказваць садзейнічанне спажыўцу ў свабодным выбары тавару (работы, паслугі). Пры гэтым пунктамі 2 і 3 артыкула 19 Закона яму забаронена абумоўліваць набыццё тавару (работы, паслугі) абавязковым набыццём iншых тавараў (работ, паслуг), а таксама без згоды спажыўца прадастаўляць дадатковыя працы (паслугі), якія аказваюцца за плату.

Страты, нанесеныя спажыўцу ў вынiку парушэння яго права на свабодны выбар тавару (работы, паслугі), кампенсуюцца прадаўцом (выканаўцам) у поўным аб'ёме.

Такім чынам, прадавец мае права прапанаваць спажыўцу дадатковую паслугу па дастаўцы тавару альбо заключыць дагавор рознiчнай куплi-продажу з умовай дастаўкі тавару, згодна з якім абавязаны ва ўстаноўлены дагаворам тэрмін даставіць тавар у месца, названае пакупніком, а калі месца дастаўкі тавару пакупніком не пазначана, - у месца жыхарства грамадзяніна (артыкул 469 ГК).

Г.зн. з сэнсу, закладзенага ў нормах заканадаўства, якое рэгулюе гандаль па ўзорах, дастаўка тавару спажыўцу вырабляецца ў месца, вызначанае індывідуальна кожным спажыўцом (напрыклад, яго месца жыхарства, месца працы ці месца знаходжання ў момант дастаўкі). У гэтай сувязі з улікам патрабаванняў падпункта 4.1 пункта 4 артыкула 7 Закона да заключэння дагавора спажыўцу павінна быць прадастаўлена інфармацыя аб цане і аб умовах аплаты дастаўкі тавару.

Разам з тым, спажывец мае права адмовіцца ад паслуг па дастаўцы тавару і забраць яго самастойна ў месцы, вызначаным прадаўцом (у офісе, краме, пункце выдачы, на складзе).

Перасоўванне тавару прадаўцом паміж сваімі структурнымі падраздзяленнямі (гандлёвымі аб'ектамі, складамі, пунктамі выдачы) з'яўляецца складнікам тэхналагічнага працэсу, які забяспечвае апрацоўку таварных патокаў у рамках арганізацыі гандлёвага працэсу. Расходы на перасоўванне тавару ў такіх выпадках, як і іншыя выдаткі гандлёвых арганізацый, звязаныя з арганізацыяй гандлёвага працэсу ў розніцу і атрыманнем прыбытку ад гэтых аперацый, улічваюцца ў кошце тавару (гандлёвай надбаўцы да адпускной цане тавару).

Такім чынам, спагнанне дадатковай платы за выдачу тавару ў месцы, вызначаным прадаўцом (аб'екце прадаўца), з'яўляецца неправамерным, паколькі дадатковыя паслугі па дастаўцы тавару пры гэтым спажыўцу не аказваюцца.