У іх адна радзіма. І яны таксама захопленыя творчасцю. Юныя мастакі з «Вулля», што існуе ў Смілавічах, прысвяцілі выстаўку свайму славутаму земляку, якую можна пабачыць у Музеі гісторыі тэатральнай і музычнай культуры. «Станіслаў Манюшка: музыка ў душы і вобразах» — гэта тэма важная не толькі ў юбілейны год кампазітара. Для дзетак з «Вулля» яна актуальная па азначэнні, бо блізкі ён для іх, свой, хоць і два стагоддзі прайшло. А мясціны тыя ж, паветра... І хоць няма ўжо ні сядзібы Манюшкаў, ні касцёла ў Смілавічах, дзе хрысцілі будучага кампазітара, застаўся парк і рэшткі палаца, дзе Станіслаў гасцяваў у дзіцінстве ў свайго дзядзькі, каб потым прыгадваць мінулыя дні ў оперы «Страшны двор». Смілавіцкі палац зараз рэстаўруецца, адзіны ў свеце музей кампазітара перабраўся з Убеля ў Смілавічы. Цяпер сюды можна хадзіць з экскурсіямі, слухаць музыку...
Навучэнцы Арт-цэнтра, якім кіруе Алена Карняенка, натхніліся такой экскурсіяй, вырашылі выказаць свае адчуванні ад творчасці і лёсу Манюшкі. Хтосьці стварыў партрэты самога кампазітара, хтосьці — краявіды яго радзімы. 17 выхаванцаў «Вулля» ўславілі земляка праз алейны жывапіс, графічныя тэхнікі, лямец. Агульнымі намаганнямі ўсіх удзельнікаў была ўвасоблена мастацкая прастора кампазітара.
Ларыса ЦІМОШЫК
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
