Лісцейка зялёнае, у срэбра закаванае.
Маразы ў верасні — ліха нечаканае.
Ты ўвосень песціла светлую надзею:
Паляцець да выраю, дзе няма завеі,
Следам за чародамі да жыцця цяплейшага,
Хай сабе чужынскага — толькі каб да лепшага...
Але зніклі мары прымаразкам раннім —
Цягне долу цяжкае срэбнае ўбранне.
Яўген ПЯСЕЦКІ
Як работнікі МАЗа рыхтуюцца да выпрабаванняў у пустыні.
У зоне абслугоўвання — дзесяць вёсак.
На прасторах яе вялікасці кнігі.
