Песню бярыце з сабою. «Маё каханне»

Сёлета святкуецца 90-годдзе з дня нараджэння выдатнага беларускага паэта, празаіка, драматурга Алеся Ставера (1929—1995). Ён з'явіўся на свет у сялянскай сям'і. Падчас блакады партызанскага краю страціў бацьку і братоў, быў вывезены фашыстамі ў Германію. Пасля вайны скончыў філфак Мінскага педінстытута. У розныя гады працаваў выкладчыкам беларускай мовы і літаратуры ў школе, рэдактарам у Дзяржаўным выдавецтве БССР, загадчыкам літаратурнай часткі Белдзяржфілармоніі, навуковым супрацоўнікам Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору. Аўтар паэтычных зборнікаў «Золак над Бярозай», «Ластаўкі перад дажджом», «Жураўлі ляцяць...», «Лірнік», «Жнівеньскі вырай», «Зоры зямныя», а таксама зборнікаў для дзяцей, рамана, лірычнай камедыі, п'есы.

Вершы — Алесь СТАВЕР, музыка — Яўген КСЯНЕВІЧ

Куплет 1:

Цябе яшчэ нідзе я не страчаў,

А думаю я пра цябе штодзённа...

Я ў марах вобраз твой намаляваў

І ім жыву, аб ім пяю натхнённа...

Прыпеў (2 разы).

Маё каханне, дзе ты? Дзе

жывеш,

Мой спадарожнік радасці і болю?

Няўжо мяне ты ўсё-ткі абмінеш?

Няўжо цябе я не знайду ніколі?

Куплет 2:

Не трэба мне шматструннай

славы, не!

Не трэба мне пахвал ліслівых

хоры!

Жыла-была б ты толькі

ля мяне, —

Я мог бы зрушыць, як гавораць,

горы.

Прыпеў

Куплет 3:

Цябе няма... У буру, ў бездарож

Іду адзін я па зямных

абшарах...

І ў горкі час я лёсу ўдзячны ўсё ж,

Што ты жывеш хоць у прыгожых

марах...

Рубрыку вядзе Яўген Ксяневіч

evgenyksenevіch@gmaіl.com